Als Israël een normaal land zou zijn

Door David Gerstman. Ingekorte vertaling: Likoed Nederland, 29 december 2017.

Als Israël een normaal land zou zijn, zou het feit dat de Verenigde Staten zijn ambassade in de hoofdstad neerzet geen nieuws zijn.

Als Israël een normaal land zou zijn, zou het feit dat zijn onderhandelingspartner regelmatig met geweld dreigt tot verontwaardiging leiden.

Als Israël een normaal land zou zijn, zou het feit dat haar vijanden internationale organisaties kapen om haar geschiedenis te ontkennen, elk eerlijk persoon tegen de borst stuiten.

Als Israël een normaal land zou zijn, zou iedereen geschokt zijn dat landen hun atleten instrueert om niet op te dagen bij wedstrijden, zodat zij geen wedstrijden met Israëli hoeven te hebben.

Als Israël een normaal land zou zijn, zouden zijn artsen, die duizenden burgers van een vijandig land hebben behandeld – terwijl de rest van de wereld die met honderdduizenden door geweld laat omkomen – de Nobelprijs voor de Vrede winnen.

Als Israël een normaal land zou zijn, zou het bewonderd worden voor zijn inspanningen om landbouwkennis en watertechnologie te delen met arme landen.

Als Israël een normaal land zou zijn, zouden critici erkennen dat de drie keer dat het territoriale concessies deed voor de vrede er alleen maar geweld voor terug kreeg. Te weten: de terugtrekking uit de steden van de Westbank in 1995 leidde tot een reeks terreuraanslagen; de terugtrekking uit Zuid-Libanon in 2000 leidde tot de militarisering daar van Hezbollah en de terugtrekking uit Gaza in 2005 moedigde Hamas aan tot drie oorlogen in de tien jaar daarna. Hoewel de terugtrekking uit de Sinaï heeft geleid tot een stabiele vrede met Egypte, is de Sinaï daarna de thuisbasis geworden van een terreur plegende IS-tak.

Maar Israël is geen normaal land. De Veiligheidsraad van de Verenigde Naties kwam bijeen voor – zoals de Palestijnse Autoriteit het noemt: “een uiterst gevaarlijke situatie noemt die een bedreiging vormt voor de internationale vrede en veiligheid.”
Daarmee bedoelen zij dat president Donald Trump Jeruzalem erkende als de hoofdstad van Israël en aankondigde de ambassade naar Jeruzalem te zullen verplaatsen. Met andere woorden, hij zei dat hij Israël zou behandelen als elk ander land in de wereld.

Gezien de commotie zou je denken dat Trump bommen had besteld om op burgers te gooien.
Maar het ging er slechts om jet verplaatsen van een gebouw en het normaal behandelen van Israël.

Het is dezelfde Veiligheidsraad die heeft nagelaten de moord op honderdduizenden Syrische burgers te voorkomen of dat miljoenen hebben moeten vluchten.

Het is dezelfde Veiligheidsraad die een nucleaire deal sloot met Iran, zelfs nadat het Internationaal Atoom Agentschap bevestigde dat Iran een kernwapenprogramma had al vanaf ten minste 2009 – zes jaar langer dan werd gedacht.
Datzelfde Iran dat in strijd met resoluties ballistische raketten voor nucleaire kernkoppen blijft ontwikkelen.

Het is dezelfde Veiligheidsraad dat het laat passeren dat Hezbollah – dat Israël wil vernietigen, een enorm wapenarsenaal heeft opgebouwd en in feite de controle over Libanon heeft overgenomen. Dit is allemaal in strijd met resolutie 1701, waarin staat dat geen enkele andere groep dan de Libanese regering wapens mag hebben.

Dus de vijanden van Israël worden steeds sterker en juist zij bedreigen die “internationale vrede en veiligheid” – en zeker die van Israël.
Maar Europa heeft alleen kritiek op de verklaring van president Trump dat Israël als een normaal land moet worden behandeld.

Tot slot: het echte gevaar voor de Palestijnse Autoriteit is haar leugen wordt doorgeprikt: “dat beweringen over historische of religieuze banden van Joden met Palestina onverenigbaar zijn met de feiten van de geschiedenis.” Het is geschiedvervalsing die het heeft bepleit in internationale organisaties zoals de UNESCO.
Dat heeft daarop resoluties aangenomen die 3000 jaar Joodse geschiedenis ontkennen.

Dat deed de Palestijnse Autoriteit in plaats van vrede na te streven.
De voormalige Israëlische ambassadeur in de Verenigde Staten, Michael Oren, verklaarde recent dat het de afgelopen acht jaar slechts zes uur onderhandelde met Israël.

Die poging om 3.000 jaar Joodse geschiedenis weg te poetsen heeft niet geleid tot veroordelingen en afwijzing van de Europese landen.
Integendeel, in plaats daarvan steunen zij de Palestijnen als reactie op de stap om Israël als normaal land te behandelen.

Uiteraard leest u meer over de houding van Europa in de tweede druk van ‘150 Palestijnse fabels’, in fabel 29: Europese Unie.

Het boek ‘150 Palestijnse fabels’ kreeg al lovende recensies, wordt unaniem geprezen door lezers en is het bestverkopende boek over Israël op Bol.com.

De tweede druk van de Nederlandse editie en de net verschenen eerste druk van de Engelstalige editie zijn in Nederland met een kleine korting te bestellen bij Likoed Nederland, inclusief bezorgen: