Ingezonden brief aan het NRC (niet geplaatst), oktober 2016.
In het NRC-Handelsblad van 26 september 2016 stond een artikel van de correspondent in Israël, Derk Walters: “Dit kleine clubje is wereldnieuws”.
Het ging over de Israëlische voetbalclub Beitar Givat Ze’ev Shabi, die is gepromoveerd van de vijfde naar de vierde klasse van de Israëlische competitie.
Deze promotie was overigens niet het ‘wereldnieuws’ dat Derk ons wilde meegeven. Dat was dat deze club gevestigd is in Givat Ze’ev, een klein dorp met veel minder inwoners dan Aalsmeer, gevestigd op de Westbank.
Givat Ze’ev ligt in het zogenaamde gebied C van de Westbank. Dat is gebied dat door de Palestijnen betwist wordt, maar dat conform de internationaal gegarandeerde Oslo-akkoorden momenteel rechtmatig door Israël wordt bestuurd.
Derk Walters wijdt het artikel aan een rapport van de organisatie Human Rights Watch (HRW), dat stelt dat de Wereldvoetbalbond FIFA zou moeten verbieden dat dit elftal aan de Israëlische competitie meedoet.
HRW is echter een omstreden organisatie met een anti-Israëlische agenda die zich laat sponsoren door Saoedi-Arabië. Uiteraard is er geen een andere ‘mensenrechtenorganisatie’ die geld wil aannemen van Saoedi-Arabië, dat vrouwen en andersgelovigen wettelijk discrimineert en waar mensen nog ter dood worden gebracht vanwege hekserij.
De oprichter en 20 jaar voorzitter van HRW, Robert Bernstein, vindt dit vreselijk en liet in een artikel in The New York Times weten dat hij niets meer met zijn geesteskind te maken wil hebben.
Het is dan ook niet verbazingwekkend dat hoogleraar internationaal recht Eugene Kontorovich in twee artikelen in ‘The Washington Post’ gehakt maakt van dit rapport.
De FIFA bepaalt nooit tot welk land betwiste gebieden behoren. Het gaat de FIFA om voetballen: verbroedering door sport.
En dat gebeurt zeker in Israël: ook Arabieren spelen in het voetbalteam van Givat Ze’ev, iets wat trouwens geldt voor vrijwel elk Israëlisch voetbalteam, en ook voor het Israëlische nationale elftal. Dit is hoe de FIFA het wil: zo veel mogelijk voetballen met elkaar.
Als het NRC op zoek had willen gaan naar hoe voetbal echt een belemmering voor vrede vormt, had het beter eens kunnen nagaan hoe dit aan Palestijnse kant zit.
Daar blijkt racisme, discriminatie en uitsluiting de norm in de sport. Op de officiële Palestijnse televisie sprak Jibril Rajoub, de voorzitter van de Palestijnse voetbalbond – tevens prominent lid van Fatah en voorzitter van het Palestijns Olympisch – over Joden als “duivels” en “klootzakken”. Voetballen met Joden noemde hij “een misdaad tegen de menselijkheid”. Wie daaraan deelneemt, zal bestraft worden met uitsluiting van lidmaatschap.
Dus nee, niet het gezamenlijk voetballen van Arabieren en Joden in het dorpje Givat Ze’ev vormt een belemmering voor vrede.
Dat is juist het verbod op samen sporten door de Palestijnse leiding.
Over deze zeer ongemakkelijke waarheid horen wij het NRC echter niet.
Die belicht alleen anti-Israëlische geluiden en benoemt daarbij dorpsnieuws uit Givat Ze’ev tot ‘wereldnieuws’.
Dit bijzondere wereldnieuws bestaat echter alleen in de opvatting van het NRC; geen enkel respectabel Nederlands nieuwsmedium of nieuwssite besteedde hier verder aandacht aan.
Het laat opnieuw zien hoe de NRC zich belachelijk maakt met het klakkeloos verspreiden van anti-Israëlische propagandafabels.
Klik hier voor meer in het dossier NRC:
Deze slijpsteen kan uw geest ernstige schade toebrengen.
Uiteraard leest u meer over de Palestijnse weigering om betrekkingen met Israëli’s te onderhouden in de recent verschenen tweede druk ‘150 Palestijnse fabels’, in fabel 85: Normalisering. 
Het boek ‘150 Palestijnse fabels’ kreeg al lovende recensies, wordt unaniem geprezen door lezers en is het bestverkopende boek over Israël op Bol.com.
De net verschenen tweede druk is in Nederland met een kleine korting te bestellen bij Likoed Nederland, inclusief bezorgen:
Maak 19,50 over op NL10INGB0004356789 t.n.v. Likoed Nederland en stuur een mail naar info@likoed.nl om het verzendadres door te geven.
