Persbericht van Likoed Nederland, 17 januari 2017.

Likoed Nederland heeft een klacht ingediend bij de Raad voor de Journalistiek tegen de NRC correspondent in Israël Derk Walters, wegens journalistiek kwalijk handelen.

In een artikel van 19 december 2016 leunde de correspondent zwaar op buitenlandse bronnen. Hij verzuimde daarbij deze te verifiëren. Daardoor nam hij ook de fouten uit deze bronnen over, zowel van een bewering als van een citaat.
Door het verkeerd interpreteren en foutief vertalen van deze buitenlandse bronnen maakte de NRC-correspondent de onjuistheden nog groter.

In het kader van wederhoor – iets wat Derk Walters zelf in zijn artikelen vrijwel altijd nalaat – heeft Likoed Nederland bovenstaande constateringen voorgelegd aan Derk Walters.
Hij beweert echter geen fouten te hebben gemaakt en zelfs dat het totaal verminkte citaat nog overeen komt met wat er oorspronkelijk geschreven staat.
Ook de NRC redactie en de NRC Ombudsman zien er geen probleem in. Vandaar de voorlegging aan de Raad voor de Journalistiek.

Deze zaak bevestigt het treurige beeld van oud-redacteur van de NRC Hans Moll. Hij was 23 jaar redacteur van de krant.
Hij beschrijft hoe hij de NRC zag wegglijden tot compleet eenzijdig anti-Israël, in zijn boek: ‘Hoe de nuance verdween uit een kwaliteitskrant. NRC Handelsblad neemt stelling tegen Israël.’

Overigens begrijpt Likoed Nederland niet waarom de NRC een correspondent in Israël heeft als die de oorspronkelijke, Israëlische bronnen negeert maar zijn teksten van Amerikaanse websites plukt.
Dat kan immers ook gewoon in Nederland.

Het verklaart wel waarom er in zijn artikelen zo weinig ‘couleur locale’ voorkomt, er geen bronnen worden genoemd en waarom die artikelen zo weinig origineel zijn.

De volledige tekst van de aanklacht staat hieronder.

Klik hier voor meer in het dossier NRC.

De klacht betreft een artikel van NRC correspondent in Israël Derk Walters van 19 december 2016 over de mogelijke verplaatsing van de Amerikaanse ambassade in Israël.

Het artikel is in meerdere opzichten tendentieus, zoals vermeld in onze (niet geplaatste) ingezonden brief. De klacht richt zich met name op twee feitelijke onjuistheden (zie hieronder).

Hoewel de heer Walters deze heeft overgenomen uit Amerikaanse bronnen (overigens zonder dit te vermelden) zijn de onjuistheden volgens ons nog steeds voor zijn rekening, met het oog op artikelen 5 en 6 van de Code voor de Journalistiek:

“5. De journalist controleert de feiten in zijn berichtgeving en maakt die feiten waar mogelijk controleerbaar.
6. Bij het bewerken van nieuws, in tekst, geluid, beeld of combinaties daarvan (infografieken, animaties) maakt de journalist duidelijk waaruit zijn bewerking bestond.”

Feitelijke onjuistheid 1. “Deze stad [Jeruzalem] heeft internationaal de status van ‘corpus separatum’, wat inhoudt dat geen enkele natie haar soevereiniteit over de stad uitoefent.”

Dit is onjuist. Internationaal wordt erkend dat Israël rechtmatig de soevereiniteit uitoefent over het grondgebied binnen de grenzen zoals die in 1967 golden, inclusief West-Jeruzalem. Zie hiervoor vele VN-resoluties, met als meest recente 2334. Wat omstreden is, is of Jeruzalem daarmee ook beschouwd mag worden als hoofdstad van Israël, zolang er nog geen oplossing is voor het Arabisch-Israëlische conflict en/of een definitief vredesverdrag tussen de Palestijnen en Israël.

Het begrip ‘corpus separatum’ met betrekking tot Jeruzalem komt uit een aanbeveling uit niet-bindende moties van de VN en heeft daarmee geen geldingskracht in het internationaal recht. Bovendien dateren deze resoluties van zeventig jaar geleden, waarbij de aanbeveling trouwens slechts tijdelijk (voor tien jaar) zou gelden. Daarna zou een volksraadpleging de definitieve status bepalen.

Derk Walters haalt dit door elkaar omdat hij een artikel van Time, dat al onjuistheden bevat, nog wat aandikt.
Klik hier voor een ontleding van (sommige) onjuistheden in het artikel van Time.

