Door Eugene Kontorovich, professor aan de Northwestern University’s Pritzker School of Law en Penny Grunseid, onderzoeker. Vertaling: Likoed Nederland, 16 maart 2016.
Uit ons nieuwe onderzoek blijkt dat focus van de Verenigde Naties (VN) op Israël niet alleen de legitimiteit van deze organisatie ten aanzien van de Joodse staat ondermijnt.
Het heeft de VN blijkbaar ook blind gemaakt voor vele situaties van bezetting en nederzettingen in de hele wereld.
Ons onderzoek toont aan dat de VN gebruik maakt van een geheel ander taalgebruik en juridische begrippen bij de behandeling van Israël, in vergelijking met situaties van bezetting of nederzettingen wereldwijd.
Zo wordt Israël 530 keer aangeduid als “bezettende mogendheid” 530 in resoluties van de Algemene Vergadering. Daar tegenover in zeven andere gevallen in het verleden of het heden van een langdurige militaire bezetting (Indonesië in Oost-Timor, Turkije in Noord-Cyprus, Rusland in gebied van Georgië, Marokko in de Westelijke Sahara, Vietnam in Cambodja, Armenië op het gebied van Azerbeidzjan en Rusland in de Krim) is dat getal nul.
De VN heeft niet eenmaal deze landen een “bezettende mogendheid” genoemd. Zelfs niet één keertje.
Het kan nog erger. Sinds 1967 is in resoluties van de Algemene Vergadering de door Israël bestuurde gebieden 2.342 keer “bezet” genoemd.
In diezelfde periode werden bovengenoemde gebieden in totaal slechts 16 keer als “bezet” aangeduid.
De term wordt gebruikt in 90% van de resoluties die op Israël betrekking hebben en slechts in 14% van het veel kleinere aantal resoluties over alle andere situaties. Dit verschil overtreft de drempel van statistisch enorm significant.
Ook resoluties van de Veiligheidsraad verwijzen naar de betwiste gebieden in het Israëlisch-Arabische conflict in 31 gevallen als “bezet”, maar slechts in totaal vijf keer bij alle zeven andere conflicten samen.
Resoluties van de Algemene Vergadering gebruiken 513 de term “ernstig” om acties van Israël te beschrijven, ten opzichte van 14 in totaal voor alle andere conflicten, die betrekking hebben op de ernstigste mensenrechtenschendingen, inclusief beschuldigingen van etnische zuiveringen en marteling.
Werkwoorden zoals “veroordelen” en “betreuren” worden komen in Israël-resoluties tientallen keer meer voor dan in resoluties over andere conflicten. Zo wordt een unieke toon van minderwaardigheid bij Israël gezet.
Israël werd via resoluties ongeveer 500 keer sinds 1967 herinnerd aan haar verplichtingen in het kader van de Verdragen van Genève – ten opzichte van andere landen twee keer.
Met name geldt dit voor de resoluties, die verwijzen naar artikel 49, lid 6, waarin staat dat de “bezettende macht delen van haar eigen burgerbevolking niet zal deporteren of overdragen naar het bezette grondgebied”. Alleen op deze bepaling is juridische aantijging tegen de Israëlische nederzettingen is gebaseerd. Echter, geen enkel VN orgaan heeft ooit een beroep gedaan op dit artikel met betrekking tot een van alle andere hierboven genoemde bezettingen.
Dit terwijl daar overal sprake is van het vestigen van nederzettingen, meestal op een schaal die Israël overschaduwt. Dit wordt aangetoond in mijn nieuwe onderzoek ‘Unsettled: A Global Study of Settlements in Occupied Territories’.
Toch gebruikt de VN dit juridisch beladen woord “nederzettingen” alleen om de Israëlische vestigingen van burgers te beschrijven: 256 keer door de Algemene Vergadering en 17 keer door de Veiligheidsraad.
Nog nooit hebben deze beide organen dit woord gebruikt voor een ander land met kolonisten in bezet gebied.
Onze bevindingen laten niet alleen getalsmatig de dubbele standaard van de VN zien. Dit bewijst tevens hoe hol de bewering van de VN is dat zij het internationaal recht vertegenwoordigt, omdat zij geen interesse heeft om onrecht te bestrijden tenzij Israël het land is dat daarvan beschuldigd wordt.
In een tijd van ernstige wereldwijde crises – een desintegrerend Midden-Oosten en oorlog en bezetting in Europa – kunnen de leiders van de vrije wereld het zich niet veroorloven om de VN zich in haar obsessies te laten wentelen.
Des te meer wanneer het als gevolg hiervan blijkt dat deze organisatie andere situaties, met mensen die wanhopig aandacht verdienen, negeert.
Uiteraard leest u meer over de houding van de Verenigde Naties in de recent verschenen tweede druk ‘150 Palestijnse fabels’, in fabel 123: Verenigde Naties.
Het boek ‘150 Palestijnse fabels’ kreeg al lovende recensies, wordt unaniem geprezen door lezers en is het bestverkopende boek over Israël op Bol.com.
De tweede druk van de Nederlandse editie en de net verschenen eerste druk van de Engelstalige editie zijn in Nederland met een kleine korting te bestellen bij Likoed Nederland, inclusief bezorgen:
Maak 19,50 over op NL10INGB0004356789 t.n.v. Likoed Nederland en stuur een mail naar info@likoed.nl om het verzendadres door te geven.
