Er is een algemene onevenwichtigheid in de Nederlandse pers; links georiënteerd en ‘politiek correct’.
Als voorbeeld kan dienen een analyse in HP/De Tijd van het NOS-journaal die de linkse kleuring daarvan laat zien, waarbij de Israel-berichtgeving één van de items was.
Een rechtse kwaliteitskrant bestaat bijvoorbeeld ook niet in Nederland. Het ‘verschijnsel’ Pim Fortuyn is zo goed te verklaren; veel mensen hadden er genoeg van om alleen maar dat politiek correcte gepraat te horen.
Voorbeeld: de persoonlijke hand van Arafat in de terreur werd door de Nederlandse pers liefst verzwegen, zie bijvoorbeeld: Al-Aqsa terroristen gearresteerd in hoofdkantoor Arafat en Palestijnse Autoriteit steunt al-Aqsa Brigades.
Dictatuur
Eigenlijk is het vreemd dat links meestal de kant van de Palestijnen kiest; de Israëlische maatschappij heeft een sterk socialistische inslag, terwijl de Palestijnse een antisemitische, corrupte, militaristische, reactionaire en mensenrechten-negerende dictatuur is.
In de woorden van schrijver Leon de Winter: “De Palestijnse leiding bestaat uit rovers die geen boodschap hebben aan democratie, mensenrechten en een verantwoordelijke overheid, maar zij weten de juiste toon te vinden: kolonialisme, rijke joden, zionisme is racisme, moordaanslagen op kinderen, stenen tegen tanks. Achter de retoriek schuilt de werkelijkheid van de Arabische jungle, waar maffiaclans elkaar bestrijden of steunen, waar godsdienstwaanzin de overhand krijgt en de cultus van de dood heerst.
De wereldopinie creëert een schijnwerkelijkheid waarin de echte vijanden van fatsoen en redelijkheid nauwelijks meer te herkennen zijn. Daarom kan Hafez al-Assad met genocide een einde maken aan de moslimbroeders in Hama en kijkt de hele wereld veroordelend toe hoe Israel met gerichte liquidaties een einde gaat maken aan de moordenaarsorganisatie Hamas.”
Hoogleraar Uri Rosenthal (prominent Eerste Kamer lid) ziet het zo: “De Palestijnen vormen een van de weinige onderwerpen waarop links zich ideologisch nog mee kan vereenzelvigen.”
Het effect
Als gevolg van deze politieke correctheid hoort u weinig of niets over de volgende onderwerpen:
- Arabisch extremisme en antisemitisme,
- De nazi connectie van de Palestijnen,
- De afslachting van Palestijnen in Syrië.
- De discriminatie van Palestijnen in de Arabische wereld.
- De heldenverering van terroristen door de Palestijnse Autoriteit,
- De etnische zuivering van Oost-Jeruzalem door het Arabische leger,
- Het grote aantal Joodse vluchtelingen uit Arabische landen,
- De kunstmatigheid van het Palestijnse vluchtelingenprobleem.
En wordt er onzin over Likoed beweerd, zie deze voorbeelden:
- De meest gehoorde leugens over de Likoed.
- Voor de vrijheid van meningsuiting in Nederland.
- Likoed en vrede.
- Extreem rechts.
- Netanyahu en de moord op Rabin.
Zie ook: Hoe werkt dat, linkse politiek-correcte berichtgeving?