Brief van een Arabier aan een Joodse boycotter

Door Fred Maroun, een Arabische Libanees die tegenwoordig in Canada woont. Vertaling: Evelien van Dis voor Christenen voor Israël, 31 mei 2016.

Ik wil je een vraag stellen, maar eerst zou ik zelf graag duidelijk willen vaststellen wie jij bent.

Je bent Joods, waarschijnlijk jong en waarschijnlijk een Amerikaan, maar je kunt ook een Europeaan zijn of zelfs een Israëli, en misschien helemaal niet zo jong meer. Je hebt de Arabische strijd tegen zionisme omarmd en je steunt de BDS beweging.

De BDS beweging – zoals ik in een eerder artikel heb aangetoond – heeft als doel een enkele staat voor twee bevolkingen in plaats van Israël en de Palestijnse gebieden. Ook wil BDS de ‘terugkeer’ van miljoenen Palestijnse vluchtelingen die van Israël in een handomdraai een Arabische staat zou maken.

Jouw positie boeit me, omdat ik hetzelfde ben als jij, en toch sta ik tegenover je. Ik ben hetzelfde als jij in zoverre ik deel uit maak van een tegenstroom in mijn eigen gemeenschap, maar ik ben tegengesteld aan jou als het gaat over mijn etniciteit en loyaliteiten in het Arabische – Israëlische conflict. Ik ben een Arabier die Joods nationalisme onderschrijft.

Jouw positie is veel minder zelfzuchtig dan de mijne, moet ik toegeven. Terwijl ik Israël steun omdat ik grote voordelen zie voor mijn Arabische landgenoten in het navolgen van Israël en het adopteren van hun mensenrechten, democratische waarden en hun ondernemende geest, steun jij Arabieren terwijl je weet dat jij (en jouw gemeenschap) minder dan niets daarvoor terug zal krijgen.

Aangezien je ontwikkeld bent – ik veronderstel dat je een goede opleiding genoten hebt omdat je een moedig standpunt innam wat in jouw geloofsgemeenschap grotendeels afgekeurd wordt – dan weet je dat Joden zoals jij uit alle Arabische landen ‘etnisch gezuiverd’ waren. Je weet ook dat toen Joden zoals jij met de Holocaust te maken kregen, geen enkel land ter wereld hun een veilige haven bood.

Niettegenstaande al deze kennis, wil je onzelfzuchtig de Joodse soevereiniteit opgeven over het enige gebied in het Midden-Oosten waar het Joden nog toegestaan is te wonen, en wat het enige veilige toevluchtsoord is voor Joden die met discriminatie en geweld waar ook ter wereld, te maken hebben. Ik moet toegeven dat dit niveau van onbaatzuchtigheid mij ver te boven gaat.

Je hebt jouw vrienden verzekerd dat jouw standpunt oprecht is, en niet de bedoeling heeft de antisemieten in de kaart te spelen. Je hecht eraan dat jouw oppositie richting Israël niet hetzelfde is als aanpassing aan de antizionistische orthodoxie of radicaal links.

Toch vind ik het moeilijk om hiermee blij te zijn.

Want terwijl jij gewillig bent jouw eigen volk op te offeren, ben ik absoluut niet bereid het mijne eraan te laten gaan.

De teloorgang van Israël als een Joodse staat raakt veel meer dan alleen jouw eigen volk. Het zou ook de enige hoop uitdoven die overblijft voor progressieve Arabieren zoals ik.

Voor ons Arabieren, hetzij we Palestijnen zijn, Libanezen, Jordaniërs, Egyptenaren, Syriërs, Irakezen of welke andere Arabieren dan ook, wij weten dat er slechts één plek is in het Midden-Oosten die onze liberale waarden respecteert, en dat is de Joodse staat Israël. Wij houden koste wat het kost vast aan deze hoop.

Als jouw standpunt tegen Israël succes heeft, dan zou het verschillende Arabieren helpen, dat geef ik toe. Het zou terreurgroepen zoals Hamas en Hezbollah helpen. Het zou Arabische despoten helpen die op antizionistische retoriek rekenen om aan de macht te blijven.
Het zou het Palestijnse leiderschap helpen om het vrede sluiten met Israël te vermijden – dit gebeurt nu trouwens al. En dit houdt de Palestijnen stateloos en volledig afhankelijk van Israël en Westerse liefdadigheid.

Jouw standpunt helpt ultra conservatieve en reactionaire Arabische krachten, dat valt niet te loochenen.

Je hebt ongetwijfeld veel verhalen gehoord van Israëlische schendingen van Palestijnse mensenrechten. Dat is het wat jou aanmoedigde het standpunt in te nemen wat je hebt. Je gelooft dan ook dat Joden imperialistische indringers zijn in het Midden-Oosten, en dat zij de Joodse natie hebben gecreëerd ten koste van de Arabische inwoners.

Wanneer je hoort dat het steeds weer blijkt dat het grote aantal van de beschuldigingen van schendingen van mensenrechten vals is, dan blijf je voldoening vinden in de wetenschap dat sommige ervan wel waar zijn.
Maar je verwerpt het wanneer je eraan herinnerd wordt dat jouw eigen Joodse volk meer dan 3000 jaar in het land van Israël gewoond heeft, en dat de Joden een lange geschiedenis hebben in het hele Midden-Oosten – totdat zij etnisch gezuiverd waren. Waarom? Omdat het niet strookt met joúw verhaal.

Wanneer je gevraagd wordt waarom jij de Joden van Israël wilt afstraffen terwijl je niet de Arabieren voor veel ergere misdaden begaan tegenover Joden bestraft, zeg je dat je alleen bekommerd bent om het verbeteren van het gedrag van je eigen volk. Het is aan de Arabieren is of ze zich druk maken over het verbeteren van het gedrag van Arabieren.

Hoewel jouw antwoord mijn standpunt lijkt te complementeren (ik probeer het gedrag van Arabieren te verbeteren), door jouw demoniseren van Israël (de enige echte hoop voor de Arabische wereld), maak je jammer genoeg mijn strijd veel moeilijker.

Dus hier sta jij: een Jood die er op staat een onmogelijk hoge morele standaard voor Israël op te houden, zelfs als dat het einde betekent van de veiligheid of zelfs het bestaan van jouw eigen volk. En zelfs als het de Arabische strijd ondermijnt om eenvoudige liberale waarden te bereiken die de Joden lang geleden verworven hebben.

Je neemt een progressief activistisch linksgeoriënteerd standpunt in, en toch speelt jouw standpunt de antisemieten en de uiterst rechts georiënteerde Arabieren in de kaart.

Dit alles brengt me tot mijn vraag.

Is er misschien een andere zaak dan de Arabisch-Palestijnse kwestie, waar jij je energie in kunt steken?
Bij voorkeur een kwestie waarbij geen Arabieren bij betrokken zijn?