Israëli Prime Minister Netanyahu presents conclusive proof of Iranian secret nuclear weapons program, April 30, 2018
Nederlandse vertaling onderaan / Dutch translation below.
“Good evening.
Tonight, we’re going to show you something that the world has never seen before. Tonight, we are going to reveal new and conclusive proof of the secret nuclear weapons program that Iran has been hiding for years from the international community in its secret atomic archive.
We’re going to show you Iran’s secret nuclear files.
You may well know that Iran’s leaders repeatedly deny ever pursuing nuclear weapons. You can listen to Iran’s Supreme Leader Ali Khamenei: “I stress that the Islamic Republic has never been after nuclear weapons.”
You can listen to Iran’s president Hassan Rouhani: “Nuclear weapons and other weapons of mass destruction have no place in Iran’s security and defense doctrine, and contradict our fundamental religious and ethical convictions.” This is repeated by Iran’s Foreign Minister Javad Zarif: “We didn’t have any program to develop nuclear weapons. Anyway, we consider nuclear weapons both irrational as well as immoral.”
Well, tonight, I’m here to tell you one thing: Iran lied. Big time.
After signing the nuclear deal in 2015, Iran intensified its efforts to hide its secret nuclear files. In 2017, Iran moved its nuclear weapons files to a highly secret location in Tehran. This is the Shorabad District in southern Tehran. This is where they kept the atomic archives. Right here. Few Iranians knew where it was, very few, and also a few Israelis.
Now, from the outside, this was an innocent looking compound. It looks like a dilapidated warehouse. But from the inside, it contained Iran’s secret atomic archives locked in massive files. Actually, they’re a little bigger than this, okay?
A few weeks ago, in a great intelligence achievement, Israel obtained half a ton of the material inside these vaults. And here’s what we got. Fifty-five thousand pages. Another 55,000 files on 183 CDs.
Everything you’re about to see, is an exact copy of the original Iranian material.
You may want to know where are the originals? Well, I can say they’re now in a very safe place.
Here’s what the files included: incriminating documents, incriminating charts, incriminating presentations, incriminating blueprints, incriminating photos, incriminating videos and more.
We’ve shared this material with the United States, and the United States can vouch for its authenticity. We will also share it with other countries, and we’ll share it with the International Atomic Energy Agency.
So, let me tell you the history of this material.
We’ve known for years that Iran had a secret nuclear weapons program called Project Amad. We can now prove that Project Amad was a comprehensive program to design, build and test nuclear weapons. We can also prove that Iran is secretly storing Project Amad material to use at a time of its choice to develop nuclear weapons.
Here’s what Project Amad’s explicit goal was: creating nuclear weapons. This is an original Iranian presentation from these files, and here’s the mission statement: Design, produce and test five warheads, each with ten kiloton TNT yield for integration on a missile. You don’t need to read Farsi to read 10 kilotons here. TNT. This is the specific goal of Project Amad. That’s like five Hiroshima bombs to be put on ballistic missiles.
This is an original Iranian spreadsheet from the archives of Project Amad. Look at what we have here. Yellowcake production, centrifuge enrichment process, warhead project, simulation project, and test. And indeed, when we analyzed what’s in these archives, we found that Project Amad had the all the five elements, the five key elements, of a nuclear weapons program. I want to take them one by one.
The first element is designing nuclear weapons. This is an original Iranian illustration of a weapon. Again, you don’t have to read Farsi to understand this. This is U235—that’s enriched uranium, right here at the core. That’s the only place where you find in the core enriched uranium.
And here’s an Iranian simulation, original Iranian simulation putting all these components together. That’s the first component.
Second component – developing nuclear cores. Here’s a photo showing the casting process and a cast metal core, from the archives. And here’s a secret underground facility the Iranians were building to produce nuclear cores. We have hundreds of documents for each of these components.
Third component – building nuclear implosion systems. This is an original Iranian photo of a measuring device for implosions. And here’s a simulation of a nuclear implosion.
