Door Justin Amler. Vertaling: Brabosh, 18 november 2018.
De Verenigde Naties, die ongelooflijk moreel ter ziele gegane, hypocriete organisatie, die denkt dat het een soort van hogere morele autoriteit heeft om anderen te dicteren, zei dat een nieuwe oorlog in Gaza een “ongelooflijke tragedie” zou zijn.
“Een ongelooflijke tragedie.”
Opnieuw hebben ze fout wat precies de tragedie is. Omdat de tragedie is wat de afgelopen 13 jaar in Gaza heeft gebrouwen.
In 2005 verliet Israël Gaza, trok alle soldaten en alle burgers eruit – ontwortelde de huizen van de mensen en ontwortelde hun leven en ontwortelde hun families. Toen Israël vertrok, liet het een goed werkende infrastructuur achter om de Arabieren in Gaza een kans te geven iets van hun leven te maken.
Israël gaf hen een kans om een grotendeels onafhankelijke entiteit te bouwen die hen in staat zou stellen hun eigen lot te bepalen. Israël gaf hen kansen, waaronder een succesvol bedrijf in de glastuinbouw met gewassen die klaar zijn voor export.
Maar in plaats van de gouden kansen te aanvaarden die hen werden geboden, een mogelijkheid tot zelfbeschikking die nooit door een van hun ‘Arabische broeders’ werd aangeboden, kozen ze ervoor om die niet aan te nemen. In plaats van zichzelf te verbeteren met de broeikassen, plunderden zij die.
In plaats van de vorige nederzettingen van de Joodse gemeenschap te bewonen, hebben ze deze geplunderd.
Zij verwijderden de benodigde materialen zoals irrigatieslangen, waterpompen en plastic zeilen. Het geld en de materialen die in deze kuststrook werden gestoken, vastbesloten om de Arabische inwoners van de Palestijnse Autoriteit te helpen een succesvol model te worden van de zogenaamde Arabische droom van weer een andere Arabische staat, bleek in plaats daarvan een nachtmerrie te zijn.
In de 13 jaar sinds Israël vertrok, heeft de focus van de Arabieren in Gaza, onder hun tirannieke terroristische dictatuur, nooit de toekomst gehad. Het gaat nooit om het opbouwen van een beter leven. Het gaat nooit over het helpen van hun mensen. Het gaat nooit over het maken van de toekomst van hoop, kansen en ambities.
Het was het tegenovergestelde. De infrastructuur van hoop die verondersteld werd te zijn gebouwd, is vervangen door de infrastructuur van de haat. De kostbare geesten van ingenieurs, in plaats van gefocust te zijn op het bouwen van vitale civiele infrastructuur zoals waterplanten en elektriciteitsstations, is kwaadwillig afgestemd op het bouwen van raketten en tunnels – elk van hen is ontworpen met het enige doel de dood naar mannen, vrouwen en kinderen te brengen. Ze hebben puur gebouwd om te doden.
De échte tragedie
De tragedie is niet dat er mogelijk een oorlog komt, want die komt.
De tragedie is dat alle miljarden dollars die de Arabieren hebben ontvangen, de steun en hoop en pure wil van een groot deel van de wereld om succesvol te zijn, zijn verkwanseld. Niet door wanbeheer, maar door een opzettelijk doel: het vernietigen van de enige Joodse staat op aarde.
Hoeveel ziekenhuizen, scholen en universiteiten zouden er gebouwd kunnen zijn? Hoeveel centra van uitmuntendheid van wetenschap en ontwikkeling hadden kunnen floreren? Hoeveel dromen hadden er kunnen worden behaald en kansen zijn gemaakt?
Dat zal echter niet gebeuren, want de leiders laten hun toekomst niet bepalen door wat ze kunnen bouwen, maar alleen door wat ze kunnen vernietigen.
Ondertussen blijven raketten in de zuidelijke gemeenschappen van Israël op onschuldige mensen vallen, die hen pijn doen en terroriseren en doden. Terreur-tunnels worden nog steeds gebouwd onder slapende kinderen. Kinderen blijven getraumatiseerd samen met hun ouders die hen gewoon willen beschermen, zoals alle ouders doen.
Voor kinderen om op te groeien, denkend dat het normaal is om naar bomschuilplaatsen te rennen, wetende dat binnen een paar seconden het verschil maken tussen leven en dood – wel … dat is de echte tragedie.
Oorlog is niet de tragedie zoals de VN lijken te denken. Oorlog is het onvermijdelijke gevolg van wat er gebeurt als een terroristische entiteit mag bloeien zonder berisping of consequenties. Want waar was de internationale gemeenschap in de afgelopen 13 jaar?
Waar was de veroordeling van wat de heersers van Hamas aan het doen waren – de manier waarop ze raketten verborgen onder door de VN gefinancierde scholen? Of de manier waarop ze opzettelijk en cynisch burgers als kanonnenvlees gebruikten op de grens met de Gazastrook. Of de manier waarop ze VN-personeel en pers zelfs intimideerden. Waar vroeg de secretaris-generaal van de VN om terughoudendheid toen ze hun terreintunnels dag en nacht en dag bouwden?
En verantwoordelijkheid? Waar was dat – zoals de fondsen van de internationale gemeenschap bedoeld voor wederopbouw in plaats daarvan werden de fondsen van bloed en dood, bestemd voor deconstructie? En zelfs Israël, die macht en water blijft leveren en zelfs geld in de hoop dat dingen zullen veranderen.
Dingen zullen niet veranderen, want totdat generaties worden opgeleid voor vrede in plaats van oorlog, en totdat er consequenties zijn van het bouwen van terreurinfrastructuur – waarom zouden de dingen dan überhaupt veranderen?
Geen rationeel volk wil oorlog, maar we hebben het niet over rationele mensen. We hebben te maken met een kwaadaardige entiteit die niet zal stoppen, ongeacht hoe aardig je voor hen bent. Ze zullen niet stoppen, ongeacht hoeveel geld je geeft. Ze houden niet op, hoeveel water of elektriciteit je ook levert.
Ze stoppen niet alleen omdat niemand ze dwingt. En totdat ze gedwongen worden te stoppen, vallen de raketaanvallen en de grensinfiltratiepogingen aan en zal het geweld doorgaan.
Mijn volk wordt aangevallen – dag en nacht door een duisternis die niet kan worden gestild en een duisternis die niet te temmen is en een duisternis waar geen reden voor is.
Egyptenaren en andere internationale spelers werken woedend naar een staakt-het-vuren, maar je kunt geen staakt-het-vuren met het kwaad hebben, want kwaad houdt niet op met vuur, het wacht alleen in de schaduwen om opnieuw te lanceren.
De oorlog komt eraan, maar dat is niet de tragedie. De tragedie is dat werd toegestaan om deze fase te bereiken.
Uiteraard leest u meer over hoe de Hamas ideologie gebaseerd is op geweld in de tweede druk van het succesvolle ‘150 Palestijnse fabels’, in fabel 41: Hamas.
Het boek ‘150 Palestijnse fabels’ kreeg al lovende recensies, wordt unaniem geprezen door lezers en is het bestverkopende boek over Israël op Bol.com.
De tweede druk van de Nederlandse editie en de net verschenen eerste druk van de Engelstalige editie zijn in Nederland met een kleine korting te bestellen bij Likoed Nederland, inclusief bezorgen:
Maak 19,50 over op NL10INGB0004356789 t.n.v. Likoed Nederland en stuur een mail naar info@likoed.nl om het verzendadres door te geven.
