De richtlijnen voor verslaggeving over het Midden-Oosten

Door Edgar Davidson (satire), vertaling: Brabosh, 26 augustus 2015.

Na de recente berichtgeving over Israël door de reguliere nationale en internationale media, heb ik het bijzondere genoegen om u het volgende reglement te openbaren dat aan alle leden van de Westerse media organen wordt verstrekt:

Regel nr. 1: Wanneer er om het even welk incident in Israël of in de nabijheid van haar grenzen waarbij wordt beweerd dat er Arabieren zijn omgekomen, zou u een bericht moeten schrijven met de volgende krantenkop:

“De Israëlische troepen hebben X-aantal Arabische burgers gedood waaronder Y-aantal kinderen.”

Voor de aantallen X en Y kiest u simpelweg de hoogste cijfers uit één van de volgende bronnen:

• de Syrische staatstelevisie,
• Hamas,
• Hezbollah,
• de Palestijnse Autoriteit,
• Al Jazeera,
• om het even welke persoon die zich in een straal van 30 kilometer van het incident bevind en die een keffiyeh of Burka draagt.

Het is evenwel niet noodzakelijk dat u de bron van uw bewering vermeld. Mocht het toch gebeuren dat een Israëlische woordvoerder een ander cijfer aanhaalt of beweert dat het incident nooit heeft plaats gevonden, dan kunt u uw bericht als volgt afronden:

“Een Israëlische woordvoerder beweerde, zonder bewijsmateriaal, dat zij in staat van wettige zelfverdediging handelen.”

Merk op dat er bepaalde omstandigheden zijn waar de Arabische sterfgevallen door geweld helemaal niet zouden moeten worden gemeld. Dit is het geval wanneer Arabieren zelf openlijk zeggen de moordenaars te zijn. Dit is, bijvoorbeeld, in de volgende gevallen van toepassing:

• de massaslachtingen tijdens gevechten tussen verschillende rivaliserende groepen (Hamas versus PA, Hamas versus Al-Qaeda, PA versus Islamitische Jihad enz.),
• Wanneer de slachtoffers worden beschuldigd van te collaboreren met Israël.

Indien het nieuws van deze moorden toch zou uitlekken naar de Westerse media, schrijf dan eenvoudig een korte verklaring met de woorden:

“De onderliggende oorzaak van het geweld is de repressieve Israëlische bezetter.”

Regel nr. 2: In het geval van incidenten waarbij Israëliërs zijn omgekomen of wanneer Israëliërs werden gedood tijdens een terreuraanslag, dan trakteert u uzelf met een dag vrijaf en hoeft u niets te berichten.

Nochtans, zou u onmiddellijk uit uw vakantie moeten terugkeren wanneer men ontdekt dat een Israëlische familie in Jeruzalem van plan is om een extra slaapkamer bij te bouwen voor hun nieuwe baby. In dat geval zou u een verhaal moeten brengen met als hoofdtitel dat de Israëliërs elke kans op vrede teniet doen door het plannen van nieuwe nederzettingen op de West Bank. Aan het eind van het artikel kunt u de volgende verklaring toevoegen:

“Een Israëlische overheidswoordvoerder beweerde dat de plannen voor nederzettingen een antwoord zijn op wat zij beweren dat een ‘terreuraanslag’ was.”

De enige uitzonderingen op deze richtlijn is het volgende. In het geval van een zelfmoordaanslag kunt u de familie van de zelfmoordbommenwerper interviewen en een sympathiek stuk schrijven waarin u uitlegt dat de bommenlegger was:

“Een liefhebbend familielid die tot zijn/haar daden gedreven werd door de Israëlische bezetting.”

Wees zorgvuldig om naar naar de daadwerkelijke zelfmoordaanslag te verwijzen in slechts vage en abstracte termen en zeker nooit de slachtoffers of hun families vermelden.

In het geval van een bijzonder brutale terreuraanslag, zoals bijvoorbeeld de slachting van een volledige familie in hun huis waarbij een baby werd onthoofd, mag u hierover berichten mocht dat nieuws van de aanslag verder dan Israël reiken. Schrijf dan een kort verslag met de volgende woorden:

“Niettegenstaande de Israëliërs beweren dat er een terreuraanslag in X gebeurde, lijkt het meer het werk te zijn geweest van een ontevreden Thaise arbeider, of Joodse militanten die erop uit zijn aan te zetten tot anti-Arabisch geweld, of eenvoudig een familiegeschil.”