Fourth element – preparing nuclear tests. Here’s a map of five potential locations for a nuclear test in eastern Iran, One, two, three, four, five.
We have many, many more such documents.
And fifth – integrating nuclear weapons on missiles. Here’s a design for a nuclear payload on a Shahab3 missile, from the archive. Here’s the warhead, here’s the bomb. And I don’t have to remind you, I think, that Iran is continually expanding the range of its ballistic missiles, its nuclear-capable missiles.
They started with 1,000 kilometers, they’re now up to 2,000, roughly. They can reach Riyadh, Tel Aviv, Moscow, but they’re working on far, far greater ranges. They’re planning much longer range missiles to carry nuclear weapons.
So these files conclusively prove that Iran is brazenly lying when it says it never had a nuclear weapons program. The files prove that.
But here’s what happened next. Iran was faced with mounting pressure in 2003. You remember that, that was following the Gulf War, so it was forced to shelve Project Amad. But it didn’t shelve its nuclear ambitions. So Iran devised a plan to do two things. First, to preserve the nuclear know-how from Project Amad, and second, to further develop its nuclear weapons related capabilities. That plan came directly from Iran’s top leadership.
There’s another document from the archive. This is following the new directive of Iran’s Minister of Defense, Mr. Shamkhani, today he’s the director of the National Security Council. Following the new directive of Iran’s Minister of Defense, the work would be split into two parts, covert and overt.
A key part of the plan was to form new organizations to continue the work. This is how Dr. Mohsen Fakhrizadeh, head of Project Amad, put it. Remember that name, Fakhrizadeh. So here’s his directive, right here. And he says: “The general aim is to announce the closure of Project Amad,” but then he adds, “Special activities”—you know what that is—“Special activities will be carried out under the title of scientific know-how developments.”
And in fact, this is exactly what Iran proceeded to do. It continued this work in a series of organizations over the years, and today, in 2018, this work is carried out by SPND, that’s an organization inside Iran’s Defense Ministry. And you will not be surprised to hear that SPND is led by the same person that led Project Amad, Dr. Fakhrizadeh, and also, not coincidentally, many of SPND’s key personnel worked under Fakhrizadeh on Project Amad.
So this atomic archive clearly shows that Iran planned, at the highest levels, to continue work related to nuclear weapons under different guises and using the same personnel.
I want to give you another example of Iran’s nuclear weapons related activity that continued after Project Amad.
You all remember the Fordow Facility? The Fordow Uranium Enrichment Facility. This was a secret underground enrichment facility that the Iranians built under a mountain. You don’t put thousands of centrifuges under a mountain to produce medical isotopes. You put them there for one reason: nuclear weapons, enrichment for nuclear weapons.
But the files show that Fordow was designed from the get-go for nuclear weapons as part of Project Amad.
Here’s an original Iranian blueprint of Fordow. And what happened was that Iran continued to build Fordow years, secretly building, years after Project Amad ended. Here’s what it looks like. That’s the entrance. It goes under a mountain. You also will not be surprised that Iran insisted on keeping Fordow. And amazingly, the nuclear deal enabled it to do it. It enabled it to do it, but this came with a hitch.
Iran was required by the nuclear deal, to come clean to the International Atomic Energy Agency about its nuclear program. This was an explicit condition for implementing the nuclear deal. Iran has to come clean. So in December 2015, the IAEA published its final assessment of what it called the military aspects of Iran’s nuclear program.
This is the report. This was Iran’s chance to fully come clean to the IAEA. They could tell the truth, they could say, we had this program, this secret program, it’s over, we shelved it, it doesn’t exist, we destroyed the material. Here’s what Iran actually told the IAEA. It said, Iran denied the existence of a coordinated program aimed at the development of a nuclear explosive device, and specifically denied, get this, specifically denied the existence of the Amad plan. The material proves otherwise, that Iran authorized, initiated and funded Project Amad, a coordinated program aimed at the development of a nuclear explosive device.
