Artikel van Likoed Nederland in het dossier ‘medialeugens’, 26 december 2017.

Trouw heeft in februari dit jaar Likoed Nederland – en de lezers van Trouw! – bij monde van haar Ombudsman beloofd om zorgvuldiger over Israël te berichten, met name over de nederzettingen.

Dat was naar aanleiding van ons persbericht: ‘Trouw erkent jarenlang nepnieuws te hebben gebracht’.
Trouw had in een artikel gerapporteerd dat Israël in 20 jaar geen nieuwe nederzettingen had gebouwd, terwijl zij dit nepnieuws jarenlang in haar berichtgeving had gezet.

Dus groot was de verbazing van Likoed Nederland dat in twee artikelen over de erkenning van Jeruzalem als hoofdstad van Israël maar liefst tien ‘onzorgvuldigheden’ te vinden waren: halve waarheden en hele leugens.
Waaronder zelfs twee keer dezelfde bewering dat Israël voortdurend nieuwe nederzettingen zou bouwen.

Dit werd zelfs aangevuld met helemaal nieuw nepnieuws, van de hoofdredactie zelf.
Die beweerde namelijk tot twee maal aan toe dat het bouwen van huizen voor Joden in ‘nederzettingen’ in strijd zou zijn met de Oslo-akkoorden.
Dit is totale fantasie, nepnieuws, dat je dan ook in geen enkel zichzelf respecterend medium  aan treft.
Je vraagt je af wie er nog een krant wil lezen die artikelen vult met zelfverzonnen ‘feiten’?

En al helemaal omdat – hiermee geconfronteerd – de hoofdredactie van Trouw weigert om iets te doen aan de eenzijdigheid of de onjuistheden te rectificeren.
De hoofdredactie bleek daar niet toe bereid.

Een schrijnend verschil met de NOS.

Die ging op dezelfde manier in de fout met de nederzettingen, maar gaf dit ruiterlijk toe aan Likoed Nederland en de NOS rectificeerde wel:

“In het artikel van 7 december 2017 ‘Israël en de Palestijnen: welke rol speelt de VS in het vredesproces?’ op nos.nl wordt vermeld dat onder de Israëlische premier Netanyahu het aantal nederzettingen in bezet gebied is toegenomen. Dat is niet correct.”

En de belofte van de ombudsman van Trouw? Die werd door de hoofdredactie van Trouw “beleefdheidshalve in de cc” geïnformeerd.
Die ombudsman is er dus alleen maar voor de show.

Hieronder treft u puntsgewijs de bevindingen aan zoals Likoed Nederland die aan Trouw heeft gestuurd en de reactie van de hoofdredactie.

In het artikel ‘Jeruzalem was eerst bijzaak, maar werd essentieel in het Palestijns-Israëlisch conflict’ van de redactie buitenland van Trouw:

1. “Israël bouwde veel nederzettingen, en lokte kolonisten daarnaartoe met financiële douceurtjes.” en
“Het geweld nam na 2004 scherp af, maar dat gold niet voor het nederzettingenbeleid.”
Zoals Trouw zelf heeft gerapporteerd in februari: “[Netanyahu wil] een geheel nieuwe nederzetting stichten. Dat is voor het eerst in twintig jaar, sinds de Oslo-akkoorden.”
Daar stond tegenover dat er vier nederzettingen zijn ontruimd op de Westbank en alle 16 nederzettingen in de Gazastrook.
Het aantal nederzettingen in betwist gebied is dus niet vermeerderd maar juist verminderd.
Naar aanleiding van onze publicatie dit jaar ‘Dagblad Trouw erkent jarenlang nepnieuws te hebben gebracht’ heeft de ombudsman van Trouw toegezegd dat Trouw niet meer zo “onnauwkeurig” hierover zou berichten.
Dat is blijkbaar toch onvoldoende bij de redactie doorgedrongen.

Verkort antwoord Trouw: Nederzettingenbeleid betekent hier niet dat er nieuwe nederzettingen worden gebouwd.
Commentaar Likoed: Het staat er wel, dus hoe zou de lezer dat moeten weten?

2. Er wordt zeer zwaar gesuggereerd dat het wonen van Arabieren in Jeruzalem wordt bemoeilijkt en dat van Joden wordt bevorderd:
“Tegelijkertijd traineerde Israël de Palestijnse inwoners van de stad om zo het demografisch voordeel te behouden.”
Dat is een Palestijnse propagandafabel; de cijfers wijzen anders uit. In werkelijkheid groeide het aantal Arabische inwoners van Jeruzalem sinds 1967 sneller dan het aantal Joodse.

Verkort antwoord Trouw: Het is een feit dat het aantal Joodse inwoners in Jeruzalem groter is dan het aantal Palestijnse inwoners.
Commentaar Likoed: Dat is al 200 jaar het geval, daar ging dit niet over.

