2. Vertekening door de strijd tussen een democratie en een dictatuur

Palestijnen proberen elk incident zo veel mogelijk op te blazen om propaganda redenen. Aangezien Israel alleen de waarheid wil vertellen wordt elk incident eerst grondig onderzocht op de ware toedracht. Daardoor is Israel altijd later in de berichtgeving. Vaak hebben de internationale media de Palestijnse leugens dan al verspreid. Wij vinden dit uiterst triest. De media zouden door schade en schande wijs geworden moeten zijn en tenminste moeten wachten op de Israëlische versie.

Denk bijvoorbeeld aan de ontmaskerde leugens over wat er gebeurde in Jenin en het gebral van de Irakese minister van informatie.

Hoe het werkt

Het gaat vaak zo: er vallen doden, Palestijnse bronnen spreken meteen en automatisch over een bloedbad onder burgers, Israel onderzoekt de zaak wel en komt dus altijd later (en is daarmee in de media in het nadeel) met de werkelijke feiten. Zo ging in het in Jenin en meer recent ook in Gaza. Er werd gezegd dat er 23 doden waren gevallen bij een betoging. Daarop volgde meteen een veroordeling van de Verenigde Naties en de Europese Unie. Een paar dagen later meldt Het Parool (wel als een van de weinige media) terloops dat er in werkelijkheid maar 8 doden waren. Dat dit merendeels gewapende strijders waren die zich in de demonstratie verscholen staat er nog steeds niet, net als het feit dat het getal van 23 tot stand was gekomen omdat doelbewust alle doden in de ziekenhuizen (ook door ziektes enz.) waren meegeteld. Een kritische terugblik op de eigen berichtgeving in het wederom klakkeloos volgen van de consequent onbetrouwbare bron (de Palestijnse Autoriteit) ontbreekt al helemaal.

Zogenaamde veroordeling

In de Westerse media wordt meestal na elke grote aanslag vermeldt dat deze door de Palestijnse leiding veroordeeld is. Dat heeft dan in een Engelstalig persbericht gestaan. Dat ondertussen aanslagen in de officiële Arabischtalige media worden toegejuicht en aangemoedigd dringt niet tot de journalisten door.

Het verschil

In Israel is (behalve militaire gegevens) alles openbaar. Er is kritiek op het beleid. In de Palestijnse gebieden is dat niet mogelijk. Sterker: een geïnterviewde Arabier zal uit angst voor mishandeling of executie altijd het officiële standpunt aanhouden. Daardoor lijkt het alsof Israel verdeeld is en de Arabieren niet, waardoor het Arabische standpunt sterker overkomt.

De Israelische media gaan zeer terughoudend om met de beelden van Israëlische slachtoffers, uit respect voor hun privacy. De Arabische media zenden zo veel mogelijk de beelden uit van Arabische slachtoffers, om propaganda redenen. Alles is gericht op media aandacht.

In een dictatuur zijn mensenlevens niet belangrijk, dus als de pers in de buurt is worden situaties gecreeerd waarbij slachtoffers kunnen vallen.

Journalisten

Alle journalisten op de Westbank en Gaza worden vergezeld door Arabische gidsen, cameramensen e.d. waardoor zij eenzijdig geïnformeerd worden. Israëlische begeleiding wordt niet toegestaan. Over hoe dit in de berichtgeving doorwerkt zie: The case of Reuters.

Een enkele maal komt deze beïnvloeding aan het licht, zie bijvoorbeeld: Reuters ontslaat manipulerende fotograaf.

De journalisten weten dat als zij negatief berichten over de Palestijnen zij allerlei risico’s lopen: bedreigingen, afname materiaal, ontzegging toegang door de Palestijnse Autoriteit (zie bijvoorbeeld onze site over de inbeslagname van beeldmateriaal van pro Bin Laden demonstraties). Dit werkt zelfcensuur in de hand.