Here’s another document from the archive. This is the master plan of Project Amad. Iran said to the IAEA, no work has been conducted with multi-point initiation. This is multi-point initiation. You’ve got to forgive me, this jargon, this scientific terminology is something that is necessary to understand the production of nuclear weapons.
But here’s what they say, no work has been conducted with MPI technology in hemispherical geometry. But again, the archive shows that this is a complete fabrication. Iran conducted extensive work with MPI technology in hemispherical geometry. There’s an example. Hundreds more documents prove it.
Iran said to the Agency, that it had not conducted metallurgical work specifically designed for a nuclear device. But the files again show that this is a lie. Iran conducted extensive metallurgical work specifically designed for a nuclear device. Here’s an original Iranian photo, plenty more in the archive.
So what I’ve shown you tonight is just a fraction of the total material that we have. But even from this sample, you can draw four main conclusions.
First, Iran lied about never having a nuclear weapons program. 100,000 secret files prove that they lied.
Second, even after the deal, Iran continued to preserve and expand its nuclear weapons know-how for future use. Why would a terrorist regime hide and meticulously catalogue its secret nuclear files, if not to use them at a later date.
Third, Iran lied again in 2015, when it didn’t come clean to the IAEA, as required by the nuclear deal.
And finally, the Iran deal, the nuclear deal, is based on lies. It’s based on Iranian lies and Iranian deception. 100,000 files right here prove that they lied.
So here’s the bottom line. Iran continues to lie. Just last week, Zarif said this: “We never wanted to produce a bomb.” Again: “We never wanted to produce a bomb.”
Yes you did. Yes you do. And the atomic archive proves it.
The nuclear deal gives Iran a clear pass to an atomic arsenal. It does so because it gives them the three components that are necessary to produce this arsenal.
First, unlimited enrichment in a few years.
And they plan to do that. They plan to have several hundred thousand advanced centrifuges with which they can enrich mountains of uranium for that core that I showed you before. For many, many such cores.
Second, it completely fails to address Iran’s continued development of ballistic missiles.
And third, and this is new, it completely fails to address Iran’s secret nuclear bomb program and its advanced work on weaponization. We just did.
So this is a terrible deal. It should never have been concluded.
And in a few days’ time, President Trump will decide, will make a decision on what to do with the nuclear deal.
I’m sure he’ll do the right thing.
The right thing for the United States, the right thing for Israel and the right thing for the peace of the world.”
Nederlandse vertaling (door Brabosh)
“Mijn mede-Amerikanen, vandaag wil ik de wereld op de hoogte brengen van onze inspanningen om te voorkomen dat Iran een kernwapen verkrijgt. Het Iraanse regime is de belangrijkste staatssponsor van terreur. Het exporteert gevaarlijke raketten, voedt conflicten in het Midden-Oosten en ondersteunt terroristische proxies en milities zoals Hezbollah, Hamas, de Taliban en Al-Qaeda.
In de loop der jaren hebben Iran en zijn proxies Amerikaanse ambassades en militaire installaties gebombardeerd, honderden Amerikaanse militairen vermoord en Amerikaanse burgers gekidnapt, gevangen en gemarteld. Het Iraanse regime heeft zijn lange heerschappij van chaos en terreur gefinancierd door de rijkdom van zijn eigen bevolking te plunderen. Geen actie ondernomen door het regime was gevaarlijker dan het nastreven van nucleaire wapens en de middelen om die te leveren.
In 2015 heeft de vorige regering samen met andere landen een deal gesloten met betrekking tot het nucleaire programma van Iran. Deze overeenkomst stond bekend als het gezamenlijke alomvattende actieplan of JCPOA. In theorie moest de zogenaamde Iran-deal de Verenigde Staten en onze bondgenoten beschermen tegen de waanzin van een Iraanse atoombom, een wapen dat het voortbestaan van het Iraanse regime alleen maar in gevaar kan brengen.