3. In 1990 liep het daarbij helemaal uit de hand toen de Israëlische politie bij de Tempelberg 22 Palestijnen doodschoot.
Het liep uit de hand omdat Palestijnen zonder aanleiding vanaf de Tempelberg stenen gooiden op biddende Joden bij de Klaagmuur.

Verkort antwoord Trouw: Ervoor staat vermeld dat het Israëlische leger en politie vaak met stenen en molotovcocktails bekogeld werden.
Commentaar Likoed: Hoe kunnen Joodse burgers die hun gebeden zeggen bij de Klaagmuur tot de categorie ‘leger en politie’ behoren?

4. “De Intifada kwam pas ten einde met de ondertekening van de Oslo Akkoorden in 1993 door de PLO en Israël.”
Integendeel, de terreur tegen Israël intensiveerde toen juist, met zelfmoordaanslagen.

Verkort antwoord Trouw: Dat wordt geen Intifada genoemd.
Commentaar Likoed: Het gaat erom dat na het sluiten van de Oslo-akkoorden er juist meer Israëli’s werden vermoord, het artikel suggereert minder.

5. “Aan deze rust kwam een einde toen de Israëlische oud-generaal Ariël Sharon in 2000 een bezoek bracht aan de Tempelberg. … Zijn bezoek leidde tot hevige rellen en ontaardde in de Tweede Intifada”
Zie punt 4: er was geen “rust”. En deze bewering is typisch een sprookje uit de Palestijnse propaganda; het geweld was lang vooraf gepland en aangekondigd. Dat is voor iedereen zelf trouwens eenvoudig te constateren. Op de Likoed site staan twee artikelen uit de internationale media die het geweld aankondigen: ‘Arafat talks of battles in a few weeks’ en ‘Palestinians prepare for September war’.
Deze berichten dateren van drie maanden voor het begin van de tweede intifada. Toen was dus al algemeen bekend dat Arafat het geweld aan het voorbereiden was.
Zoals die artikelen al laten zien, was het de bedoeling van Arafat om de tweede intifada te laten beginnen nadat hij de Amerikaanse vredesvoorstellen zou hebben getorpedeerd. Het was de bedoeling om zo de aandacht van dat feit af te leiden.
En zo is het ook gegaan. De 4.000 doden die tijdens de tweede intifada vielen onder Palestijnen en Israëli’s waren geen gevolg van het bezoek van Sharon – dit geweld werd cynisch gepland en georkestreerd door Arafat.
Zie uitgebreider: ‘Weduwe erkent: Arafat plande en leidde de tweede intifada’, met de YouTube film waarop de weduwe dit bevestigd.

Verkort antwoord Trouw: De Intifada begon na Sharons bezoek.
Commentaar Likoed: Dat staat niet in het artikel, daar staat “dat zijn bezoek ertoe leidde”. Terwijl de werkelijke oorzaak niet wordt vermeld.

6. “De Israëliërs gebruikten zwaar militair geweld, hele wijken werden vernietigd.”
In werkelijkheid ging het om slechts één kleine wijk, die door Palestijnse terroristen in een militaire vesting was veranderd.
De Palestijnse pertinente leugen dat er daar een bloedbad onder burgers zou zijn aangericht, is destijds al ontmaskerd.
Het is ook raar dat in het artikel herhaaldelijk gedaan wordt of de Palestijnse terreur een reactie was op de Israëlische terreurbestrijding.
In werkelijkheid ligt dat uiteraard andersom.

Verkort antwoord Trouw: Er waren ook huis vernielingen in Rafah.
Commentaar Likoed: Dat betrof het creëren van een bufferzone, dat ging niet met militair geweld.

In het Trouw opinie-artikel: ‘Trump vergeet de Palestijnen’ door leden van de hoofdredactie en senior redacteuren:

7. “Israël trok zich wat betreft het nederzettingenbeleid niets aan van de Oslo-akkoorden in 1993, waarbij Israël en de PLO afspraken de definitieve status tijdens vredesonderhandelingen te bepalen. In Oost-Jeruzalem verschenen grote Joodse wijken, officieel nederzettingen genoemd, net zoals op de Westelijke Jordaanoever zelf. Een schending van het internationaal recht, keer op keer door de internationale gemeenschap uitgesproken en, zoals gezegd, in strijd met de Oslo-akkoorden.”
Dat nederzettingen in strijd zouden zijn met de Oslo-akkoorden, is een Palestijnse propagandafabel. Uw verwijzing naar “de definitieve status tijdens vredesonderhandelingen te bepalen” betreft de juridische status van het gebied. Concreet: Israël zou geen delen annexeren en de Palestijnen zouden niet om internationale erkenning vragen.
Het zijn uitsluitend de Palestijnen die deze bepaling hebben geschonden.
Als u die bepaling aanhaalt, dient u dit te vermelden.
Uiteraard is het niet verboden om huizen te bouwen, voor Joden noch voor Arabieren, waar dan ook. Dan zou dat immers ook voor Palestijns autonoom gebied gelden. Dat u bepleit dat er gebieden zouden moeten zijn waar alleen voor moslims mag worden gebouwd en niet voor Joden, verwerpen wij.