Waak ervoor dat u nooit de wijdverspreide herdenkingen en vieringen vermeld die overal in de Palestijnse gebieden plaatsvinden. In plaats daarvan kan u een woordvoerder van de Palestijnse Autoriteit citeren die zonet één van die vieringen heeft geleid met verklaringen zoals deze in het Arabisch “Dit zal het lot worden van alle Joden” en in het Engels vertelt u dat de Palestijnse Autoriteit deze aanslag afkeurt omdat het hun zaak beschadigt en dat hoe dan ook dergelijke acties het natuurlijk antwoord zijn op de Israëlische bezetting.

Regel nr. 3: Verplicht woordgebruik

Onthoudt de volgende belangrijke woordgebruiken in om het even welk verslag:

• Om het even welke Palestijn beneden de leeftijd van 12 jaar is een baby.
• Om het even welke Palestijn beneden de leeftijd van 24 jaar is een kind.
• Om het even welke Palestijn boven de leeftijd van 33 jaar is een grootvader of een grootmoeder.
• Er bestaan geen Israëlische ‘burgers’ en zeker geen Israëlische ‘kinderen’. Zij zijn enkel militairen of kolonisten.
• Elke Palestijn is een burger. Diegenen die zelfmoordvideo’s produceren gewapend met machinegeweren met het doel om zoveel mogelijk Joden te vermoorden worden simpelweg ‘burgers’ genoemd, die door de Israëlische bezetting gedwongen werden om ‘militanten’ te worden.
• Palestijnse steden en gemeenten worden altijd vluchtelingenkampen genoemd.
• Israëlische steden en gemeenten worden steevast nederzettingen genoemd.

Regel nr. 4: Sprekend tot de plaatselijke bevolking

Interview nooit een Israëliër. Hoewel dit na een incident zoals bovengenoemd belangrijk kan zijn, is het op om het even welk aspect van het leven in Israël of het Midden-Oosten gelijkmatig van toepassing. De enige uitzonderingen op deze richtlijn zijn:

• Ha’aretz verslaggevers
• Leden van de Islamitische Beweging
• Amos Oz
• Elke recente Amerikaanse Joodse immigrant die op de West Bank woont en die om de andere zin Bijbelse citaten gebruikt.

Om er zeker van te zijn dat deze richtlijn op de veiligst mogelijke manier wordt toegepast is het simpelste om nooit met om het even welke Israëlische Jood een gesprek aan te gaan. Vandaar, zorg ervoor dat wanneer u in Israël bent, u in het (Arabische) American Colony Hotel Jerusalem verblijft of dat u onderdak vind bij een lid van de Palestijnse Autoriteit of bij een persoon met een perskaart van Ha’aretz.

Regel nr. 5: Terminologie

• Het woord ‘terrorist’ mag nooit worden gebruikt behalve dan wanneer wordt verwezen naar de Joodse bewoners op de West Bank hen ervan beschuldigend dat ze zich provocerend gedragen in het bijzijn van een Arabier.
• Elke Arabier in een gevechtssituatie is ongewapend zolang deze geen mobiele raketlanceerder draagt. Elke andere soort wapens zoals, geweren, messen, zwaarden, stenen, stokken of zware metalen staven, worden vanzelfsprekend meegedragen door ongewapende Arabier omdat dit een deel is van hun cultureel erfgoed.
• In om het even welk verslag moet u het woord ‘kolonist’ toevoegen na het woord ‘Israëliër’, tenzij bekend is dat ze buiten het centrum van Tel Aviv wonen; in dat geval moet u het woord ‘fanatieke’ plaatsen vóór het woord ‘Israëliër’.
• Wanneer de naam van een Israëlische stad of gemeente wordt genoemd (m.a.w. een nederzetting) moet u ook telkens de woorden bezet gebied toevoegen.
• In het vermelden van om het even welke Israëlische politicus moet u telkens het woord ‘van de harde lijn’, ‘extremistische’ of ‘rechtse’ opnemen vóór hun naam (in geval van twijfel is het beste om alle drie woorden op te nemen).
• In om het even welk verslag omtrent Palestijnen gebruikt u de volgende woorden: ‘authentiek’, ‘welgekomen’ en/of ‘arme’.
• Wanneer eender welke Palestijnse politicus wordt genoemd, laat u het woord ‘gematigde’ vooraf gaan aan de naam zelfs wanneer het om een leider van Hamas of de Islamitische Jihad gaat.

Regel nr. 6: (Vredes activisten)

Elke Arabier in het gebied die betrokken is in gewelddadige anti-Israëlische activiteiten noemt u een ‘vredesactivist‘. Wanneer dergelijk persoon in om het even welke omstandigheden sterft moet u, alvorens enig onderzoek heeft plaatsgevonden of bewijsmateriaal werd getoond, berichten dat deze persoon “gedood werd door Israëlische troepen”. U moet een dringende oproep doen aan alle journalisten in de wereld de volgende 7 dagen over niets anders te schrijven dan over dat. Contacteer eveneens een toneelschrijver om een toneelstuk te schrijven gewijd aan deze martelaar voor de Palestijnse zaak.