Feitelijke onjuistheid 2. “Liberale Joden zijn erger dan nazicollaborateurs.” (ten onrechte aan David Friedman toegeschreven citaat)

Met dit ‘citaat’ opent het artikel van Derk Walters.
Het oorspronkelijke citaat luidt echter: “J Street supporters …. are far worse than kapos.” 

Het verminkte citaat is overgenomen van het Amerikaanse Vox.
Vox wil blijkbaar (anti-Israëlische) sensatie zoeken en verminkt het citaat door daarin de (linkse) organisatie J-Street te vervangen door “liberal jews” (terwijl slechts een gedeelte van de liberal jews aanhanger van het radicale J-Street is) en door kapos te vervangen door “Nazi collaborators”.
Dit is des te kwalijker omdat in het oorspronkelijke artikel degene aan wie het citaat wordt toegeschreven (David Friedman) uitdrukkelijk direct volgend op het citaat uitlegt waarom hij kapos een mindere zware beschuldiging vindt dan nazicollaborateurs en daarom heel bewust de term kapos gebruikt.

Derk Walters geeft letterlijk het verminkte citaat van Vox weer, tussen aanhalingstekens, dus met genoemde aandikkingen. Hij heeft zich overduidelijk de verminking van Vox niet gerealiseerd omdat hij het oorspronkelijke citaat in de Israëlische bron niet heeft gelezen. Immers, dan had hij gezien dat in het citaat zeer bewust de term “kapos” wordt gebruikt.
Hij heeft het citaat nog verder verminkt door “liberal jews” te vertalen als “liberale Joden”. Er zit echter een hemelsbreed verschil in betekenis tussen “liberal jews” en “liberale joden”. Het eerste betekent “politiek linkse joden”, het andere “joden van de liberaal-religieuze stroming”. Er is geen verband tussen deze betekenissen.
Omdat Israël-correspondent Derk Walters het verschil niet weet, daardoor onjuist vertaalt en de aangedikte versie van Vox letterlijk overschreef, opent zijn NRC-artikel nu met iets tussen aanhalingstekens dat een verkrachting is van het oorspronkelijke citaat. Lezers van de NRC en met name de liberale Joden onder hen zullen onthutst zijn geweest dat een Amerikaanse kandidaat-ambassadeur alle liberaal-religieuze Joden voor nazicollaborateurs uitmaakt, uitsluitend op grond van hun geloofsovertuiging.

Deze zware verminking van het citaat vinden wij Derk Walters extra aan te rekenen, omdat hij bij herhaling volhoudt dat hij het citaat wel correct heeft weergegeven.

Gaarne vragen wij daarom het oordeel van de Raad of de journalist hier journalistiek juist gehandeld heeft en of de NRC een rectificatie zou dienen te plaatsen.

De negatieve reactie van de NRC

Van de door ons aangegeven onjuistheden heeft geen enkele vorm van rectificatie plaats gehad.
Op 21 december 2016 hebben wij onze weerlegging in de vorm van een ingezonden brief gestuurd aan de NRC, zowel aan de opinieredactie, als aan de chef buitenland mevrouw Elske Schouten alsook aan de auteur (bijlage 1). Deze ingezonden brief is op de Likoed website geplaatst op 4 januari 2017.
De brief is op 2 januari 2017 afgewezen door de opinieredactie (eveneens bijlage 1).
Op 3 januari 2017 hebben wij deze opnieuw ingestuurd naar de chef opinie mevrouw Monique Snoeijen, op haar verzoek (bijlage 2). In reactie hierop werd verwezen naar de afwijzing op 2 januari 2017 (bijlage 3).
In een mailwisseling met de auteur Derk Walters stelde deze dat hij bij herhaling dat hij zowel het omstreden feit als het omstreden citaat correct heeft weergegeven (bijlage 4).
Vervolgens hebben wij deze zaak voorgelegd aan de NRC-Ombudsman, de heer Sjoerd de Jong. Deze reageerde negatief op 6 januari 2017 (bijlage 5).

Uiteraard leest u een analyse van de Nederlandse media in de tweede druk van ‘150 Palestijnse fabels’, in fabel 75: Media.

Het boek ‘150 Palestijnse fabels’ kreeg al lovende recensies, wordt unaniem geprezen door lezers en is het bestverkopende boek over Israël op Bol.com.

De tweede druk van de Nederlandse editie en de net verschenen eerste druk van de Engelstalige editie zijn in Nederland met een kleine korting te bestellen bij Likoed Nederland, inclusief bezorgen:
Maak 19,50 over op NL10INGB0004356789 t.n.v. Likoed Nederland en stuur een mail naar info@likoed.nl om het verzendadres door te geven.