Door Barry Shaw. Bewerkte vertaling: Likoed Nederland, 23 juni 2019.

Wanneer je een land of cultuur wilt beoordelen op zijn succes of mislukking, kijk je naar welke unieke en positieve bijdragen het heeft geleverd aan zijn bevolking en aan de mensheid.

Dit in gedachte hebbend, is het interessant om na te gaan wat de prestaties zijn die we verbinden met het woord ‘Palestijnen’.

Daarbij moeten wij bedenken dat er nooit een land genaamd Palestina heeft bestaan. De naam was bedoeld als belediging, bedacht door de Romeinen twee millennia geleden om de herinnering aan het oude Israël uit te wissen. Een wens die nu herleeft bij de Arabieren met de huidige staat Israël.

Een eeuw geleden werd “Palestijnen” gebruikt als aanduiding voor de Joden die in het zuidelijk deel van de provincie Syrië woonden, dat deel was van het grote Ottomaanse Rijk. De Arabieren wilden absoluut zo niet genoemd worden. In 1937 legde de Arabische leider, Auni Bey Abdul Hadji, dat uit aan een commissie van de Volkerenbond (de voorloper van de Verenigde Naties):

“Er bestaat geen land Palestina. Palestina is een verzinsel van de zionisten. Palestina bestaat voor ons niet. Ons land maakt al honderden jaren deel uit van Syrië.”

Na de Eerste Wereldoorlog werd besloten om zelfstandige landen te creëren in het opgesplitste Ottomaanse Rijk. Dat gebeurde door de Volkerenbond – de voorloper van de VN. Die besloot unaniem – inclusief de Arabische stem! – om ook een deel te bestemmen voor de Joden. Die woonden daar immers al drie millennia. Het vestigen van nieuwe Joodse nederzettingen werd aanbevolen. Het besluit was:

“om het nationale thuis te herstellen in erkenning van de historische band van het Joodse volk met Palestina.”

De Arabische leiders gingen destijds akkoord omdat zij zelf ook landen kregen, zoals Jordanië, Syrië, Irak en Libanon.

De Joden in Palestina ontwikkelden het land, bouwden de infrastructuur en de werkgelegenheid.

De Joden richtten in 1923 bijvoorbeeld de Palestijnse Electriciteits Maatschappij op en de krant de ‘Palestine Post’ in 1932 (de huidige Jerusalem Post). Financiering kwam van de in 1902 door Joden opgerichte Anglo-Palestijnse Bank (de huidige Bank Leumi). Palestijns-Joodse boeren richtten unieke collectieve agrarische nederzettingen op, de kibboetsen.

De zionistische activiteiten en ontwikkeling leidden tot een enorme immigratie van Arabieren uit de regio naar Palestina, om hiervan economisch te profiteren.
Echter, het succes van de Joden ging ook steken. Het leidde tot toenemende afgunst en het gevoel dat dit inging tegen de kern van het islamitische geloof – dat dit geloof het meeste succes hoort te hebben.

Uiteindelijk leidde dit in 1948 tot een aanval van vijf Arabische legers op Israël en tot veel terreur sindsdien.

Deze terreur werd vanaf de jaren zestig georganiseerd door een Egyptenaar die zich uitgaf als ‘Palestijn’. Deze Jasser Arafat ging toen een fabel promoten dat er een Palestijns volk had bestaan wiens rechten als ‘oorspronkelijke bevolking’ was geschonden.
Ondanks het feit dat voordat zijn ‘Palestijnse Bevrijdings Organisatie’ werd opgericht de naam Palestijnen alleen was gebruikt voor de zionisten; Joden die een eigen land wilden.

Dus de eerste bijdrage van de Palestijnen aan de wereld was een enorm bedrog. Dit bedrog culmineerde in een Nobelprijs voor de vrede aan een aartsterrorist. Daarin waren de ‘Palestijnen’ dus ook het eerste.
Aandacht voor hun zaak hadden zij mede gekregen mede door een terreuraanslag tijdens de Olympische Spelen in München in 1972. Ook dat was iets compleet nieuws voor de wereld.

De volgende Palestijnse uitvindingen waren de vliegtuigkaping en de terreuraanslagen op vliegvelden. Daaraan hebben wij wereldwijd de enorme beveiliging daarvan te danken – met de hoge kosten en lange wachttijden als gevolg.

Maar de Palestijnse inventiviteit gaat veel verder. Hun volgende uitvindingen waren de steek-aanslagen en de ram-aanslagen met (vracht)auto’s op willekeurige burgers. Deze ‘uitvinding wordt tegenwoordig ook geëxporteerd, naar de straten van West-Europa.

En afgelopen jaar waren er weer twee nieuwe uitvindingen: de brandende vliegers en de bommen onder ballonnen.

Helaas zijn alle uitvindingen gewelddadig en negatief.

Ik heb heel erg geprobeerd om een positieve bijdrage aan de mensheid te ontdekken van de Palestijnse Arabieren. Jammer genoeg moet ik toegeven dat ik heb gefaald. Ook Wikipedia kan niets vinden. Als u er wel één kent, laat het mij dan alstublieft weten.

Je zou denken dat een groep van miljoenen mensen die streven naar een staat in nog iets anders zou willen excelleren dan in dood en vernietiging.
Maar dat is niet zo, en er zijn geen tekenen dat dit snel gaat veranderen.

Toen het nog de Joden waren die Palestijnen werden genoemd.

Zie ook:

• Het mythische land Palestina.
• Het Palestijnse volk bestaat niet.