Opinie-artikel van Likoed Nederland op Nieuwrechts, 1 oktober 2024.
Realiseert iedereen zich nog waarom Hezbollah Israëlische burgers bestookt met raketten en drones?
Dat is omdat het een moslimfundamentalistische terreurorganisatie is. Die wil Joden doden en Israël vernietigen. Zij geloven dat zij daarmee de islamitische hemel verdienen. Dat is de enige reden. Zoals zij zelf steeds bevestigen.
Om diezelfde reden wordt Israël momenteel bestookt vanaf nog zes fronten: het ayatollah bewind in Iran, Hamas in Gaza, raketten door sjiitische terroristen vanuit Irak en Syrië, moslimfundamentalistische terreurgroepen op de Westbank en de Houthis vanuit Jemen. Dit vermelden de mainstream media echter zelden.
Burgers of terroristen?
Net als bij Gaza wordt nu – door linkse media als RTL Nieuws – het accent gelegd op de getroffen burgers in Libanon. Het is echter Hezbollah dat burgerdoelen bestookt. Daardoor hebben bijna honderdduizend Israëlische burgers een jaar geleden hun huis moeten verlaten. Zij wonen nog steeds in opvangplekken.
Israël daarentegen bestookt terroristen, geen burgers. Elk doel wordt zorgvuldig gekozen en afgewogen.
De Israëlische commandanten zijn verplicht om vooraf bij elk doelwit een militaire juridische adviseur te raadplegen. Dit om te garanderen dat er gehandeld wordt volgens het oorlogsrecht.
Zoals in elke oorlog vallen er onvermijdelijk toch ook burgerslachtoffers. Des te meer omdat Hezbollah zich opzettelijk en zonder uniform verschanst in woonhuizen, tussen burgers. Dat zijn de overduidelijke oorlogsmisdaden die gepleegd worden – door Hezbollah.
De aanval via de piepers en walkietalkies was juist bijzonder effectief. Deze apparaten waren alleen in het bezit van voormannen van Hezbollah. De explosieve lading was dus uiterst goed gericht op de terroristen. Elsevier constateert terecht:
“De verontwaardiging die nu plots opsteekt, is des te vreemder omdat de afgelopen elf maanden geen kritiek op Hezbollah klonk. Terwijl het sinds 7 oktober vorig jaar meer dan achtduizend raketten afschoot op het noorden van Israël. En die aanvallen zijn wel degelijk willekeurig: de Hezbollah-raketten worden niet afgevuurd op specifieke militaire doelen in Israël, maar op dorpen en steden die simpelweg binnen het bereik liggen.”
Wapenstilstand
Ook de Westerse leiders tonen te weinig begrip voor de zeven fronten oorlog waarin Israël vecht voor haar voortbestaan. Nu Israël na een jaar eindelijk harder terugslaat tegen Hezbollah, beginnen die leiders meteen te roepen om drie weken wapenstilstand. Dat heeft Israël uiteraard geweigerd. Hezbollah zou zich dan kunnen herpakken.
De wereld heeft trouwens bergen boter op het hoofd. Na de vorige oorlog trok Israël zich terug uit Libanon op basis van een unanieme resolutie van de VN-Veiligheidsraad 1701.
In ruil voor die terugtrekking zou er een wapenstilstand komen. De VN vredesmacht Unifil in het zuiden van Libanon zou flink uitgebreid worden. Die zou er op toezien dat daar geen terroristen of raketten meer zouden zijn. Hier is helemaal niets van terecht gekomen. Israël is terecht woedend over hoe de wereld en vooral de Verenigde naties haar bijna twintig jaar in de steek hebben gelaten. (Zie ook Elsevier: Terechte kritiek op blunders Israël mag falen VN-‘vredesmacht’ niet verhullen.)
Als de wereld wil dat er een blijvende wapenstilstand komt: de voorwaarden aan beide partijen staan al in de resolutie van 18 jaar geleden. Israël heeft daaraan voldaan, nu Hezbollah nog.
Gewaarschuwd man
Na de vorige Libanon oorlog van 2006 zei Hezbollah leider Nasrallah dat hij de Israëlische reactie op de terreur van Hezbollah had onderschat. Tegen een interviewer zei hij dat: “Als ik had geweten dat het tot deze oorlog zou leiden, had ik het zeker anders aangepakt.” Israël heeft hem daarom nu herhaaldelijk gewaarschuwd te stoppen met de raketbeschietingen. Israël zou anders weer hard terug slaan. Die waarschuwingen negeerde Nasrallah. We kunnen hem niet meer vragen of hij er weer spijt van heeft.
Nasrallah heeft veel op zijn geweten: zijn oorlogen tegen Israël, zijn wereldwijde terreur tegen Joden, zijn aanslagen op Amerikanen en Fransen, de moord op de Libanese premier Hariri, de gigantische explosie in de haven van Beiroet in 2020, zijn enorme drugshandel en zijn grote rol in de burgeroorlog in Syrië. In totaal gaat het mogelijk om tienduizenden slachtoffers.
De wereld hoeft dus bepaald niet spijtig te zijn om van deze massamoordenaar verlost te zijn.