Regel nr. 7: Arabische toespraken

Gebruik nooit de diensten van een Arabische tolk om te weten te komen wat Arabische leiders en geestelijken aan hun eigen volk vertellen, zoals bv. “Wij zullen niet rusten tot elke Jood dood is.” Dit zal u heel wat tijd sparen om geen woorden te verspillen aan datgene dat zij zonet hebben tegengesproken van wat zij u in het Engels vertellen (zoals in “Wij willen vrede met Israël”). Het zal u ook de moeite besparen telkens te moeten uitleggen (of zelfs te berichten) dat die wilde antisemitische samenzweringstheorieën door 99.999% van alle Arabieren worden geloofd. Een eenvoudige vuistregel is de volgende:

• Om het even welke verklaring die tegenover u door een Arabische persoon X in het Engels werd afgelegd, moet als de onbetwistbare waarheid worden behandeld.
• Om het even welke verklaring die tegenover u door een Arabische persoon Y in het Arabisch werd afgelegd en in tegenspraak is met datgene dat persoon X verklaarde, kan als vals worden behandeld en vandaar worden genegeerd.

In het onwaarschijnlijke geval dat het nieuws van de vertaling in de belangrijkste reguliere media verschijnt moet u eenvoudig rapporteren dat de vertaling het werk van is geweest van MEMRI – een Zionistische organisatie die zich heeft toegelegd op het verkeerd vertalen met de bedoeling om de Arabieren valselijk voor te stellen als antisemitische, homofobe, vrouwen hatende psychopaten. Zelfs nadat de vertaling werd gecontroleerd en correct bevonden kan u nog altijd zeggen dat de verklaring “theatrale retoriek was die nooit verondersteld was om letterlijk opgevat te worden.”

Regel nr. 8: Israëlisch bewijsmateriaal

Wees u ervan bewust dat in de meeste belangrijke verhalen waar u Israël kunt presenteren als de incarnatie van de duivel, de Israëliërs later hard bewijsmateriaal (video’s, documenten enz.) kunnen produceren die aantonen dat zijn niet schuldig zijn aan de feiten die hun ten laste worden gelegd. In dergelijke gevallen is er geen behoefte om over nieuw bewijsmateriaal te berichten. Alhoewel, als u uw lezers wilt herinneren aan het oorspronkelijke verhaal, kan u op het einde de volgende woorden toevoegen:

“Israël heeft beweerd dat sommige van deze beschuldigingen niet waar zijn, maar bronnen zaaien twijfel aangaande de authenticiteit van het Israëlische bewijsmateriaal.”

Regel nr. 9: Raketaanvallen jegens Israël

De regel is hier eenvoudig: Bericht nooit over eender welke raketaanval tegen Israël (merk tevens op dat er geen Israëlische stad Sderot bestaat met die naam). De enige uitzondering op deze regel is wanneer Israël uiteindelijk terugslaat. In dat geval kunt u met een belangrijk verhaal uitpakken waarin u bericht dat Israël burgers heeft aangevallen en kunt u aan het einde van uw 26 bladzijden tellende rapport de volgende verklaring het volgende toevoegen:

“De Israëliërs beweren dat hun aanval een antwoord was op de aanval met zelfgemaakte raketten afkomstig uit Gaza of Libanon.”

Regel nr. 10: Aardrijkskunde en Religie

• Bekijk nooit een kaart van het gehele Midden-Oosten. Op die manier zal u nooit moeten openbaren dat Israël minder dan de grootte van Wales is dat door Moslimlanden wordt omringd met een landoppervlakte duizenden malen groter.
• Hoewel u naar het feit kunt verwijzen dat 20% van de bevolking van Israël Arabieren zijn zou u slechts dit moeten doen als u de woorden “onderdrukte minderheid” gebruikt, “misbruikt”, “tweederangsburgers” en “verarmd”.
• Vraag nooit waarom meer dan 50% van de Joodse bevolking van Israël blijkbaar een donkere of zelfs zwarte huidskleur hebben. Dit zou u anders kunnen dwingen om te openbaren dat, in strijd met de algemene wijdverbreide fabel dat zij van Europees/Amerikaanse oorsprong zijn, zij inheemsen zijn afkomstig uit het Midden-Oosten en Ethiopië.
• Vraag nooit waarom er 0 Joden in Gaza leven, 0 Joden in het door de Palestijnse Autoriteit bezette deel van de West Bank, er minder dan 50 Joden in Egypte leven, minder dan 20 Joden in Syrië leven en minder dan 30 Joden in Libanon. Echter vertel hen dat hoedanook dat het Israëlische beleid er een Apartheidsstaat heeft van gemaakt met het doel een etnische zuivering van alle Arabieren uit te voeren.
• Vraag nooit waarom Israël het enige land is in het Midden-Oosten waarvan de Christelijke bevolking zich blijft uitbreiden.
• Vraag nooit waarom Jeruzalem 800 keer in het Oude Testament wordt vermeld en 0 keer in de Koran. Verwijs integendeel minstens één keer in elk bericht het feit dat Jeruzalem voor de moslims een heilige stad is.