In feite maakte het akkoord Iran mogelijk om door te gaan met het verrijken van uranium en na verloop van tijd de rand van een nucleaire uitbraak te bereiken. De deal hief verlammende economische sancties aan onze kant op in ruil voor zeer zwakke limieten op de nucleaire activiteit van het regime en helemaal geen grenzen aan zijn andere kwaadaardige gedrag, inclusief sinistere activiteiten in Syrië, Jemen en andere plaatsen over de hele wereld. Met andere woorden, op het moment dat de Verenigde Staten een maximaal hefboomeffect hadden, gaf dit rampzalige akkoord dit regime – en het is een regime van grote terreur – vele miljarden dollars, deels in contanten. Een grote schande voor mij als burger en voor alle burgers van de Verenigde Staten.
Een constructieve deal had toen gemakkelijk kunnen worden gesloten, maar dat was het niet. De kern van het akkoord met Iran was een gigantische fictie dat een moorddadig regime alleen een vreedzaam kernenergieprogramma wilde. Vandaag hebben we het definitieve bewijs dat deze Iraanse belofte een leugen was. Vorige week publiceerde Israël inlichtingendocumenten, lang verborgen door Iran, die op overtuigende wijze het Iraanse regime en zijn geschiedenis van het nastreven van kernwapens laten zien.
Het is een feit, dat was een vreselijke, eenzijdige deal was die nooit had moeten worden gemaakt. Het bracht geen rust, het bracht geen vrede, en dat zal nooit gebeuren. In de jaren sinds de deal werd bereikt, is het Iraanse militaire budget met bijna 40 procent gegroeid, terwijl de economie het erg slecht doet. Nadat de sancties waren opgeheven, gebruikte de dictatuur zijn nieuwe fondsen om raketten met nucleaire middelen te bouwen, terrorisme te ondersteunen en ravage te veroorzaken in het Midden-Oosten en daarbuiten.
De overeenkomst was zo slecht onderhandeld dat zelfs indien Iran het volledig zou naleven, het regime in korte tijd nog steeds op de rand van een nucleaire uitbraak zou kunnen staan. De zonsondergangbepalingen van de deal zijn volstrekt onaanvaardbaar. Als ik deze deal zou toestaan, zou er spoedig een kernwapenwedloop in het Midden-Oosten zijn. Iedereen zou willen dat zijn wapens klaar zouden zijn tegen de tijd dat Iran die van hen had (ca. 2025).
Om het nog erger te maken, missen de inspectiebepalingen van de deal adequate mechanismen om valsspelen te voorkomen, op te sporen en te bestraffen – en hebben zelfs niet het ongekwalificeerde recht om vele belangrijke locaties, inclusief militaire faciliteiten, te inspecteren. De deal slaagt er niet alleen in om de nucleaire ambities van Iran te stoppen, maar ook om de ontwikkeling van ballistische raketten door het regime die kernkoppen kunnen leveren, aan te pakken.
Ten slotte doet de deal niets om de destabiliserende activiteiten van Iran te beperken, inclusief de steun voor terrorisme. Sinds de overeenkomst zijn de bloedige ambities van Iran alleen maar brutaler geworden. In het licht van deze flagrante gebreken heb ik afgelopen oktober aangekondigd dat de deal in Iran opnieuw moet worden besproken of moet worden beëindigd. Drie maanden later, op 12 januari, herhaalde ik deze voorwaarden. Ik maakte duidelijk dat als de deal niet kon worden opgelost, de Verenigde Staten niet langer partij bij de overeenkomst zouden zijn.
In de afgelopen paar maanden hebben we intensief samengewerkt met onze bondgenoten en partners over de hele wereld, waaronder Frankrijk, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk. We hebben ook overleg gepleegd met onze vrienden uit het hele Midden-Oosten. Wij zijn verenigd in ons begrip van de dreiging en in onze overtuiging dat Iran nooit een nucleair wapen mag aanschaffen.
Na deze raadplegingen is het voor mij duidelijk dat we een Iraanse nucleaire bom niet kunnen voorkomen onder de afbrokkelende en rottende structuur van de huidige overeenkomst. Het Iraanse akkoord is in de kern kreupel. Als we niets doen, weten we precies wat er zal gebeuren. In slechts korte tijd staat ’s werelds grootste staatssponsor van terreur aan de vooravond van het verkrijgen van het gevaarlijkste wapen ter wereld. Daarom kondig ik vandaag aan dat de Verenigde Staten zich zullen terugtrekken uit het nucleaire akkoord met Iran.
