Door Erwin Blank. Vertaling: Brabosh, 21 januari 2016.
Ik heb een boodschap voor de EU, een klein stukje van de Israëlische geschiedenis waarvan ik geloof dat die heel toepasselijk is op dit moment na zijn boycot van alle Israëlische bedrijven, producten en diensten die gevestigd zijn in Judea en Samaria en Jeruzalem.
U moet weten dat de geschiedenis van het boycotten van het Joodse volk niet nieuw is, maar ik zal niet stilstaan bij het verre verleden, maar ik neem u mee naar 1 april 1933.
Op die dag besloot de nazi-partij (NSDAP) die de controle had gegrepen over de Duitse natie, om een massale boycot te lanceren tegen alle Joodse bedrijven, vrije beroepen zoals artsen en tandartsen en goed opgeleide mannen en vrouwen die aan de Duitse universiteiten en hogescholen onderwezen. Dit was de primaire en eerste gouvernementele antisemitische daad van de nieuwe regering – en tot wat heeft die boycot geleid?
Nou, ten eerste bracht het Albert Einstein naar de Verenigde Staten en het legde de grondslagen voor de meest massieve immigratie van Joden naar het thuisland in heropbouw.
In 1935, maakten 61.834 joden uit Duitsland en Centraal-Europa, op de vlucht voor hun leven, de tocht naar het voormalige Britse Mandaat en wat ze deden was het met zich meebrengen van niets anders dan hun schamele bezittingen die ze op hun lichaam mochten dragen.
Hoewel ‘niets’? Laten we eens kijken. Zij brachten het talent dat de tegenwoordige Israëlische Filharmonie zal scheppen, de boycot bracht tientallen artsen, tandartsen, advocaten, en universitaire docenten naar wat tot dan voor het grootste deel, een klein agrarisch, socialistische economie was geweest, die voordien niet in staat was geweest om mensen van dit kaliber aan te trekken en die de basis legde voor een groeiende middenklasse die honderden fabrieken zullen bouwen, de basis zullen creëren voor grote industriële ondernemingen en tientallen anderen vernieuwden en lieten heropleven en dozijnen nieuw oprichtten of spoedig zullen oprichten, levendige en bloeiende gemeenschappen in nederzettingen over het hele land.
Maar waarom hier stoppen? In 1936, riep het Arabische Hogere Comité (de organisatie van de anti-Joodse terroristen van die tijd) op tot een algemene staking over het Mandaat, die de winkels, fabrieken en havens sloot en de lokale Arabische gemeenschap verarmde door te dreigen elke Arabier te vermoorden die het waagde naar zijn winkel of naar zijn werk te gaan, zijn oogst binnen te halen of zijn producten te verkopen.
Wel ja, wat was het Joodse antwoord op deze boycot? Nou, we brachten duizenden Griekse Joden uit Thessaloníki en uit andere Griekse havens waar de Joden de havenarbeiders waren, de stuwadoors, de dokwerkers en WIJ beantwoordden de Arabische staking met de oprichting van de haven van Tel Aviv, die voordien geen haven had. We bouwden een Joodse scheepvaartindustrie op en bouwden wat tegenwoordig de Israel Shipyards is.
We breidden uit en bouwden nieuwe Joodse en door Joden geëxploiteerde bedrijven en onze boerderijen groeiden uit en trotseerden de impasse en hielden de markt in stand die door de Arabische boycot was geblindeerd.
Met de oprichting van de staat Israël in 1948, opende de Arabische Liga het Bureau voor Boycot van Israël in Damascus, waar het nog steeds is gevestigd.
De lidstaten van de Arabische Liga dreigden elk bedrijf te sluiten en elk individu te boycotten die het waagde te investeren of te bouwen in de Joodse staat. Zij hebben ook geweigerd om hun markten open te stellen voor Israëlische goederen en weigerde onze schepen aanleg privileges in hun havens.
Dus, wat deden we dan? WIJ creëerden de Israëlische scheepslijn, de ZIM lijn, om onze goederen naar de hele wereld te voeren.
WIJ bouwden de haven van Eilat naar het Suezkanaal en dreven handel met de nieuwe naties van Afrika en Azië. WIJ hebben geïmproviseerd, ons aangepast en overwonnen aldus de boycot door het bouwen van een economie waarvan de producten en diensten door de beschaafde wereld werden gevraagd en dit bracht ons investeringen, startkapitaal en miljarden in regelrechte donaties die een economische grootmacht creëerde in een land dat zo klein is, over zo weinig natuurlijke middelen beschikt, dat vandaag de dag, de Israëlische sjekel een van de sterkste munten is waarmee overal in de wereld wordt verhandeld.
