Door Lior Ben-Ami. Ingekorte vertaling: Likoed Nederland, 29 juni 2018.
Ik ben het zo zat om te zien hoe duizenden Palestijnen feest vieren na elke terreuraanslag waarbij Israëlische burgers vermoord werden.
En hoe sommigen in het Westen dan zeggen dat het door “de bezetting” komt.
Die zogenaamd meevoelende en begripvolle mensen maakt het niet uit dat Israël Gaza al in 2005 volledig verlaten heeft of wat er allemaal niet aan veel ergere ellende in de regio te zien is.
Ik ben het zo zat.
Dat de scholen in Gaza, inclusief die van de VN, vroeg uitgingen zodat de schoolkinderen naar de ‘Mars van de terugkeer’ konden gaan. Een Mars die volgens de leiders bedoeld was om Joden te vermoorden; om “hun harten uit te rukken en hun levers op te eten”.
Hun ouders vonden dat goed. Welke normale ouder stuurt zijn kinderen naar een slagveld?
Toch namen honderden kinderen deel aan de rellen met molotovcocktails, explosieven, messen, bijlen en brandende vliegers.
Toen Israël in 2005 Gaza verliet, dachten velen dat de Palestijnse Arabieren in hun autonoom gebied een model maatschappij zouden gaan opbouwen. De wereld applaudisseerde. Linkse kranten vertelden ons dat Israëli’s heerlijk vis zouden kunnen gaan eten in de restaurants van Gaza.
Shimon Peres vloog de wereld rond om miljoenen dollars voor Gaza binnen te halen. Er waren plannen voor tophotels en een chique Riviera. Gaza zou het Singapore van het Midden-Oosten kunnen worden.
Maar helaas is dit niet gebeurd. Een moorddadige organisatie heerst nu in Gaza. Hun enige doel is het vernietigen van Israël. Hamas kreeg de controle over Gaza met geweld. Het gooide de tegenstanders van de daken, schoot ze dood, martelde ze en sleepte ze aan motorfietsen door de hele stad.
En ondanks dit telkens uitgesproken doel om Israël te vernietigen, ondanks het afschieten van raketten, het graven van terreurtunnels en de vele terreuraanslagen en -pogingen, blijft Israël Gaza dagelijks voorzien van elektriciteit en humanitaire hulp.
Terwijl zonder uitzondering alle financiële hulp die gegeven werd om het leven van de Palestijnen in Gaza te verbeteren verdwenen is, vernietigd werd of voor terreur is ingezet – of alle drie tegelijk.
Enige voorbeelden:
- Toen Israël Gaza verliet, ontvingen de Palestijnen miljoenen euro’s aan donaties. Die bijdragen worden gebruikt voor het ontwikkelen en creëren van raketten en het graven van tunnels of vulden de bankrekeningen van de Hamas-leiders.
- Israël liet vele kassen achter waarmee een bloeiende agrarische sector in Gaza opgezet kon worden. Die kassen werden direct met de grond gelijk gemaakt.
- Het vliegveld in Gaza werd gebruikt om wapens te smokkelen en daarna om er raketten vandaan te schieten.
- Voetbalvelden werden veranderd in raket-lanceerplatformen.
- De grensovergang voor het transport van de humanitaire hulp aan Gaza werd door Hamas herhaaldelijk vernietigd en verbrand. Waarna Israël die herhaaldelijk repareerde, met Israëlisch geld.
- De leidingen voor het transport van brandstof naar Gaza werden herhaaldelijk door Hamas in brand gestoken. De stroomvoorziening werd gebombardeerd door Hamas, net als de fabrieken in de industriële zones in de grensstrook die voor werkgelegenheid zorgden.
- Scholen die worden gefinancierd door de EU en de VN zijn instellingen voor het antisemitisch hersenspoelen van kinderen geworden, met als grootste wens om ‘islamitisch martelaar’ te worden in de strijd tegen de Joden.
- Schoolterreinen worden gebruikt voor het lanceren van raketten, in de wetenschap dat als Israël reageert, het beschuldigd zal worden van het schieten op scholen.
- Ziekenhuizen werden om dezelfde reden omgevormd tot veilige schuilplaats voor Hamas-leiders en raketlanceerplatforms.
Vervolgens wordt aan Israël de schuld gegeven van het veranderen van Gaza in een ‘gevangenis’
En als Hamas burgers inclusief vrouwen en kinderen als menselijke schilden gebruikt voor hun terroristen wordt Israël beschuldigd van het gebruik van “onevenredig geweld” en “willekeurig schieten.”
Ik ben het zo zat.
De Palestijnen hebben nu autonomie, een parlement, bewapende politie, ministeries, ambassades over de hele wereld en zij ontvangen enorme financiële steun.
Maar zij kiezen ervoor om dat te investeren in het maken van bommen en raketten, het graven van terreurtunnels, om geweld aan te moedigen en salarissen te betalen aan moordenaars.
Maar de vluchtelingenkampen worden wel in stand gehouden, want dat levert zielige beelden op. Zo wordt sympathie verkregen en geld binnengehaald.
Op die manier werd Arafat miljonair, net als momenteel heel veel leiders van Fatah en Hamas.
Hun bevolking lijdt ondertussen, veel meer dan ooit onder zionistisch bestuur: executies van tegenstanders, martelingen van kritische journalisten, onderdrukking van christenen, homo’s en vrouwen.
En wie krijgt de schuld? De ‘bezetting’.
Maar nee, het is niet de ‘bezetting’. Dit gebeurt overal in het Midden-Oosten. Het is de cultuur.
Dat klinkt niet erg politiek correct? Maar het is waar.
De Arabische Palestijnen kregen een onafhankelijke staat aangeboden in 1937 en 1947. Ze weigerden omdat ze tegen het bestaan van een naburige Joodse staat waren. Net zo goed als zij “nee” zeiden tegen Bill Clinton in 2000 en aan Ehud Olmert, die in 2007 hen 100% van de Westbank aanbood inclusief Oost-Jeruzalem.
Zij wilden geen eigen onafhankelijke staat. Zij willen Israël vernietigen.
Zolang de meerderheid van de Palestijnen in Gaza een moorddadige terroristische organisatie steunt die Israël wil vernietigen, genocide wil plegen en doorgaat met agressie zal het conflict blijven bestaan.
Niettemin zal Israël verder vooruit gaan, zich ontwikkelen en blijven bloeien.
En Israël zal blijven proberen om de situatie te kalmeren en de burgerbevolking in Gaza te helpen. Maar dit zal het vuur en bloed niet stoppen.
Want zolang Hamas uit blijft op de vernietiging van Israël en zolang de wereld de Palestijnen blijft behandelen als kleine kinderen die niet verantwoordelijkheid worden gehouden voor hun daden zal er niets veranderen.
Uiteraard leest u meer over hoe de Palestijnen hun lijden zelf veroorzaken in de tweede druk van het succesvolle ‘150 Palestijnse fabels’, in fabel 73: Lijden van de Palestijnen.
Het boek ‘150 Palestijnse fabels’ kreeg al lovende recensies, wordt unaniem geprezen door lezers en is het bestverkopende boek over Israël op Bol.com.
De tweede druk van de Nederlandse editie en de net verschenen eerste druk van de Engelstalige editie zijn in Nederland met een kleine korting te bestellen bij Likoed Nederland, inclusief bezorgen:
Maak 19,50 over op NL10INGB0004356789 t.n.v. Likoed Nederland en stuur een mail naar info@likoed.nl om het verzendadres door te geven.
