Door Yochanan Visser voor Christenen voor Israël, 3 oktober 2015.
Op donderdag 1 oktober hield de Israëlische premier Benjamin Netanyahu opnieuw een indrukwekkende en emotionele toespraak tijdens de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties.
In de toespraak nam Netanyahu de VN de maat over haar obsessie met de Joodse staat en de klakkeloze acceptatie van de nucleaire overeenkomst tussen Iran en zes wereldmachten.
”Wij zien een wereld die deze slechte overeenkomst prijst en die zich haast om zaken te doen met een regime dat openlijk is toegewijd aan onze vernietiging.”
Tijdens zijn drie kwartier durende toespraak nam Netanyahu geen blad voor de mond en uitte ongezouten kritiek op de internationale gemeenschap over haar houding ten opzichte de Joodse staat in relatie tot Iran; de boycot-beweging; de acties van de Verenigde Naties ten opzichte van Israël en het conflict met de Palestijnen. Zijn toespraak was een moderne versie van “J’ Accuse” (Ik beschuldig) de open brief die Emile Zola schreef na het antisemitische schandaal rond Alfred Dreyfuss in Frankrijk aan het eind van de 19e eeuw.
Wat echter altijd bij zal blijven van deze toespraak waren de 45 seconden dat Netanyahu zweeg in het midden van zijn speech. Dit gebeurde nadat hij een reeks voorbeelden had gegeven van uitspraken van Iraanse leiders over het voornemen om Israël te vernietigen.
Netanyahu vergeleek het stilzwijgen van de wereldgemeenschap na de Iraanse verklaringen over de aankomende vernietiging van Israël met het stilzwijgen van de wereld tijdens de jaren dat de Nazi’s bezig waren om de massamoord op zes miljoen Joden uit te voeren.
“Zeventig jaar na de moord op zes miljoen Joden, beloven de Iraanse leiders om mijn land te vernietigen, om mijn volk te vermoorden, en de reactie van de Verenigde Naties, de respons van bijna elk van de regeringen die hier zijn vertegenwoordigd, was absoluut niets. Volslagen stilte. Oorverdovende stilte.“
Toen hij deze woorden had uitgesproken zweeg Netanyahu bijna een minuut terwijl hij indringend naar de afgevaardigden van de VN lidstaten keek in de zaal. Er heerste doodse stilte in de zaal en sommigen van de afgevaardigden leken gechoqueerd.
Abbas
Netanyahu deed uiteindelijk wat president Mahmoud Abbas had aangekondigd te zullen doen voor zijn toespraak tot de Verenigde Naties, hij leverde een toespraak af die insloeg als een bom.
Abbas had aangekondigd hetzelfde te zullen doen maar volgens de Israëlische media was hij gezwicht voor Amerikaanse druk om dat achterwege te laten. De Amerikanen waren door de PA op de hoogte gesteld over Abbas’ voornemen om aan te kondigen dat de Palestijnse Autoriteit de Oslo-akkoorden met Israël zou annuleren. In plaats daarvan dreigde Abbas de akkoorden op te zeggen wanneer Israël zich niet onmiddellijk aan de akkoorden zou gaan houden.
De Palestijnse leider refereerde aan de voortdurende bouw in de Israëlische nederzettingen in Samaria en Judea als een voorbeeld van de Israëlische schendingen van de Oslo-akkoorden.
Het was een nieuw voorbeeld van de wijze waarop de Palestijnse president leugens gebruikt om de wereldgemeenschap tegen Israël op te zetten. De kwestie van de nederzettingen is namelijk buiten de Oslo-akkoorden gehouden.
Dit gebeurde indertijd met wederzijdse goedkeuring van zowel Israël als de PLO.
Tempelberg
Premier Netanyahu riep Abbas op om te stoppen met het verspreiden van leugens over Israël en gaf een ander voorbeeld van deze leugens toen hij de situatie op de Tempelberg beschreef. Abbas had in zijn toespraak beweerd dat Israël de status quo op de Tempelberg wilde wijzigen. Hij doelde daarbij op de bezoeken van Joden en Christenen aan het Tempelplein waar nu de Al-Aqsa moskee staat.
De Palestijnse president heeft dit jaar al twee keer gezegd dat Joden de moskee “bevuilen” wanneer zij een bezoek aan de Tempelberg brengen. Ook beweren hij en talloze andere Arabische leiders dat Israëlische ‘kolonisten’ (Joden) een aanval op de moskee zouden willen uitvoeren en zo de moskee willen vernietigen. Netanyahu zei dat de waarheid is dat Palestijnen de moskee gebruiken om aanvallen op Joden en Christenen uit te voeren en om explosieven te verbergen op de Tempelberg.
De Al-Aqsa moskee is in het verleden altijd gebruikt om de Arabische massa’s te mobiliseren tegen de Joden en Israël. In 1929 leidde het verspreiden van valse geruchten over een ophanden zijnde Joodse aanval op de Al-Aqsa moskee tot het uitmoorden van de Joodse gemeenschap in Hebron en een vals bericht over het bezoek aan de Tempelberg van toenmalig oppositieleider Arik Sharon in september 2000 werd gebruikt om de Tweede Intifada te starten. De Palestijnen beweerden toen dat Sharon de Al-Aqsa moskee was binnengegaan.
Vredesproces
Aan het eind van zijn toespraak riep Netanyahu Abbas op terug te keren naar de onderhandelingstafel en om niet weg te lopen van vrede. Hij zei dat beide leiders dit verschuldigd zijn aan hun volk en gaf toe dat het niet makkelijk zou zijn om een akkoord te bereiken.
Abbas gaf echter in zijn toespraak al aan dat hij niet van plan is om nieuwe onderhandelingen met Israël te beginnen. Hij wil dat de Verenigde Naties Israël dwingen om de in 1967 veroverde gebieden op te geven en vervolgens een Palestijnse staat zullen erkennen. Netanyahu riep daarom de VN op om nu eindelijk Israël eens te steunen en zei dat er geen vrede zal komen zolang de VN de Palestijnse politiek van unilateralisme en rejectionisme zullen blijven steunen.
Twee uur nadat Netanyahu zijn toespraak voor de VN begon, bewezen Palestijnse Fatah terroristen opnieuw dat zij terreur zien als de weg naar een ‘oplossing’ van het conflict. Het Israëlische echtpaar Henkin werd voor de ogen van hun vier kinderen doodgeschoten op de weg van Itamar naar Elon Moreh in Samaria.
De Abdal Qader al-Hoesseini Brigade van Fatah eiste de verantwoordelijkheid voor de gruwelijke aanslag op en zei in een verklaring dat zij met Allah’s hulp een “noodzakelijke actie” hadden uitgevoerd.
