Door David Bedein (Engelse origineel met voetnoten). De schoolboeken zijn vertaald door dr. Arnon Groiss, al ruim 40 jaar een Midden-Oosten expert, afgestudeerd daarin aan de universiteiten van Princeton en Harvard. Nederlandse vertaling: Likoed Nederland, 10 januari 2016.
Nu het Westen een stroom Syriërs ontvangt, is het de moeite waard op kennis te nemen van de schoolboeken van het Syrische Baath-regime. Deze zijn in gebruik in het Syrische onderwijssysteem sinds 2001. De huidige Syrische jonge volwassenen hebben hun kennis hieruit.
De Syrische geschiedenisboeken zeggen over de Holocaust:
“Tijdens de Tweede Wereldoorlog vervolgde het Nazisme miljoenen mensen in Europa en elders. Daaronder waren ook Joden, om de volgende redenen:
- Omdat zij zich niet wilden vermengen met de volkeren en de samenlevingen waarin zij leefden.
- Vanwege hun beheersing en monopolie op geld wisselen, banken en commerciële financiering.
- Vanwege hun verraad aan hun vaderland Duitsland, omdat zij zich in dienst van de geallieerden hadden gesteld.”
(Syrisch schoolboek, nationaal-socialistisch Onderwijs, groep 10, blz. 104)
Een kind dat opgroeit en gevormd wordt door het Syrische onderwijs wordt opgeleid op een manier die haat en intolerantie bevordert, in plaats van vrede bevordert.
Over het Arabisch-Israëlische conflict wordt kinderen geleerd dat het niet een kwestie van grenzen is, maar dat het bestaan van Israël de kern van het conflict is. Bovendien wordt hen geleerd dat dit conflict de nummer een prioriteit is voor de Arabieren en dat deze strijd een erezaak is. Dit verhaal wordt alsmaar herhaald, in alle leeftijdsgroepen, te beginnen in groep 2.
Syrische kinderen wordt ook geleerd dat Joden slecht zijn – verkeerde mensen en dat hun religie hen niet tot een volk maakt.
Syrische leerboeken staan dus vol lof over de Holocaust – als een positieve gebeurtenis.
In een verdraaiing vaan het feit dat de Joden het ‘uitverkoren volk’ wordt genoemd, leren de kinderen dat de joden per definitie racistisch zijn.
Syrische kinderen wordt geleerd dat het zionisme de meest vijandige beweging is – die het Arabisch nationalisme en het Arabisch gebied in gevaar brengt.
Syriërs groeien op met de bewering dat het zionisme een racistische beweging is, gebaseerd op leugens vergelijkbaar met het nazisme, en een partner van het imperialisme. Daarnaast leert de lesstof ook dat de doelstellingen van het zionisme niet ophouden bij de grenzen van Israël, maar dat dit alle Arabische landen bedreigt, waaronder Syrië.
Syrische schoolboeken beschrijven Israël als een buitenaards wezen in het hart van het Arabische thuisland.
Israël is niet opgenomen in de kaarten in Syrische boeken, in plaats daarvan wordt het land aangeduid als Palestina. Kinderen worden onderwezen dat de joden het land stalen van de Arabieren en een onwettig, racistisch en kanker natie is dat een bedreiging vormt voor de hele Arabische wereld.
De schoolboeken beschuldigen Israël ervan de Arabische achterstand te hebben veroorzaakt en beschuldigen Israël ervan alle Arabieren te willen vernietigen.
Syriërs leren van deze lesstof om Israël, Israëliërs en Joden te haten en dat er geen mogelijkheid tot vrede is – anders dan het verwijderen van de Israëlische aanwezigheid in het Midden-Oosten.
Sinds 1948 is Syrië in staat van oorlog met Israël en zijn onderwijssysteem heeft al die tijd bestaan uit het aanzetten tot haat en delegitimatie. Kinderen worden geleerd dat Palestina al 4500 jaar geleden werd opgericht door de Arabieren en door hen sinds die tijd bewoond werd.
Dit Arabische land werd “bezet” door Israël. Ze krijgen te horen dat:
“Jeruzalem wordt beschouwd als een van de oudste steden van de wereld. Het heette vroeger Jebus, na haar inwoners, de Jebusieten, die in het jaar 2500 voor Christus gebouwd.”
Ze worden geleerd dat “de Palestijnen de nakomelingen zijn van de Kanaänieten, nadat die emigreerden uit Jemen met de tweede Arabische golf naar Syrië.”
Israël werd dus nooit bewoond door joden, noch is Jeruzalem heilig voor hen. Hun heilige plaatsen worden niet vermeld. De leerboeken vermelden dat:
“Het is de pure stad die God heeft gezegend … Christus leefde daar … en Mohammed ging daarheen en daar steeg hij naar de hemel … de Al-Aqsa moskee is er, evenals de Koepel van de Rots … en het Heilige Graf.”
De Joden zijn buitenlandse bezetters en schenden heilig gebied met hun aanwezigheid. Het is de islamitische plicht om hen te verdrijven.