Er staan legio voorbeelden in het Engels op onze site, bijvoorbeeld:

Andere markant voorbeelden:

Het jongetje Mohammed al-Dura, dat omgekomen zou zijn, schuilend voor Israëlische kogels, achter zijn vaders rug. Het martelaarschap van de jongen is in de Arabische wereld sindsdien uitgegroeid tot welhaast mythische proporties. In Palestijnse tv-uitzendingen en schoolboeken wordt de jongen als voorbeeld gesteld van opoffering, martelaarschap en Israëlische kwaadaardigheid. Verscheidene Arabische landen hebben postzegels met hem uitgegeven, straten en parken zijn naar hem genoemd. Osama bin Laden heeft hem als inleiding in een videoboodschap gebruikt als het voorbeeld van Amerikaanse arrogantie en Israëlische gewelddadigheid. En dat allemaal door een media vervalsing!
Want de Franse zender is inmiddels door de rechter gedwongen de volledige opnamen vrij te geven.
Daaruit blijkt dat hij niet door Israëlische kogels is gedood. Het is niet eens zeker of hij wel gedood is.
Wat wel vast staat is dat de hele gebeurtenis door de (Palestijnse) cameraman in scene is gezet.

Mohammed al-Durra
Het beeld dat de wereld schokte
In scene gezet …..

De Italiaanse staatstelevisie heeft haar excuses aangeboden voor het uitzenden van de beelden van de lynchpartij van 2 Israëli’s in Ramallah.

Nog een voorbeeld: Medio maart 2002 werden zowel in Ramallah als Bethlehem vermeende Palestijnse ‘collaborateurs’ door Palestijnen vermoord. Zij werden mishandeld en doodgeslagen en werden in Bethlehem vervolgens naar het Manger Square gesleept, een Christelijke heilige plaats. Het persbureau Associated Press nam er foto’s van, zeer gruwelijke beelden. Deze hebben echter maar kort op hun website gestaan. Daarna waren ze mysterieus en zonder opgaaf van reden verdwenen. Sommige sites hadden ze echter al gekopieerd, waardoor wij er toch een kunnen tonen.

 

Resultaat

Dit alles leidt er toe dat er nauwelijks rapportages (en zeker geen TV-beelden!) verschijnen over zaken die de Arabische kant in een slecht daglicht zouden stellen.

We heeft bijvoorbeeld in Nederland gehoord van de Palestijnse kinderprogramma’s – voor nog heel kleine kinderen – die leren hoe mooi het is om zelfmoordenaar te worden?
Wie heeft er hier gehoord van de militaire trainingskampen voor kinderen? Wie van de verheerlijking van het martelaarschap op scholen? Zie hiervoor de vele voorbeelden op onze site. Het wordt vrijwel volledig genegeerd door de media.

En wie er heeft gehoord van de Joodse heilige plaats (het graf van Jozef) die volledig verwoest is waarna er is op die plaats een moskee is gebouwd. Dit is niet of nauwelijks in de Nederlandse media gebracht. Terwijl zelfs vermeende schendingen van Islamitische heilige plaatsen voorpagina-nieuws zijn.

En heeft u gehoord van de bewuste, systematische verwoesting van Joodse archeologische resten op de heiligste plaats van het Jodendom, de Tempelberg?

Zie: Temple Mount relics saved from garbage.

* Een laatste voorbeeld: op 25 november 2005 was de opening van de grens tussen Egypte en Gaza wereldnieuws op alle zenders, zie het bijgaande voorbeeld van CNN.

Echter, geen enkele zender vertelde wat de afbeelding van een man op het gigantische bord bij de grenspost te betekenen had. Ze vertelden dus niet dat dit was omdat de grenspost naar hem vernoemd was door de Palestijnse Autoriteit. En dus vertelde ook geen zender waaraan deze man die bijzondere eer te danken had. Ze vertelden dus niet dat dit was omdat hij een jaar eerder op die plek vijf Israeli’s had vermoord, waarbij hij zelf ook was omgekomen.
En dat daarom op het bord vermeld staat dat hij een heilige martelaar is.