Door Evelyn Gordon. Vertaling en bewerking: Brabosh, 17 maart 2019.

Het gezondheidssysteem van Gaza staat op instorten, waarschuwen Israëlische ambtenaren.

Hun rapport weerspiegelde de bevindingen van een internationaal hulpagentschap dat Gaza-ziekenhuizen een tekort aan artsen hebben, met name specialisten. Ook missen 60 procent van de benodigde medicijnen, waaronder basismiddelen zoals pijnstillers en antibiotica.

Volledige ziekenhuisafdelingen zijn gesloten vanwege het onvermogen om een behandeling aan te bieden. Patiënten met kanker, diabetes of nierfalen worden eenvoudigweg naar huis gestuurd.

Je zou kunnen denken dat deze situatie ten minste een van de twee rivaliserende regeringen van de Palestijnen ertoe zou brengen actie te ondernemen.
Maar dan heb je het mis.

De Palestijnse Autoriteit, die zichzelf voortdurend uitroept als de enige legitieme regering van zowel de Westelijke Jordaanoever als Gaza – en internationaal als zodanig wordt erkend – ontvangt miljarden aan internationale hulp om te voorzien in humanitaire behoeften op beide plaatsen. Het betaalt ogenschijnlijk 150 miljoen shekels per jaar ($ 41,3 miljoen) aan medische middelen voor Gaza. Maar het heeft dit geld in maanden niet betaald.
Toch heeft deze zelfde Palestijnse Autoriteit geen moeite om $ 330 miljoen per jaar te vinden om salarissen te betalen aan gevangen zittende terroristen.

Blijkbaar is het betalen van terroristen belangrijker dan de gezondheid van de eigen mensen.

Niettemin verbleekt het gedrag van de Palestijnse Autoriteit met dat van de echt Gaza beheersend gezag, Hamas. Twee weken geleden besprak Hamas het humanitaire probleem met buitenlandse functionarissen, die vervolgens hun ideeën aan Israëlische functionarissen presenteerden. De organisatie stelde drie mogelijke scenario’s voor, meldde Ha’aretz.
Maar geen van hen betekende dat Hamas zelf een vinger zou opheffen om de mensen te helpen die het bestuurt.
Hamas-leider in Gaza Yahya Sinwar “maakte duidelijk dat onder geen van deze scenario’s Hamas niet zou ontwapenen”.

Met andere woorden, het zal geen enkele van de honderden miljoenen dollars inzetten – die het nu jaarlijks uitgeeft aan zijn eigen leger – om de humanitaire situatie van Gaza te verzachten.

En het is niet zo dat de organisatie het zich niet kan veroorloven om dat te doen. Zoals Ha’aretz deze week rapporteerde, afgezien van de ongeveer 130 miljoen shekels per jaar die Hamas int via belastingen in Gaza, heeft alleen Qatar Gaza al 1 miljard dollar gegeven de afgelopen zeven jaar, waaronder 200 miljoen dollar vorig jaar.
En in tegenstelling tot de miljarden die Gaza ontvangt van andere internationale donoren, is een deel van het Qatarese geld – 16 procent, of $ 160 miljoen – rechtstreeks naar Hamas gegaan voor eigen gebruik en dat van andere terreurgroepen in Gaza.
Dat is bijna vier keer wat de Palestijnse Autoriteit jaarlijks uitgaf aan medische voorzieningen voor Gaza, toen het nog de gezondheidszorg van Gaza financierde.

Dus het Qatarese geld alleen had de hele medische crisis opgelost, indien Hamas daarvoor zo had gekozen.

Dus wat stelde Hamas in plaats daarvan voor? Dat iemand anders het probleem oplost. Het stelde voor dat de verantwoordelijkheid voor Gaza zou worden overgedragen aan de Palestijnse Autoriteit, de Verenigde Naties of Egypte.
En als geen van hen daartoe is, is het alternatieve plan van Hamas om een ​​oorlog tegen Israël te beginnen “die zou eindigen met een internationale troepenmacht die de Strook bezet”. Dat wil zeggen, een andere manier om de verantwoordelijkheid naar iemand anders te verplaatsen.

Natuurlijk zijn al deze plannen pure nonsens zolang Hamas weigert te ontwapenen.
Want niemand wil de verantwoordelijkheid voor Gaza, zolang de gewapende groepen daar Israël blijven aanvallen.

Dat is waarom noch Egypte, noch de Verenigde Naties, noch enige andere internationale speler aangeboden hebben om verantwoordelijkheid te nemen voor Gaza na de drie voorgaande oorlogen met Israël. Zij zullen dit ook niet doen na een nieuwe oorlog. Wat betreft de Palestijnse Autoriteit, die heeft expliciet gezegd dat het de verantwoordelijkheid voor Gaza niet zal overnemen tenzij Hamas ontwapent.

Hamas weet dit allemaal. Maar het kunnen doorgaan met aanvallen op Israël is belangrijker dan het mogelijk maken van een oplossing voor de medische crisis van de inwoners van Gaza. Toch is Hamas er niet tevreden mee om alleen te weigeren de crisis op te lossen, het maakt deze juist erger.
Een belangrijke factor in de crisis was de overbelasting door patiënten veroorzaakt door de gewelddadige massale protesten in de buurt van de Israëlische grens. Daarop dringt Hamas aan, elke week, al bijna een jaar.

Tijdens deze protesten zijn veel Palestijnen neergeschoten tijdens het proberen door de grens te breken of botsen met Israëlische soldaten. “Dit is de prijs die je moet betalen om het recht op terugkeer te bereiken”, zei een vader van een gewonde zoon, verwijzend naar het Palestijnse doel om van Israël een Palestijnse meerderheidsstaat te maken door het te overspoelen met miljoenen nakomelingen van vluchtelingen.

Met andere woorden, hij was bereid zijn zoon verlamd te laten worden omwille van het vernietigen van Israël.

Kortom, wat zowel Palestijnse regeringen als veel gewone Palestijnen motiveert, is niet het verlangen om hun eigen staat te hebben, maar de wens om de Joodse staat te vernietigen. Op dat altaar zijn ze bereid zelfs basale humanitaire benodigdheden zoals levensreddende medische zorg op te offeren.

Zolang dat waar is, zal vrede met de Palestijnen een fantasie blijven.

Overigens zijn er de laatste dagen grote protesten van de bevolking in Gaza tegen het wanbeleid van Hamas, die hardhandig worden neergeslagen (zie video’s hieronder).
Dat heeft u echter nog niet mogen vernemen van de politiek-correcte media. De uitzondering is Nu.nl (dat helaas wel onjuist vermeld dat Israël een economische blokkade tegen de Gazastrook zou hebben ingesteld, terwijl er alleen een blokkade van wapens en andere militaire goederen is).