Door Brabosh, 7 maart 2016.
Twee jaar geleden had de SodaStream fabriek in het industriegebied Mishor Adumim op de Westbank (Judea & Samaria) 1.300 mensen aan het werk.
Onder die werknemers bevonden zich 350 Israëlische Joden, 450 Israëlische Arabieren en ruim 500 Palestijnen afkomstig uit de omringende Palestijnse dorpen en steden op de Westbank. Het management en de staf benadrukte dat lonen en arbeidsvoorwaarden identiek waren voor àlle werknemers in vergelijkbare jobs, ongeacht hun burgerschap of etnische afkomst.
Op maandag 29 februari 2016 was wat de Palestijnse arbeiders vreesden dan toch gebeurd. SodaStream kondigde aan dat zij de laatste 75 Palestijnse arbeiders heeft ontslagen, nadat bleek dat de Israëlische regering hen geen veiligheidspassen kon uitreiken zodat ze aan de slag zouden kunnen in de nieuwe fabriek. Die heeft SodaStream in de zuidelijk gelegen Israëlisch Bedoeïenen gemeente Rahat gebouwd.
Onder druk van de antisemitische BDS boycot-Israël actiegroep, die die een felle campagne voerde tegen SodaStream en haar woordvoerster de populaire Hollywoodster Scarlett Johansson, zag de fabriek in Mishor Adumim afgelopen oktober zich verplicht de deuren van de fabriek te sluiten.
Indien een Europees bedrijf een fabriek zou bouwen zoals SodaStream op de Westelijke Jordaanoever die aan 500 Palestijnen werk zou verschaffen, hen het dubbele tot driedubbele zou betalen van het gemiddelde loon van hun Palestijnse collega’s onder de Palestijnse Autoriteit, er zelfs een moskee erbij zou bouwen, dan zou dat wereldwijd geprezen worden en talloze prijzen ontvangen voor humanitarisme.
Echter, wanneer een Israëlisch bedrijf in Joodse handen dat doet, dan wordt dit een oorlogsmisdaad genoemd.
Niks aan te doen. Alle rede en gezond verstand is zoek geraakt te midden van de anti-Israël hysterie.
De boycotters eisten de sluiting van SodaStream op de West Bank en dat het haar Palestijnse werknemers aan de deur zet, gedoemd tot eeuwige werkeloosheid.
Het lot van de Palestijnse arbeiders kan hen geen barst schelen.
Werkloze Palestijnen die hun gezinnen niet meer kunnen voeden, zijn voor de boycotters enkel ‘collateral damage’ (randschade) in de strijd om de demonisering, delegitimering en de uiteindelijke vernietiging van de Joodse staat Israël.
De Israëlische journalist David Horovitz schreef:
“Honderden Palestijnen die gelijk werden behandeld [èn verloond] door een eerlijk, fatsoenlijk Israëlisch bedrijf zijn thans werkloos geworden. Het bedrijf sloot de deuren. Sinds maandag staan al haar Palestijnse medewerkers weer op straat. De laatste 75 Palestijnse stafmedewerkers werden ontslagen. Viva Palestina!
Wat wordt het voor hen weer een haast onmogelijke opgave om een baan te vinden zodat zij hun gezinnen kunnen kleden en voeden, en aldus hun kinderen kunnen verhinderen dat zij zich overgeven aan haat en geweld. Goed gedaan BDS campagne. Een grote overwinning voor Palestina.
Een grote stap vooruit op weg naar… eh, naar waar precies?”
Uiteraard leest u meer over de onzinnigheid van de Palestijnse boycotbeweging in het recent verschenen boek ‘150 Palestijnse fabels’, in fabel 15: Boycot.
Het boek ‘150 Palestijnse fabels’ kreeg al lovende recensies.
Het is in Nederland met een kleine korting te bestellen bij Likoed Nederland, inclusief bezorgen:
Maak 19,50 over op NL10INGB0004356789 t.n.v. Likoed Nederland en stuur een mail naar info@likoed.nl om het verzendadres door te geven.
