Ingezonden brief van Likoed Nederland in het NRC (niet geplaatst), 9 juli 2017.
De column op 26 juni 2017 van NRC-opinieschrijver Carolien Roelants gaat over een mogelijk nieuwe Libanon oorlog tussen de islamitische terreurbeweging Hezbollah en Israël.
Hezbollah heeft een enorm nieuw wapen- en rakettenarsenaal opgebouwd in Zuid-Libanon, waarmee het net als in 2006 de burgerbevolking van Israël kan bestoken.
En zoals de hoogste sjiitische geestelijke leider van Iran, de Opperste Leider ayatollah Khamenei, vorige week nog maar eens bevestigde, is “de jihad tegen Israël een plicht voor elke moslim”.
De leider van Hezbollah, Nasrallah, verklaarde eerder dat het eigenlijk positief is dat er nu zo veel Joden in Israël wonen, want daardoor “hoeven we niet meer wereldwijd op hen te jagen”.
Hezbollah pleegde inderdaad al veel aanslagen op Joden, zoals in Bulgarije en Argentinië. Een geplande aanslag op Joden in Amsterdam kon in 2013 verijdeld worden.
Zoals de meeste mensen begrijpen is er maar één oplossing tegen het verlangen naar jihad en genocide van fanatieke, tot de tanden gewapende moslimfundamentalisten: zorgen dat je zelf nog beter bewapend bent en laten weten dat je bereid bent die wapens te gebruiken.
De Arabische moslim Khaled Abu Toameh bevestigde in zijn recente bezoek aan Nederland dat er maar één oplossing is tegen de door te veel Arabieren bewonderde cultuur van haat en geweld: afschrikking.
In haar column spreekt mevrouw Roelants echter niet haar afschuw uit over een ideologie die ook weer de Joden wil uitroeien, maar alleen over de noodzakelijke afschrikking daartegen.
Dat onderbouwt zij met twee verdraaide citaten van Israëlische generaals.
Zo zou volgens haar de Israëlische generaal Eizenkot gesproken hebben over “disproportioneel geweld.” Roelants zegt daarover: “Dat mag helemaal niet van het internationaal oorlogsrecht, maar wat geeft dat als het Westen je bondgenoot is.”
De generaal heeft echter niet gesproken over verschil in “geweld” maar over “kracht” (“power”). Hij waarschuwde Hezbollah dat Israël krachtiger is, in het kader van de afschrikking. Overigens geldt uiteraard voor elke oorlog dat het geweld van beide partijen niet precies hetzelfde is. Nederland bombardeert bijvoorbeeld IS-strijders in Irak, zonder daar zelf maar door aangevallen te zijn.
Carolien Roelants heeft blijkbaar een totaal verkeerd begrip van het begrip disproportionaliteit in het internationaal oorlogsrecht. Dan kan je er beter geen krantenartikelen over schrijven.
Wat houdt het wel in? Dat het gebruikte geweld in verhouding moet staan tot het militaire voordeel dat wordt verwacht. Israël houdt daar altijd rekening mee, op basis van eerdere uitspraken in het oorlogsrecht.
Hoewel dit natuurlijk voorkomen moet worden, zijn volgens dit recht burgerslachtoffers toegestaan. Zo constateerde het Joegoslavië tribunaal dat het NAVO-bombardement op een Servisch radiostation in 1999 niet disproportioneel was, ondanks dat het radiostation daardoor slechts een dag uit de lucht was en er 16 burgerdoden vielen. Ook het Nederlandse leger maakte honderden burgerslachtoffers in de strijd tegen moslimfundamentalistische terroristen in Afghanistan en Irak.
Dus op basis van onkunde en citaatverminking beschuldigt Carolien Roelants een land en volk valselijk van opzettelijke oorlogsmisdaden.
Carolien Roelants hangt haar verhaal op aan een ander citaat, van de Israëlische generaal Eshel, die gezegd zou hebben dat hij “goed nieuws had voor de bevolking van Libanon”, in het kader van de zware bombardementen die Israël zou uitvoeren bij een nieuwe Libanon-oorlog. Mevrouw Roelants vindt die uitspraak verwerpelijk, maar die legt zij de generaal zelf in de mond.
Hij had het niet over “goed nieuws” maar over “goede raad”, namelijk aan Libanese burgers om zichzelf bij de start van de oorlog meteen te evacueren. Dat is nodig omdat Hezbollah de bunkers en raketlanceerinstallaties expres in bewoond gebied heeft geplaatst, om de burgers als menselijk schild te kunnen gebruiken (een oorlogsmisdaad). De generaal raadt de burgers aan om zich uit de voeten te maken, want Israël wil helemaal geen burgerslachtoffers maken.
Verscheidene lezers hebben aan zowel aan de NRC als mevrouw Roelants per Twitter laten weten dat de citaten in het artikel niet kloppen. Desondanks is er niet gerectificeerd.
Dit roept de verdenking op dat deze citaten bewust zijn verminkt.
Uiteraard is het niet verifiëren en het verminken van citaten beide in strijd met de Code voor de Journalistiek.
Het is zelfs strijdig met de eigen NRC-Code.
In die Code staat trouwens iets opmerkelijks:
“NRC-journalistiek is …. niet maatschappelijk neutraal. …. Dat komt tot uiting in de keuze van onderwerpen en accenten (berichtgeving) en expliciet in het dagelijks commentaar (opinie).”
De eindeloze stroom negatieve berichtgeving – vaak vol verdraaiingen en onjuistheden, zie ons dossier – over de enige Joodse staat is dus geen toeval.
Het is een bewuste keuze van de redactie.
Dat u het weet.
Klik hier voor meer in het dossier NRC:
Deze slijpsteen kan uw geest ernstige schade toebrengen.
NB Wat betreft de klacht bij de Raad van de Journalistiek tegen NRC-correspondent Derk Walters: De Raad concludeert dat de correspondent inderdaad een citaat beter anders had kunnen vertalen en dat hij de status van Jeruzalem onduidelijk heeft uitgelegd, maar dat hij daarmee toch “niet onzorgvuldig heeft gehandeld”.
Uiteraard leest u meer over wanneer er sprake is van oorlogsmisdaden in de tweede druk van ‘150 Palestijnse fabels’, in fabel 89: Oorlogsmisdaden.
Het boek ‘150 Palestijnse fabels’ kreeg al lovende recensies, wordt unaniem geprezen door lezers en is het bestverkopende boek over Israël op Bol.com.
De tweede druk van de Nederlandse editie en de net verschenen eerste druk van de Engelstalige editie zijn in Nederland met een kleine korting te bestellen bij Likoed Nederland, inclusief bezorgen:
Maak 19,50 over op NL10INGB0004356789 t.n.v. Likoed Nederland en stuur een mail naar info@likoed.nl om het verzendadres door te geven.