Internationale bedrijven die hun belangrijkste R&D centra naar hier hebben gebracht zoals Intel, Microsoft en Cisco Systems, waar ondernemers uit de hele wereld miljarden dollars hebben geïnvesteerd in Israëlische bedrijven, zoals Warren Buffet die zijn allereerste internationale investering ooit ter waarde van 4 miljard dollars deed in een Israëlisch bedrijf in West-Galilea, bedrijf dat onder andere de messen maakt voor straalmotoren en scheerapparaten.
Israël heeft meer bedrijven genoteerd aan de NASDAQ dan West-Europa, Japan, Taiwan en Zuid-Korea samen en meer start-up bedrijven dan Amerika ‘s Silicon Valley, die in ELKE Israëlische stad is vertegenwoordigd.
Persoonlijk geloof ik niet dat Kirk Douglas, Frank Sinatra, John Wayne, Marilyn Monroe of de Disney Corporation werkelijk boos waren dat hun films niet mochten vertoond worden in Beiroet, Damascus, Amman of Caïro. Zelfs de film “Cleopatra” met o.a. Elizabeth Taylor in de hoofdrol, mocht niet vertoond worden in de Arabische wereld omdat zij van Joodse origine was.
Maar, zullen we terugkeren naar het heden?
Meer dan 25.000 ‘Palestijnse’ Arabieren werken in Judea en Samaria, alle van hen ontvangen hetzelfde loon als hun Israëlische equivalent in dezelfde branche, ze krijgen allemaal Ziektekostenverzekering, gezondheidszorg en, belangrijker nog, ze worden regelmatig uitbetaald. Ik weet dat dit een feit is omdat ik de Arabieren zie werken voor mijn stad (Maaleh Adumim), in de rij aanschuiven voor het lokale kantoor van de Le’umi Bank en hun loon ophalen op de 5de van elke maand.
Deze werknemers ondersteunen hun families en de Europese Unie bedreigt de bestaanszekerheid van precies deze mensen die het onafhankelijkheid wil verlenen? Hoe kunnen ze ooit onafhankelijk worden, indien u door uw boycot hen dwingt om de plaatsen waar ze werken opnieuw te re-lokaliseren binnen de ‘Groene Lijn’? Deze bedrijven zullen gedwongen worden om buitenlandse werknemers en Israëlische burgers te huren! Wow!
Net zoals de nazi’s, die in 1935 de sluiting van Joodse bedrijven afdwongen en de Joden in Duitsland boycotten, zou ook de EU dit land een enorme gunst kunnen verlenen door het verlagen van onze werkloosheid onder Israëlische Arabieren en de chassidische Joden en de Israëlische soldaten demobiliseren die behoefte hebben aan deeltijdse arbeid terwijl ze naar de universiteit gaan!!!
Wie zei er ook weer “Every knock is a boost!” (Elke klap is een stimulans!)
Zal uw antisemitische boycot ons dwingen ons land te verlaten? Zal deze daad van verderfelijke Jodenhaat onze vastberadenheid verzwakken? De geschiedenis leert ons iets anders.
Meer Joden zullen naar Judea en Samaria komen om nieuwe fabrieken en nieuwe boerderijen en nieuwe gemeenschappen te bouwen.
Israëlische export stijgt steeds meer. In tegenstelling tot het sluipende verval, dat zo duidelijk is in een stervende, geïslamiseerd Europa, verstoken van moed en vol van lafheid en vooroordelen, maar aan de groeiende economische grootmachten van India, China, Japan, Taiwan en Zuid-Korea – ligt Israël ‘s economische toekomst en succes in het Oosten, in de Stille Oceaan en in het lang slapende reusachtige continent genaamd Afrika.
Uw boycots hebben ons gesterkt, uw haat heeft ons verenigd en uw minachting voor de waarheid en uw toegeven aan hypocrisie en lafheid, heeft u laaghartig en reddeloos gemaakt!
En bovenal, misschien nam Mozes na al dit wel de juiste afslag, want we hebben aardgas afzettingen gevonden die in de biljoenen kubieke meter lopen, en ik durf te het woord te gebruiken: OLIE!
Natuurlijk, het is leisteen, maar met al uw technische universiteiten en onderzoekscentra die door u worden aangespoord om hun banden met ons te verbreken, denk ik dat we gewoon onze Joodse koppen bij elkaar zullen moeten steken en zelf het probleem oplossen, op de typisch Israëlische wijze. Net zoals u ons daar altijd toe gedwongen heeft.
Nogmaals, bedankt!
Uiteraard leest u meer over de hypocriete houding van de Europese Unie in het recent verschenen boek ‘150 Palestijnse fabels’, in fabel 29: Europese Unie.
Het boek ‘150 Palestijnse fabels’ kreeg al lovende recensies.
Het is in Nederland met een kleine korting te bestellen bij Likoed Nederland, inclusief bezorgen:
Maak 19,50 over op NL10INGB0004356789 t.n.v. Likoed Nederland en stuur een mail naar info@likoed.nl om het verzendadres door te geven.
