Door James Sinkinson. Ingekorte vertaling: Likoed Nederland, 1 september 2021.
De vijanden van Israël beschuldigen het al 73 jaar met vele bizarre aantijgingen.
Het wordt een opvolger van nazi-Duitsland, een ‘kruisvaarders natie’ en een apartheidsstaat genoemd. De raarste terminologie wordt gebruikt, als het maar kwaadaardig is jegens de Joodse staat.
Een van de meest hardnekkige beledigingen tegen Israël van de afgelopen jaren, vooral onder academici, is dat het gelabeld wordt als ‘koloniaal project’.
Zoals bijna alle belastering van Israël, is er geen enkele feitelijke basis:
Israël voldoet niet aan de definitie
Kolonialisme is houdt in dat het ene land de controle over een ander land verwerft, het bezet met kolonisten en het economisch uitbuit.
Israël heeft geen ander land onder zijn controle. Het heeft nooit enige interesse getoond in het veroveren van het land van anderen. Het Joodse volk heeft maar één land gehad waarvan ze inheems zijn; hun nationale thuisland. Als Israël een koloniserende macht zou zijn, zou dit het eerste geval in de geschiedenis zijn van een inheems volk dat zijn eigen land koloniseert.
Het Joodse thuisland is wel door vele anderen gekoloniseerd
Romeinen, Arabieren, kruisvaarders, Ottomanen, Britten en vele andere imperialistische krachten hebben het land Israël en zijn inheemse Joden onderworpen. Geen enkel ander volk in de menselijke geschiedenis – behalve de joden – heeft dit land ooit onafhankelijkheid gegeven.
Het Joodse volk had al een staat in het land Israël van 1405 – 586 voor de gewone jaartelling en van 530 vóór tot het jaar 70 na. Zij hadden daarna ook nog kleinere onafhankelijke staten, zoals in het Tiberias-gebied tussen 1558 en 1564.
Eeuwenlang sprak de Joodse bevolking in het Heilige Land – degenen die erin slaagden vervolging, gedwongen bekering en ballingschap te overleven – dezelfde taal en dezelfde gebruiken als hun verspreide broeders over de hele wereld. Totdat die ballingen terugkeerden om de zelfstandigheid te hervatten in hun voorouderlijk vaderland.
Feitelijk zijn Arabieren de meest succesvolle kolonisatoren ooit
De ironie van het beschuldigen van Joden van het koloniseren van Arabieren is dat het tegenovergestelde juist waar is. Het Arabische volk behoort aantoonbaar tot de succesvolste kolonisten in de wereldgeschiedenis. Tegenwoordig zijn er 22 Arabische landen en 57 islamitische landen. Meer dan 1,8 miljard mensen zijn moslim, wat neerkomt op ongeveer een kwart van de totale wereldbevolking.
Als er gesproken wordt over de ‘Arabische wereld’ – die zich uitstrekt over Noord-Afrika en het Nabije en Midden-Oosten – vermelden maar weinigen dat die grotendeels werd gecreëerd door de gewelddadige onderwerping van de lokale inheemse volkeren. Af en toe horen we over Berbers, Jezidi’s, Arameeërs, Zoroastrieërs, Koerden en Kopten. Deze en nog anderen zijn, net als de Joden, voorbeelden van pre-islamitische volkeren, culturen en religies die ofwel werden weggevaagd of een Arabische of islamitische cultuur kregen opgedrongen.
Tientallen talen, culturen, religies en volkeren zijn koloniaal weggevaagd
Die kennen wij nog slechts uit de archeologie, want zij hebben de Arabische legers van de zevende eeuw niet overleefd. Deze plunderende kolonisten dwongen met bruut geweld meestal volledige naleving van de Arabische cultuur en taal en de islamitische religie af. De Arabieren voerden zo’n beleid van de verschroeide aarde dat maar weinig inheemse volkeren zich hun pre-islamitische identiteit nog herinneren of daaraan vasthouden.
Joden komen terug naar hun thuisland
Na de Israëlische Onafhankelijkheidsoorlog in 1948 werden de bijna een miljoen Joden die in de “Arabische wereld” leefden verdreven of zijn om hun leven te redden gevlucht. Zij woonden daar lang voordat de Arabieren en de islam arriveerden. Toch kon de imperialistische Arabische mentaliteit niet accepteren dat deze oorspronkelijke bewoners van dit minuscule stukje zich – als eerste en tot nu toe enige volk – verzette tegen de Arabische kolonisatie en zijn zelfstandigheid herwon.
Hoewel sommigen beweren dat de huidige Palestijnse Arabieren inheems zijn in het Heilige Land, is dit ook duidelijk onjuist. Vóór de 20e eeuw en zelfs tot 1964 waren Joden de enige mensen die zichzelf ‘Palestijnen’ noemden.
Belangrijker nog is dat de mensen die we nu ‘Palestijnen’ noemen nooit een duidelijke identiteit gehad – geen eigen taal, religie, samenleving of cultuur. Dat zijn allemaal vereiste kenmerken van inheemsheid. In feite zijn het Arabieren, afkomstig uit het hele voormalige Ottomaanse Rijk.
De kolonisator is en de gekoloniseerden
Er is maar één koloniaal rijk in dit conflict, en dat is niet Joods.
Het zijn de Arabieren – komend uit het huidige Saoedi-Arabië – die een gigantisch imperium hebben geschapen.
In plaats van Israël te veroordelen, zouden progressieven in het Westen die terugdeinzen voor “koloniale projecten” de Joodse staat moeten omarmen als een succesvol voorbeeld van dekolonisatie. Het gaat om terugkeer van de inheemse bevolking en het herstel van hun soevereiniteit.
Als ze eerlijk waren, zouden ze aan de kant van het kleine Israël staan – met een bevolking van negen miljoen – omringd door honderden miljoenen die streven naar de vernietiging daarvan en herstel van het enorme Arabische rijk.
Vraag het maar aan de Joden afkomstig uit het Midden-Oosten en Noord-Afrika die bijna 13 eeuwen onder Arabische repressie, discriminatie en constante angst voor geweld hebben geleefd. Zij zijn eindelijk naar huis teruggekeerd. Zij vormen de meerderheid van de Joodse burgers van Israël.
Deze Joden weten al te goed wat kolonialisme betekent en hoe het is om daaronder te moeten leven.
