7. Verdringing van onaangename feiten

Voor het algemene publiek geldt dat het niet zo een prettig idee is om je te realiseren dat er mensen zijn die jou willen vermoorden omdat je een ander geloof hebt. Het is schokkend dat er ouders zijn die bereid zijn om een (Engels) vliegtuig met henzelf aan boord op te blazen door explosieven te verstoppen in de fles van hun een half jaar oude baby, alleen maar uit haat tegen ‘ongelovigen’.

Het is dan prettig om daar niet te veel bij stil te staan, dat kan makkelijker door het voor te stellen dat men het vooral op de Joden gemumt heeft. Dat wordt nog geruststellender als de Joden het aan zichzelf te wijten hebben, de bekende psychologische behoefte van ‘blaming the victim’.

Zelfcensuur

Daarbij komt voor journalisten nog bij dat het geen prettig idee is dat zij een persoonlijk risico lopen als zij negatief over Arabieren/moslims berichten. Denk aan Salman Rushdie en de Deense cartoontekenaars die onder hebben moeten duiken, aan de journaliste die op straat in Amsterdam werd mishandeld en aan Theo van Gogh die is vermoord. Dat werkt – bewust dan wel onbewust – (zelf)censuur in de hand.