Artikel van Likoed Nederland op NieuwRechts, 9 december 2024.
Sinds 1937 is de oprichting van een Palestijnse staat al 18 keer afgewezen, door de Palestijnen zelf.
Telkens vonden zij de prijs die zij daarvoor zouden moesten betalen te hoog: daarmee zouden zij het bestaan van een Joodse staat accepteren.
Historie
In 1937 werd de tweestatenoplossing voor het eerst internationaal voorgesteld, door de Volkerenbond. Dat was de voorloper van de Verenigde Naties. Een breed samengestelde Arabisch-Palestijnse conferentie wees het af.
In 1947 was de tegenstand tegen de tweestatenoplossing die werd voorgesteld oor de Verenigde Naties (VN) nog groter. Zowel de Palestijnse leiders als de Liga van Arabische landen wezen het af, in welke vorm dan ook.
In plaats daarvan vielen zij gezamenlijk Israël aan bij de oprichting in 1948. De bedoeling was niet alleen om Israël te vernietigen. De bedoeling was een tweede Holocaust, nog maar drie jaar na de eerste. Bij het begin van de oorlog zei de voorzitter van de Arabische Liga Azzam Pasha:
“Het zal een oorlog zijn van uitroeiing en van reusachtige slachting, waarover gesproken zal worden zoals over de Mongoolse bloedbaden en de kruistochten.”
Ook bij de oprichting van de PLO in 1964 was het officiële doel – zoals vastgelegd in hun Handvest – de vernietiging van Israël.
Het was zeker niet een Palestijnse staat in de Westbank en de Gazastrook. Volgens dat Handvest waren die gebieden van Jordanië en Egypte. Dat moest zo blijven.
De tweestatenoplossing is daarna nog 16 keer afgewezen, voor het laatst in 2020.
Dat plan was afkomstig van de regering van de Amerikaanse president Trump. Onderdeel van dit plan was dat de Palestijnen 100 miljard dollar zouden krijgen om hun economie op te bouwen. De Palestijnen weigerden zelfs om het plan überhaupt te bespreken.
Uit opiniepeilingen onder Palestijnen blijkt ook keer op keer een voorkeur voor terreur en de vernietiging van Israël boven de tweestatenoplossing.
Het is opvallend dat dit door veel politici en journalisten niet wordt onderkend als zij het over de tweestatenoplossing hebben.
Wanneer mensen iets 18 hebben afgewezen, zou toch duidelijk moeten zijn dat zij dat niet willen.
NOS heeft het mis
Dit is bijvoorbeeld de merkwaardige standaardzin van de NOS bij veel van hun artikelen: “Veel Palestijnen zien de Westelijke Jordaanoever als deel van hun toekomstige staat, met Oost-Jeruzalem als hoofdstad.”
De Palestijnen hebben een staat in dat gebied al 18 keer afgewezen. Omdat zij niet met Israël in vrede willen leven.
De NOS had ook nog een artikel van een van hun redacteuren met als titel: “de keffiyeh, symbool van Palestijnse staat”. In een onwaarschijnlijk staaltje geschiedvervalsing wordt daarin beweerd: “Sinds de jaren dertig willen de Palestijnen een eigen staat”. Absoluut niet waar, zoals bovenstaande schetst. De keffiyeh – de Arabische sjaal – was het symbool van de terreur om een Joodse staat te verhinderen. De Palestijnen wilden ook destijds geen eigen staat. Ook toen wilden zij Israël vernietigen. Dan konden zij weer onderdeel worden van de Arabische wereld, zoals het voor 1917 eeuwenlang was geweest.
De sjaal was van oorsprong ook niet Palestijns, maar Irakees. De zwart-witte variant voor Palestijnen is ook niet door de Palestijnen bedacht, maar door een Engelse officier, John Glubb. Palestijnse terroristen vonden hem handig om hun gezicht te verbergen bij aanslagen. Zo werd het sinds de jaren dertig een Palestijns symbool van terreur.
Die Palestijnse terreur begon dus al tientallen jaren voor de ‘bezetting’ van de Westbank in 1967. Dat werd daarna pas als reden verzonnen.
De NOS noemt dat “het Palestijnse verzet”. Wat beroerd van de NOS om Jodenmoord te romantiseren als “verzet”.
Toekomst
De Palestijnse leiders zijn helaas bezig om een nieuwe generatie te vergiftigen met Jodenhaat, oproepen tot vernietiging van de Joodse staat en het verheerlijken van terreur. Dat is nu al een eeuw aan de gang.
Dat is de reden waarom vrede uit het zicht blijft.
Aanvulling: wat voormalig Amerikaans president Clinton deze week vertelde over de door hem voorgestelde tweestatenoplossing in 2000:
“Ik denk dat wat vijfentwintig jaar geleden is gebeurd een van de grootste tragedies van de 21e eeuw was.
Als ik jongeren vertel waar Arafat van is weggelopen, dan kunnen zij dat niet geloven.
Arafat liep weg van een Palestijnse staat met de hoofdstad in Oost-Jeruzalem, 96% van de Westelijke Jordaanoever, plus 4% van Israël om de 4% te compenseren .
Zij kunnen zich niet eens voorstellen dat dit is gebeurd.
Je loopt weg van deze ‘once in a lifetime’ kans op vrede. Dan kun je niet 25 jaar later nog klagen (dat je nog geen staat hebt). Dat kun je niet maken.”