Opinie artikel van Likoed Nederland op Starnieuws (Suriname), 2 februari 2016.
Columnist Sandew Hira heeft gereageerd op onze weerlegging van 26 januari 2016 van zijn column “Heeft Israël recht van bestaan.”
Daarin schilderde hij de Joden af als de agressors in 1948, toen een bloedige onafhankelijkheidsoorlog resulteerde in het ontstaan van de staat Israël.
Wij toonden aan dat juist de Arabieren de agressors waren. Zij waren van plan een tweede Holocaust te plegen op de Joden, slechts drie jaar na de eerste Holocaust.
Hij ontkent die ongehoorde Arabische agressie niet maar rechtvaardigt die nu, want het was een “strijd om eigendom terug te krijgen.”
Met hetzelfde argument rechtvaardigt hij ook de huidige terreur tegen onschuldige, willekeurige Joden – mannen, vrouwen en kinderen. Die mogen van hem dus beschoten, neergestoken, gestenigd en overreden worden.
Hoewel iedereen weet dat dit strijdig is met alle internationale verdragen die de Palestijnen hebben ondertekend en met het internationaal recht.
Zo iemand is niet serieus te nemen: iemand die de meest vreselijke beschuldigingen doet terwijl een week later blijkt dat hij weet dat die niet waar waren. En al helemaal niet iemand die genocide rechtvaardigt.
Maar ik ga nog even door, want zijn redeneringen zijn zelfs nog onzinniger.
Ten eerste is er geen sprake van “diefstal” als een volk zelfbeschikking krijgt door afscheiding. Daarom was de wereld unaniem in haar beslissing 1922 om de Joden zelfbeschikkingsrecht toe te kennen. Dat kregen de Joden op een half procent van grondgebied van het uiteengevallen Ottomaanse Rijk, in gebied waar de Joden de meerderheid vormden.
Dat is geen diefstal, net zo min als Pakistan is “gestolen” van India of België van Nederland.
Een reden tot rechtvaardiging van massamoord is het al helemaal niet.
Ten tweede vormen de Joden juist de inheemse bevolking van het gebied. Israël is nota bene het oudste land ter wereld met hetzelfde volk, met dezelfde naam, met dezelfde taal, met hetzelfde geloof en met dezelfde cultuur. Na meer dan drieduizend jaar!
Joden ontlenen hun naam dan ook aan Judea; het gebied rond Jeruzalem.
De Arabieren daarentegen ontlenen hun naam aan Arabië, duizenden kilometers verderop. Zij veroverden het gebied twee millennia na de komst van de Joden. Sindsdien onderdrukken zij de daar aanwezige inheemse volken zoals de Joden, de Kopten, de Berbers en de Koerden. Alleen de Joden zijn er tot nog toe in geslaagd om weer zelfbeschikking te realiseren in hun eigen staat.
Overigens zijn de meeste Palestijnen (de term betekent trouwens veelzeggend “indringers”) zelfs nog veel korter in het gebied. De meesten kwamen vrij recent als immigranten op zoek naar een beter leven, vanwege de economische en sociale ontwikkeling die het gebied door de Joden doormaakte tussen 1850 en 1948.
Dit is aangetoond door de Italiaanse demograaf Sergio Della Pergola:
“Zoals de demografische data aantonen, woonden de meeste moslims in het jaar 1948, toen de joodse staat Israël werd gesticht, minder dan 60 jaar in het Britse Mandaatgebied.”
Dus als Sandew Hira stelt dat inheemse volken massamoord mogen plegen op mensen van andere volken die in hun gebied een staat willen, dan zouden in zijn onzinnige redenering juist de Palestijnen vermoord mogen worden.
Hoe onzinnig de redenering is, blijkt des te meer als wij deze op Sandew Hira zelf loslaten.
Is zijn familie inheems in Suriname, of waren zijn voorouders afkomstig uit Afrika of Azië?
Volgens zijn redenering hebben in dat laatste geval de Surinaamse inheemsen dan het recht om zijn familie te vermoorden, net als alle andere Surinamers van Afrikaanse en Aziatische afkomst.
Uiteraard leest u meer over de onzinnige bewering dat Israël ‘kolonialistisch’ is in het recent verschenen boek ‘150 Palestijnse fabels’, in fabel 66: Kolonialisme.
Het boek ‘150 Palestijnse fabels’ kreeg al lovende recensies.
Het is in Nederland met een kleine korting te bestellen bij Likoed Nederland, inclusief bezorgen:
Maak 19,50 over op NL10INGB0004356789 t.n.v. Likoed Nederland en stuur een mail naar info@likoed.nl om het verzendadres door te geven.
