Opinie-artikel van Likoed Nederland, 18 mei 2022.
Hoe verwoestend Rusland de laatste decennia bezig is bij de buurlanden hoeft nauwelijks meer uitgelegd te worden.
Het ondersteunt de onderdrukkende regimes in Wit-Rusland (Belarus) en Kazakhstan. Het voerde oorlogen in Tsjetsjenië (1991 en 1999). Het Russische leger zit sinds 1990 in Transnistrië, een gebied dat behoort tot Moldavië. Het Russische leger is ingevallen in Georgië (2008) en in De Krim (2014). Nu is wederom Oekraïne het slachtoffer van Russische agressie.
Minder bekend is dat Rusland ook in Afrika destabiliserend bezig is. Volgens het Africa Center for Strategic Studies zijn er minstens zestien desinformatiecampagnes geweest. Daarbij wordt bewust onrust gezaaid, om zo invloed te krijgen en wapens te verkopen. Russische militairen – de huurlingen van de beruchte Wagner groep – worden daarbij ingezet. Zo heeft deze groep bijvoorbeeld in Mali eind maart 2022 circa 300 burgers vermoord.
Antisemitisme
Ook richting het Joodse volk is Rusland verwoestend bezig geweest. Er was altijd antisemitisme. Een dieptepunt was het in 1905 gepubliceerde boek ‘De protocollen van de wijzen van Zion’ door de Russische geheime dienst. Het is een fictief verslag van een vergadering van Joodse leiders, die een complot smeden voor de wereldheerschappij. Het boek heeft het anti-Joods complotdenken een grote impuls gegeven, zoals bij de nazi’s. Ervoor en erna waren er pogroms in Rusland, waarbij honderdduizenden Joden vermoord zijn.
Het boek is trouwens ook tegenwoordig nog een bestseller in de Arabische wereld. De Palestijnse televisie prijst het boek geregeld (klik voor voorbeeld).
Recent bleek het antisemitisme bij de Russische overheid opnieuw.
De minister van Buitenlandse Zaken Lavrov beweerde op 1 mei dat Hitler Joods bloed had en dat Joden gewoonlijk de ergste antisemieten zijn.
Arabisch-Israëlische conflict
Weinig bekend is de grote invloed van Rusland op het Arabisch-Israëlische conflict. Sinds de jaren twintig van de vorige eeuw vielen Arabische terroristen Joden aan. Hun leider was de extreem antisemitische grootmoefti van Jeruzalem Al-Hoesseini. De Arabieren hadden in 1947 de door de Verenigde Staten voorgestelde tweestatenoplossing verworpen. Vier Arabische landen vielen in 1948 het net opgerichte Israël aan. Het door hun leider verklaarde doel was een nieuwe Holocaust, nog maar drie jaar na de eerste. (Het mislukken daarvan noemen de Arabieren de Nakba, de ramp.)
Daarnaast waren er groepen Arabische terroristen die aanvielen, onder leiding van de grootmoefti. Hij werd gezocht voor oorlogsmisdaden die hij had begaan in de Tweede Wereldoorlog. Ook voor en na 1948 waren er veelvuldig Arabische terreuraanvallen op Israëlische burgers.
Er was in het Westen – ook in Nederland – dan ook nauwelijks twijfel mogelijk welke partij de sympathie van de wereld verdiende. Israël natuurlijk.
Aangezien Israël na 1948 langzamerhand een bondgenoot van het Westen werd, was dit een doorn in het oog van de toenmalige Sovjet-Unie. Opnieuw bedacht de Russische geheime dienst de KGB in 1964 een anti-Joods plan.
Het richtte een nieuwe overkoepelende Palestijnse terreurorganisatie op en noemde die de Palestijnse Bevrijdings Organisatie (PLO). Ook de huidige Palestijnse president Mahmoud Abbas was een agent voor deze KGB. De PLO moest opkomen voor een Palestijns volk.
Het werkelijke doel was, in de woorden van de toenmalige KGB-directeur en latere leider van de Sovjet-Unie Yuri Andropov:
“Het verspreiden van een nazi-achtige haat tegen de Joden in de hele islamitische wereld. …
Wij hoefden alleen maar onze thema’s te herhalen: dat de Verenigde Staten en Israël fascistische, imperialistische-zionistische landen waren, beheerst door rijke Joden.”
Het hele idee van ‘Palestijnen’ en een ‘volk’ was nieuw. Daarvoor werden zij Arabieren genoemd, net als de meeste inwoners van het Midden-Oosten. Immers, het werd in het voormalige Ottomaanse Rijk als één volk beschouwd. De grenzen waren vervolgens meestal vrij willekeurig getrokken. Zo waren landen als Irak en Syrië ontstaan. Israël was een van de weinige landen die ooit juist wel eerder een zelfstandig land geweest, van het Joodse volk. Het land kent 3.000 jaar onafgebroken bewoning door Joden.
Omkering van de geschiedenis
De benaming ‘Palestijnen’ was een merkwaardige omkering van de geschiedenis. Want tot 1948 waren het de Joden die in het Mandaatgebied Palestina als Palestijnen werden aangeduid. Het Palestijnse nationale voetbalteam, de krant de ‘Palestine Post’, de luchtvaartmaatschappij ‘Palestine Airways’ enzovoort.: het was allemaal Joods.
Immers, de Joden was door de wereldgemeenschap in 1922 op basis van het zelfbeschikkingsrecht daar een ‘Nationaal Tehuis’ toegezegd door het Mandaat voor Palestina, in minder dan een half procent van het voormalige Ottomaanse Rijk. Het was mede gebaseerd op de grote Joodse gemeenschappen in de Arabische landen, die daarna bijna geheel naar Israël zijn gevlucht. Ruim 60% van de Israëli’s heeft daarom Arabisch-Joodse voorouders.
Desalniettemin sloeg het idee van de Russische geheime dienst van een ‘koloniaal project’ en een onderdrukt Palestijns volk aan. Dat was met name bij politiek links, dat een zwak heeft voor bevrijdingsbewegingen. Dus werd op 11 juni 1968 de term ‘Palestijnen’ voor het eerst gebruikt in de Tweede Kamer, door een Kamerlid van de PSP (een voorloper van GroenLinks).
Zo werd er een vergoelijking gecreëerd voor de Arabische terreur. En slaagde Rusland er dus in om ook het Midden-Oosten decennialang (verder) te destabiliseren.
Hierboven: De omkering van de geschiedenis
Hierboven : De islam in Rusland stelt zich – net als de Grieks-orthodoxe kerk trouwens – vol op achter de oorlog tegen Oekraïne.
De opperste moefti van Rusland noemt het zelfs een Jihad. Daarbij mogen omgekomen strijders als ‘martelaar’ rechtstreeks naar het islamitisch paradijs. Net als 70 door hem te selecteren familieleden.