Daarnaast is er een totale afwijzing van vrede met Israël. In het Syrische onderwijs betekent vrede met Israël: overgave en verraad.
Dit is hoe het vredesverdrag tussen Egypte en Israël in 1979 wordt uitgelegd, evenals de mislukte overeenkomst tussen Israël en Libanon in 1983.
De leerlingen wordt geleerd dat de strijd met Israël gewonnen moet worden:
“We moeten ons realiseren dat de uitgestrekte hand voor vrede met de aanvallers een misdadige hand is die moet worden afgehakt, want dat is openlijk verraad tegen de Islam en de moslims.
Zo moet het handelen van de samenzweerder beschouwd worden, die de wil van zijn land en de instructies van zijn religie genegeerd heeft: Anwar Sadat. Zo ook zijn daden, te beginnen met het schandalige en verraderlijke bezoek aan Israël en eindigend met zijn verachtelijke en beschamende onderhandelingen.”
Het “vredesproces” is slechts de voortzetting van de gewapende strijd tegen Israël. De strijd om de vrede is vaag en onduidelijk. Er wordt niets gezegd over het recht van Israël te bestaan binnen de wapenstilstandsgrenzen van 1949:
“Het Arabische Syrië Arabische land heeft alle pogingen doorstaan om de rechten van de Arabieren op te geven – in het bijzonder het recht van het Palestijnse Arabische volk om zich te bevrijden en terug te keren …
We moeten alert en waakzaam zijn voor de misleiding en sluwheid van de vijand en elke oproep tot vrede verwerpen.”
Syrië zal niets opgeven voor vrede met Israël. In plaats daarvan is de bevrijding van Palestina het Syrische doel.
Dit kan alleen bereikt worden door middel van geweld en het vernietigen van Israël. Het is een kwestie van tijd.
Militarisme wordt gedefinieerd als een seculiere bijdrage aan de Jihad. De oorlog tegen Israël is een Jihad:
“Jihad is de enige manier om het vaderland te verdedigen en om te herstellen wat de vijanden zich daarvan hebben toegeëigend”.
In aanvulling op de haat en intolerantie, leert het Syrische onderwijs over het martelaarschap als een verheven waarde. Schoolboeken leren dat het martelaarschap de weg is van de waarheid, gerechtigheid en heerlijkheid. Gedode martelaren worden beschouwd als “sociale bruiloften, en zijn een reden om vreugde te vieren”.
Dit systeem leert dat het martelaarschap de weg is naar de overwinning en de bevrijding.
Het resultaat hiervan is dat een groot aantal jongeren willen sterven zodat hun natie “zal leven”.
Martelaarschap is opgenomen in vele onderdelen van het Syrische onderwijs, zoals poëzie en taal. Zo worden opdrachten aan de leerlingen gegeven om te schrijven over de verheerlijking van martelaarschap. Het geweld waartoe door martelaarschap wordt aangezet is duidelijk, maar wordt nooit omschreven als terreur. Martelaarschap en gewelddadige handelingen in de richting van “vijanden” worden beschouwd als heldhaftige militaire missies.
De term terreur wordt alleen gebruikt voor Israëlische acties. Syrische leerboeken steunen het Palestijnse terrorisme, verwijzend naar terreuracties als heroïsch en respectvol.
Terreur wordt gesteund als de beste manier om Israël te veroveren en zich te ontdoen van al haar Joodse inwoners.
Syrische scholen systemen leren een volstrekt eenzijdig beeld van het Westen en Israël: kinderen wordt geleerd dat het zionisme eigenlijk een “wereld imperialisme” is onder leiding van de Verenigde Staten. Beweerd wordt dat de Verenigde Staten en Israël een gezamenlijk belang hebben tegen de Arabieren. Het zionisme zou worden gesteund door de Verenigde Staten vanwege het Imperialisme, als deel van een agenda om de Arabieren te onderdrukken.
Conclusie Likoed Nederland: Syriërs worden van jongs af aan dus opgevoed met haat: haat tegen Israël, tegen Joden en tegen het Westen. En Syriërs wordt geleerd om die haat om te zetten in geweld tegen Joden en Westerlingen.
Meer over de Syrische haatcultuur:
- Syrië: geen verschil tussen ISIS en Joden.
- Syrië: het zijn de Joden die onze burgeroorlog veroorzaken.
- Syrië: Katar financiert Netanjahoe.
- De vrienden van Assad.
Uiteraard leest u meer over hoe waarom vrede in het Midden-Oosten zo moeilijk te bereiken is in het zojuist verschenen boek ‘150 Palestijnse fabels’, in fabel 134: Vrede.
Het boek ‘150 Palestijnse fabels’ kreeg al lovende recensies.
Het is in Nederland met een kleine korting te bestellen bij Likoed Nederland, inclusief bezorgen:
Maak 19,50 over op NL10INGB0004356789 t.n.v. Likoed Nederland en stuur een mail naar info@likoed.nl om het verzendadres door te geven.