Regel nr. 11: Oorlogstactieken

• De gerichte moorden op terroristen die door de Israëliërs worden uitgevoerd zijn, in alle omstandigheden, gruwelijke oorlogsmisdaden. Wanneer dergelijke misdaden worden aangehaald gebruik dan altijd de woorden wijdverspreide internationale veroordeling en haal de geest aan van een resolutie van de Veiligheidsraad van de V.N.. Vermeld nooit dat de moord met dergelijke zorgvuldige planning en vaardigheid werd uitgevoerd zodat geen enkele burger tijdens de actie gewonde raakte. Vermeld ook nooit de directe bedreiging die de terrorist voor Israël vormde, noch de Israëliërs die eerder door de terrorist werden vermoord.
• Het gericht doden van terroristen die door om het even welk land buiten Israël werden uitgevoerd zijn, in alle omstandigheden, redenen voor feestgejubel. Wanneer dergelijke misdaden worden gemeld gebruik dan altijd de woorden wijdverspreide internationale steun hoewel u de woorden “bezorgdheid om bepaalde moslim militanten” kan toevoegen. Vermeld nooit het feit dat, in tegenstelling tot moorden die door Israëliërs worden uitgevoerd, tegelijk ook dozijnen onschuldige burgers werden gedood. Vermeld ook nooit het feit dat de terrorist geen directe bedreiging voor het land vormde terwijl die de aanval uitvoerde.
• Vermeld nooit het feit dat tijdens Palestijnse aanslagen van een zelfmoordterrorist, in het bijzonder altijd kinderen worden geviseerd. Beklemtoon enkel dat dergelijke aanslagen het onvermijdelijke resultaat zijn van de “bezetting” en de “armoede”.
• Het totale blokkeren van de grenzen van een land en tapijtbombardementen van zijn steden door naties van de andere kant van de wereld (zoals onlangs in Libië gebeurde) is een hoogst aanbevelingswaardige tactiek alhoewel het land geen bedreiging voor zijn buren vormt. Beklemtoon de tirannieke aard van het regime dat werd gebombardeerd (en herinner uw lezers er in geen geval aan hoe u 6 maanden eerder aan uw burgers vertelde welk een prachtige hervormer hun leider was) en herinner uw lezers nooit aan de burgers die er wonen (die in regel het regime haten).
• Het blokkeren van de overzeese grens van Gaza om de wapentoevoer te stoppen en het gericht bombarderen van zijn terroristische faciliteiten door buurland Israël dat door de Gazanen willekeurig worden beschoten met raketten en mortiergranaten, is een gruwelijke oorlogsmisdaad, die het onderwerp moet zijn van veelvoudige V.N-resoluties, onderzoeken, en “freedom” flotilla’s moet zijn. Vermeldt nooit de tirannieke aard van het Hamasregime maar concentreer u enkel op de burgers die daar leven (zonder te vermelden dat zij het regime steunen en zich allen verheugen in de doden onder de Israëlische burgerbevolking). U zou ook op de “schijnheiligheid van het Westen” ook moeten wijzen in het opleggen van een no-fly zone over Israël.

Regel nr. 12: Partners voor de Vrede

Vermeldt onder geen enkele omstandigheid dat het Handvest van Hamas oproept tot de dood van alle Joden en de Protocollen van de Wijzen van Zion als bron van inspiratie citeert. Gelijktijdig vermeldt u ook nooit dat, zelfs na het afsluiten van de Vredesakkoorden van Oslo, de Palestijnse Autoriteit nooit haar eigen Handvest heeft herroepen en de passage heeft aangepast waarin de PA oproept tot de vernietiging van Israël.

Regel nr. 13: De Laatste Optie

Wanneer u enige twijfels koestert omtrent de inhoud van een verhaal, of als u eenvoudig geen tijd heeft om het zelf uit te schrijven, doe dan eenvoudig copy and paste van het is eender wat Al Jazeera op haar website vertelt.