Over enkele ogenblikken zal ik een presidentiële nota ondertekenen om de Amerikaanse nucleaire sancties tegen het Iraanse regime te herstellen. We zullen het hoogste niveau van economische sancties instellen. Elke natie die Iran helpt bij zijn zoektocht naar kernwapens kan ook sterk worden gesanctioneerd door de Verenigde Staten. Amerika zal zich niet laten gijzelen door nucleaire chantage. We zullen niet toestaan dat Amerikaanse steden met vernietiging worden bedreigd en we zullen niet toestaan dat een regime de kans krijgt om dood en vernieling in Amerika te zaaien door toegang te krijgen tot de meest dodelijke wapens op aarde.
De actie van vandaag stuurt een kritische boodschap. De Verenigde Staten maken geen loze dreigementen meer. Als ik beloftes doe, houd ik ze. Op dit moment is secretaris Pompeo op weg naar Noord-Korea, ter voorbereiding op mijn aanstaande ontmoeting met Kim Jong-Un. Er worden plannen gemaakt, relaties worden opgebouwd, hopelijk wordt er een deal gesloten en met de hulp van China, Zuid-Korea en Japan kan een toekomst van grote welvaart en veiligheid voor iedereen worden bereikt.
Terwijl wij uit het Iran akkoord stappen, werken we samen met onze bondgenoten aan een echte, alomvattende en duurzame oplossing voor de Iraanse nucleaire dreiging. Dit omvat onder meer inspanningen om de dreiging van het ballistische rakettenprogramma van Iran te elimineren, terroristische activiteiten wereldwijd stop te zetten en zijn dreigende activiteit in het Midden-Oosten te blokkeren. In de tussentijd zullen krachtige sancties volledig effect hebben. Als het regime zijn nucleaire aspiraties voortzet, zal het grotere problemen hebben dan ooit tevoren.
Ten slotte wil ik een boodschap overbrengen aan het langdurig lijdende volk van Iran: het volk van Amerika staat aan jullie zijde. Het is nu bijna veertig jaar geleden dat deze dictatuur de macht greep en een trotse natie gijzelde. De meeste van de 80 miljoen inwoners van Iran hebben jammer genoeg nooit een Iran gekend dat in vrede met zijn buren bloeide en de bewondering van de wereld genoot. Maar de toekomst van Iran behoort toe aan zijn volk. Ze zijn de rechtmatige erfgenamen van een rijke cultuur en een oud land en ze verdienen een natie die recht doet aan hun dromen, eer aan hun geschiedenis en eer aan hun god.
De leiders van Iran zullen natuurlijk zeggen dat ze weigeren om een nieuwe deal te onderhandelen. Ze weigeren en dat is prima. Ik zou waarschijnlijk hetzelfde zeggen als ik in hun positie was. Maar het is een feit dat wanneer zij een nieuw en duurzaam akkoord willen maken dit in het voordeel is van heel Iran en het Iraanse volk. Als ze dat doen, ben ik er klaar voor, bereid en in staat om dat te doen.
Grote dingen kunnen gebeuren voor Iran en grote dingen kunnen gebeuren voor de vrede en stabiliteit die we allemaal willen in het Midden-Oosten. Er is genoeg lijden, dood en vernietiging geweest. Laat het nu eindigen. Dank u. God zegene u.”
For more information on the Iran nuclear deal, read our bestseller ‘150 Palestinian Tales’, Tale #7: Atomic bomb.
‘150 Palestinian Tales’ blows away the haze of Palestinian propaganda with real, verifiable facts.
The chapters are sorted alphabetically by topic so that the book can be used as a reference guide.
The rebuttal of every tale is supported with facts, quotes, and illustrations.
Worldwide for sale on Amazon (click here).