Verkort antwoord Trouw: Er wordt hiermee uitbreiding van nederzettingen bedoeld.
Commentaar Likoed: Dat staat er niet, er wordt gesproken over nieuwe nederzettingen.
Het is afschuwelijk dat de hoofdredactie van Trouw niet reageert op het volslagen verzinsel over de Oslo-akkoorden en dat niet wil corrigeren.

8. “De Palestijnen zijn administratief en economisch geheel overgeleverd aan de grillen van de Israëlische bezetter, ook waar de Palestijnse autoriteit officieel de scepter zwaait.”
Hoezo administratief? Er is zelfbestuur met een eigen regering, politie, onderwijs, rechtspraak enzovoort.
En economisch? De Palestijnen profiteren juist van de werkgelegenheid en economische mogelijkheden die Israël biedt.
De Westbank staat er dan ook economisch beter voor dan de Arabische buurlanden.
(De Gazastrook is een apart geval, doordat het bestuurd wordt door een organisatie die internationaal als terreurorganisatie staat aangemerkt en die Israël wil vernietigen.)

Antwoord Trouw: Israël int namens het Palestijnse bestuur belastingen op goederen en diensten die zijn bestemd voor de Palestijnse gebieden, en kan besluiten om deze in te houden.
Commentaar Likoed: Het innen van invoerrechten is toch echt iets anders dan “het administratief en economisch geheel overgeleverd aan de grillen van de Israëlische bezetter”.

9. “Een twee-statenoplossing, die zowel door Israël, de Palestijnse autoriteit als de internationale gemeenschap als wens wordt beleden, lijkt met het verstrijken van de tijd een steeds grotere illusie te worden.”
Het is onjuist dat dit door de Palestijnen als wens wordt beleden; een Arabische en een Joodse staat naast elkaar. Het bestaansrecht van een Joodse staat wordt nog steeds ontkend, zie bijvoorbeeld het Palestijnse onderwijs, de recente aanklacht van de Palestijnen tegen Groot-Brittannië inzake de Balfour-verklaring en de herhaalde verklaringen hieromtrent van Mahmoud Abbas.
Tevens hebben de Palestijnen elk internationaal compromis voor een tweestatenoplossing afgewezen, recent nog in 2014 het compromisvoorstel van president Obama, zoals Ha’aretz recent onthulde.
Het is de zoveelste afwijzing, net als alle eerdere internationale voorstellen voor vrede en een tweestatenoplossing al sinds 1937 door de Palestijnen zelf zijn afgewezen, terwijl die door Israël wel werden geaccepteerd. Eerder gebeurde dat onder meer in 1937, 1947, 1967, 2000, 2001 en 2008.
Juist dit essentiële gegeven om de huidige situatie te begrijpen laat u weg.

Antwoord Trouw: Het standpunt van de Palestijnse Autoriteit is een tweestatenoplossing.
Commentaar Likoed: Dat is in het Engels. In het Arabisch wordt dit tegengesproken en er wordt zeker niet naar gehandeld.

10. “Bij Trump en bij zijn Joodse en christelijke achterban, ontbreekt helaas de wil en de noodzaak een rechtvaardige oplossing voor beide partijen te zoeken.”
Het oorspronkelijke besluit is in 1995 door het Amerikaanse Congres tot stand gekomen met meer dan 90% van de stemmen.
Dit jaar is dat herbevestigd in de Amerikaanse Senaat, met 90 stemmen voor en 0 stemmen tegen.
Dus er is heel veel bredere Amerikaanse steun hiervoor dan u stelt.

Antwoord Trouw: Wij stellen nergens dat Trump geen brede steun geniet.
Commentaar Likoed: Onze opmerking betreft niet brede steun aan Trump, maar brede steun voor de erkenning van Jeruzalem als hoofdstad van Israël en dat dit breed niet als strijdig wordt gezien met het vredesproces.

Uiteraard leest u meer over de berichtgeving door de media in de tweede druk van ‘150 Palestijnse fabels’, in fabel 75: Media.

Het boek ‘150 Palestijnse fabels’ kreeg al lovende recensies, wordt unaniem geprezen door lezers en is het bestverkopende boek over Israël op Bol.com.

De tweede druk van de Nederlandse editie en de net verschenen eerste druk van de Engelstalige editie zijn in Nederland met een kleine korting te bestellen bij Likoed Nederland, inclusief bezorgen:

Maak 19,50 over op NL10INGB0004356789 t.n.v. Likoed Nederland en stuur een mail naar info@likoed.nl om het verzendadres door te geven.