Het beleid van president Trump inzake Israël

Door de Zionistische Organisatie van Amerika (ZOA). Vertaling: Likoed Nederland, 10 november 2016.

De gezamenlijke verklaring van de voorzitters van het Raadgevend Comité inzake Israël van Donald J. Trump geeft een beeld van de politiek van de nieuwe regering Trump.

Deze zal de Amerikaanse-Israëlische vriendschap verder versterken, net als de veiligheid en het welbevinden van beide naties.

De ZOA is zeer verheugd dat de regering Trump-Pence beloofd:

De Amerikaanse erkenning dat Israël de staat is van het Joodse volk, dat 3500 jaar in dat land wonen;
De Amerikaanse erkenning dat Israël een trouwe bondgenoot is en een belangrijke partner in de wereldwijde oorlog tegen het islamitische jihadisme;
De Amerikaanse erkenning van Jeruzalem als de eeuwige en ondeelbare hoofdstad van de Joodse staat; de regering Trump-Pence zal daarom de Amerikaanse ambassade naar Jeruzalem verplaatsen;
Een verdere groei in de Amerikaans-Israëlische militaire samenwerking en coördinatie en de erkenning van het enorme voordeel dat deze samenwerking aan beide naties biedt;
Ervoor te zorgen dat Israël maximale militaire, strategische en tactische medewerking van de Verenigde Staten ontvangt en ervoor te zorgen dat het onlangs ondertekende Memorandum of Understanding (MOU) deze steun niet zal beperken;
Amerikaanse veto’s van resoluties van de Verenigde Naties die ten onrechte uitsluitend op Israël betrekking hebben;
Amerikaanse inzet in internationale instellingen om met de EU te strijden tegen acties om Israël te delegitimeren, om discriminerende dubbele standaarden op te leggen of om speciaal op Israël gerichte etiketteringsvoorschriften en boycots in te stellen;
Te stoppen met de Amerikaanse financiering voor de Mensenrechtenraad van de VN uit het besef dat de deze wordt gedomineerd door dictaturen die zich toeleggen op het belasteren van de Joodse Staat;
Te erkennen dat de poging van UNESCO om de relatie van de staat Israël met Jeruzalem te ontkennen een eenzijdige poging is om Israëls 3000-jarige band met de hoofdstad te negeren en dit te beschouwen als bewijs van de enorme anti-Israëlische partijdigheid van de Verenigde Naties;
Amerikaanse steun aan krachtige diplomatieke en wetgevende maatregelen om de antisemitische boycot, desinvestering en sancties beweging (BDS) tegen te werken;
Amerikaanse erkenning dat BDS niets anders is dan een poging van de Palestijnen om te voorkomen dat zij zich committeren aan een vreedzame co-existentie met Israël;
Amerikaanse verwerping van het valse idee dat Israël een bezetter zou zijn;
Een onderzoek te laten doen door het Amerikaanse Ministerie van Justitie naar de gecoördineerde pogingen op universiteiten om studenten die Israël steunen te intimideren;
De Amerikaanse erkenning dat Israëls verdedigbare grenzen nodig heeft om vrede en stabiliteit te bewaren; en dat er geen druk op Israël mag worden uitgeoefend om zich terug te trekken naar grenzen die de kans op aanvallen en conflict groter maken;
De Amerikaanse erkenning dat een twee-staten oplossing tussen Israël en de Palestijnen onmogelijk lijkt, zolang de Palestijnen niet bereid zijn om geweld tegen Israël af te zweren en het bestaansrecht van Israël als een Joodse staat te erkennen;
Het Amerikaanse besef dat de Palestijnse leiders elke kans op vrede met Israël hebben ondermijnd door het opvoeden van generaties van Palestijnse kinderen met een onderwijsprogramma dat haat zaait tegen Israël en de Joden en door het geregeld verspreiden van haat in de hele Palestijns-Arabische samenleving: op de Palestijnse televisie, in de Palestijnse pers, in de cultuursector en in politieke en religieuze standpunten
Het Amerikaanse besef dat de twee belangrijkste Palestijnse politieke partijen – Hamas en Fatah – geregeld antisemitisme en jihad bevorderen;
De bevestiging dat de VS de oprichting van een nieuwe staat niet kan steunen als die terrorisme financiert en zijn terroristen worden vereerd door politieke partijen en overheidsinstellingen en wanneer door corruptie er voor massaal oneigenlijk gebruik van buitenlandse hulp bestaat;
De VS zal geen ondersteuning geven aan het ontstaan van een staat die de aanwezigheid van christelijke of joodse burgers verbiedt, of dat anderszins discrimineert op basis van religie;
Het besef dat een alomvattende en duurzame vrede alleen gerealiseerd kan worden door vrije onderhandelingen tussen de inwoners in de regio;
Het tegengaan van aanhoudende schendingen van de Iran deal en de niet-naleving door Iran van eerdere en huidige sancties en overeenkomsten;
Dat de VS, wanneer dat nodig blijkt, nieuwe zware sancties aan Iran zal opleggen om de wereld en de buren van Iran te beschermen tegen voortdurende nucleaire en niet-nucleaire bedreigingen;
Erkenning dat Iran de leidende staat is bij het sponsoren van terrorisme, wat het Midden-Oosten in het bijzonder, maar ook de hele wereld in gevaar brengt – door het financieren, bewapenen en trainen van terroristische groepen, waaronder Hamas, Hezbollah en het leger van de Syrische president Bashar al-Assad.

De ZOA feliciteert de gekozen president, vicepresident en alle betrokkenen met hun historische overwinning.

Uiteraard leest u meer over de relatie van de Verenigde Staten tot Israël in de recent verschenen tweede druk ‘150 Palestijnse fabels’, in fabel 127: Verenigde Staten.
Het boek ‘150 Palestijnse fabels’ kreeg al lovende recensies, wordt unaniem geprezen door lezers en is het bestverkopende boek over Israël op Bol.com.