Artikel van Likoed Nederland in het kader van het ‘dossier media leugens’, 13 november 2016.

In de maand oktober 2016 heeft Likoed Nederland nogmaals de berichtgeving van het ANP over Israël onder de loep genomen (klik hier voor de monitor over september 2016).

De conclusie is opnieuw dat het ANP geregeld foutief en vertekend (anti-Israël) rapporteert.

Daar kan niet te licht over gedacht worden, zei hoogleraar Afshin Ellian in een lezing vorige week zondag:

“De media in Nederland doen net alsof het probleem met de Palestijnen het grootste probleem ter wereld is, terwijl het in feite slechts een miniem probleem in het Midden-Oosten is.

Met hun obsessie voor Israël en vooral hun voortdurende negatieve berichtgeving en afschildering van Israël dragen ze daardoor bij aan de radicalisering van moslims.

Die zeggen: ‘wij hebben gelijk, Israël is de oorzaak van alles wat slecht is, ook de Nederlandse media zeggen het’.
Daardoor staat de gemiddelde Marokkaan in Nederland radicaler ten opzichte van Israël dan die in Marokko.”

Likoed Nederland kan niet beoordelen of dit een algemeen euvel van het ANP is of dat dit alleen de berichtgeving over Israël betreft. Het is echter alles behalve een fraaie bevinding over dit persbureau dat geldt als de belangrijkste bron voor de berichtgeving over het buitenland in vele grote Nederlandse dagbladen.

Hieronder de trieste opsomming van oktober en eind september:

“Israëlische militairen doden Palestijn” [kop], “Het afgelopen jaar zijn zeker 35 Israëli’s en twee Amerikanen om het leven gekomen door aanslagen door veelal alleen opererende Palestijnen. Minstens 224 Palestijnen vonden de dood bij gewelddadigheden.” (30 oktober 2016)
Het ANP zet zoals vaak bij de berichtgeving over Israël het gevolg (Israëlische veiligheidsdiensten doden) in de kop, in plaats van de oorzaak (Palestijnen beginnen om zich heen te steken).
Ook kwamen de 224 Palestijnen niet om bij ‘willekeurige’ gewelddadigheden, zoals het ANP het voorstelt, maar bij geweld dat de Palestijnen begonnen waren, zoals het neersteken of overrijden van onschuldige Israëlische burgers.

“Een Palestijnse opstandeling opende in de buurt van het hoofdbureau van politie vanuit een auto het vuur op een groep mensen die stond te wachten bij een bushalte.” (9 oktober 2016)
Het ANP hanteert bij tijd en wijle een wel heel merkwaardig taalgebruik. Waartegen kwam deze ’opstandeling’ dan in opstand? Tegen het op de bus wachten van Joden?

“De vrouwelijke bemanning van de Zaytouna-Oliva protesteert met de zeereis tegen de al tien jaar durende belegering van de overbevolkte Gazastrook. …. Israël houdt de strook in een wurggreep, vooral sinds 2007 de beweging Hamas er de touwtjes in handen kreeg. De Egyptische regering van president Abdul Fatah al-Sisi ondersteunt doorgaans de isolatie van deze smalle kuststrook, waar naar schatting meer dan vijfduizend mensen per vierkante kilometer vrijwel zonder bestaansbronnen opeengepakt zitten.” (5 oktober 2016)
Het ANP hanteert hier een stortvloed van tendentieus en onjuist taalgebruik, dat blijkbaar Israël in een kwaad daglicht moet stellen. Maar Israël ‘belegert’ of ‘wurgt’ de Gazastrook niet – het zorgt er om begrijpelijke redenen voor dat de internationaal islamitische terreurorganisatie Hamas geen wapens of explosieven kan invoeren. Egypte doet hetzelfde, om dezelfde reden: om terreur tegen haar burgers tegen te houden.
De NOS laat eens zien hoe het ook kan, objectief en met wel de broodnodige context.

“Leden van de Britse koninklijke familie hebben sinds de onafhankelijkheid van Israël nog nooit officieel een bezoek aan dat land gebracht. Sinds de Israëlische bezetting van de westelijke Jordaanoever en de annexatie van Oost-Jeruzalem houden de Windsors afstand van Israël.” (4 oktober 2016)
Het ANP spreekt zichzelf tegen; de eerste zin weerspreekt de tweede zin. Ook in de 19 jaar voor ‘de bezetting’ kwamen de Windsors dus niet naar Israël.

“Netanyahu en Abbas, die in de afgelopen jaren maar niet met elkaar om de tafel konden komen, hadden elkaar kort voor de plechtigheid gesproken en de hand geschud.” (30 september 2016)
Het ANP is misleidend; het is uitsluitend Abbas die weigert over vrede te onderhandelen. Premier Netanyahu heeft juist steeds aangeboden om wel te onderhandelen over vrede.

“De akkoorden stelden Palestijnen een eigen staat in het vooruitzicht.” (29 september 2016)
Het ANP schrijft hier onzin op. Een eigen staat wordt niet genoemd in de akkoorden. Deze akkoorden gaven autonomie aan de Palestijnen, in ruil waarvoor de Palestijnen terreur zouden bestrijden en naar vreedzame betrekkingen zouden streven (“land voor vrede”). De Palestijnen zijn deze (hun belangrijkste aangegane) verplichtingen duidelijk niet nagekomen.

“In de Negev-woestijn wonen circa 200.000 oorspronkelijk nomadische Arabieren die bedoeïenen worden genoemd. Ze zijn arm en worden volgens mensenrechtenorganisaties achtergesteld en gediscrimineerd.” (24 september 2016)
Jammer dat in dit positieve artikel, waaruit juist blijkt dat in Israël de Arabische cultuur wordt gewaardeerd, er toch weer (en zonder wederhoor) een sneer wordt uitgedeeld.

“Maar dé grote hindernis voor overleg tussen de twee rivalen is en blijft de bouw van nederzettingen door Israël op de bezette Westelijke Jordaanoever en in Oost-Jeruzalem.” (22 september 2016)
Het ANP schrijft hier nonsens: de enige hindernis voor vredesoverleg is de weigering van de Palestijnen om zonder voorwaarden vooraf te onderhandelen.
Als we gaan gissen, dat het ANP hiermee bedoelt te zeggen dat huizenbouw een hindernis voor vrede is, is dat ook onjuist. Dit is een (Palestijnse) mening, maar de ANP brengt dit als feit.
Terwijl zelfs als mening het nogal onzinnig is. Hierbij de echte oorzaken:
1. De Palestijnse weigering om een Joodse staat te accepteren en
2. de voortdurende oproepen van de grootste Palestijnse partij (Hamas) om de Joden uit te moorden.
Afgelopen week stelde de directeur van het verliesgevende ANP, Marcel van Lingen, dat er elke week 400 nieuwsitems – foutloos – de deur uit moeten bij dit persagentschap.

Wat de berichtgeving over Israël betreft is er dan nog behoorlijk werk te verzetten.

Uiteraard leest u meer over de rol van de media in de recent verschenen tweede druk ‘150 Palestijnse fabels’, in fabel 75: Media.
Het boek ‘150 Palestijnse fabels’ kreeg al lovende recensies, wordt unaniem geprezen door lezers en is het bestverkopende boek over Israël op Bol.com.

De net verschenen tweede druk is in Nederland met een kleine korting te bestellen bij Likoed Nederland, inclusief bezorgen:

Maak 19,50 over op NL10INGB0004356789 t.n.v. Likoed Nederland en stuur een mail naar info@likoed.nl om het verzendadres door te geven.