Gebaseerd op informatie van The Washington Post en NGO Monitor. Vertaling: Brabosh, 6 mei 2015.
“Breaking the Silence (BtS), een niet-gouvermentele organisatie (NGO) van Israëlische soldaten, heeft striemende beschuldigingen gepubliceerd die gebaseerd zijn op vaak anekdotische, anonieme en oncontroleerbare getuigenissen van soldaten van lagere rang.”
Dat zegt de Israëlische organisatie NGO Monitor.
Deze ‘getuigenissen’ mankeren elke context, gaan voorbij aan het feit dat tijdens de Gaza-oorlog van 2014 hevige gevechten plaatsvonden tussen Israël en de terreurgroepen in Gaza, dat de soldaten voortdurend in ernstig gevaar verkeerden doorheen het conflict waarin zij belaagd werden met raketten en mortiergranaten en tevens door terroristen die onverwachts opdoken uit tunnels die werden gegraven onder particuliere woningen.
De getuigenissen in het verslag zijn anoniem en onmogelijk onafhankelijk te controleren. De Israel Defense Forces (IDF) weigerde commentaar te leveren op de gegevens in het verslag en zei dat Breaking the Silence: “het IDF geen enkel bewijs verstrekte voor hun beweringen.”
“Dit patroon van het verzamelen van bewijsmateriaal over een langere tijdsperiode en weigeren om deze gegevens mee te delen met de IDF op een wijze waardoor een correct antwoord kan worden gegeven en indien nodig een onderzoek kan worden gevoerd, geeft aan dat, in tegenstelling tot wat deze organisatie beweert, zij niet optreedt met de bedoeling eventuele onregelmatigheden die ze naar verluidt hebben ontdekt te corrigeren.”
Een zorgvuldige lezing van de getuigenissen onthult dat soldaten van de IDF zichzelf gedragen hebben volgens de normen die van soldaten worden verwacht (Israëlische of van andere democratische landen) wanneer zij worden geconfronteerd met de uitdagingen tijdens intense gevechten.
De getuigenissen (indien inderdaad betrouwbaar) die twijfelachtige incidenten portretteren, moeten volledig onderzocht worden. In dergelijke gevallen, moet het getuigenis en relevante personen worden doorverwezen naar de militaire rechtbank, met name het Military Advocate General Corps (MAG Corps), die kan vragen om een onderzoek te openen. Dat BtS niet het MAG Corps benaderde, roept serieuze vragen op met betrekking tot de werkelijke motieven van deze NGO.
In de inleiding faalt de BtS te vermelden dat terreurgroepen in de Gazastrook raketten lanceerden, tunnels hadden gegraven, en bijna al hun gevechtsposities zich bevonden in woonwijken in Gaza, met inbegrip van moskeeën, scholen en ziekenhuizen. De organisatie biedt aldus een partijdig portret van de morele grondgedachte die eigen is aan de IDF.
BtS verklaart bovendien ook niet dat de IDF jegens burgers meerdere waarschuwingsmethoden gebruikte om tijdig het strijdtoneel te verlaten en dat op een wijze die veel verder gaat dan de norm is in westerse landen. Methoden die werden gebruikt omvatten onder meer de verspreiding van pamfletten, oproepen via de telefoon en een waarschuwingsschot op het dak bekend als ‘roof knocking’,
In vele gevallen creëerden de getuigenissen en krantenkoppen de indruk dat soldaten misdaden wilden plegen. Zo bijvoorbeeld beschrijft een getuigenis met de titel “Ik wilde haar zowaar echt in de knieën schieten” (‘I really really wanted to shoot her in the knees’), hoe terreurgroepen burgers en dieren gebruikten om IDF-soldaten aan te vallen. Een ander getuigenis vermeldt dat de IDF het Wafa Hospitaal aanviel, maar verzuimt om te vermelden dat terroristen opereerden van binnen het ziekenhuis.
Ondanks de bewering van de NGO dat het haar opdracht is om zich te wenden tot de Israëlische samenleving, richt de BtS in werkelijkheid, via haar lobbyen, haar mediacampagnes en frequente optredens in Europa en in de Verenigde Staten, zich bijna uitsluitend tot internationale doelgroepen. Volgende maand (4-14 juni) zullen BtS activisten verschijnen in Zwitserland om hun politieke agenda te presenteren op een evenement dat wordt georganiseerd door aanhangers van pro-BDS groepen.
Breaking the Silence levert getuigenissen af tegen betaling
Oxfam, een internationale NGO met afdeling in ons land, en ICCO een NGO van protestantse origine uit Nederland betaalden voor het afleveren van anti-Israëlische getuigenissen door Breaking the Silence(BtS).
Daarvoor ondertekende Breaking the Silence een akkoord zowel met Oxfam als met ICCO om zoveel mogelijk getuigenissen van militairen over immorele acties te verzamelen. In het ICCO akkoord verbindt Breaking the Silence zich ertoe om minstens 90 soldaten per jaar te interviewen om inbreuken op mensenrechten te documenteren.
Toevoeging Likoed Nederland: Ook ontving het $ 300.000 van een Arabische organisatie in Ramallah.
Anoniem
Daarvoor ontving de organisatie 42.000 Euro ook al zijn alle getuigenissen anoniem. Maar ook de geadresseerden van de beschuldigingen blijven anoniem. De linkse Israëlische krant Ha’aretz, die niet van grote sympathie voor het IDF kan verdacht worden, schreef eerder dat Breaking the Silence geen mensenrechtenorganisatie is maar een groep politieke activisten die de Israëlische samenleving zoveel mogelijk schade wil berokkenen. Het ICCO van zijn kant kwam in Nederland in 2010 onder vuur te liggen omdat ze samenwerkten met een uiterst antisemitische Palestijnse Elektronische Intifada- groepering.
De matras van Hamas
Een van de grote sponsors van de extreemlinkse groepering BtS is het Belgische Broederlijk Delen die gaf meer dan 400.000 Euro in een werkingsjaar aan allerlei groeperingen die banden hebben met de terreurorganisatie Hamas. In het nieuwe rapport – dat overigens ook niet gedateerd is – bedankt BtS dan ook Broederlijk Delen. Door het gul rond strooien van Belgische en Europese belastinggelden en dat van goedgelovige donateurs fungeert de organisatie als een soort “matras voor Hamas”.
Likoed: Diep triest dat dit door de Nederlandse media klakkeloos en zonder wederhoor werd gepubliceerd.
Aanvulling van Missing Peace:
De voormalige Associated Press redacteur Matti Friedman schreef vandaag op zijn Facebook pagina:
“Professionele journalisten die dit rapport inzien, en andere soortgelijke rapporten zouden zich moeten afvragen (maar doen dat natuurlijk niet): Vergeleken met wat? IDF-regels voor confrontaties en het openen van vuur zijn vaag vergeleken met wat? Het aantal burgerslachtoffers is hoog vergeleken met wat? Met Falluja? (In Irak waar het aantal burgerslachtoffers bij de Amerikaanse actie tegen Al Qaida veel hoger was dan in Gaza verhoudingsgewijs), The Britten in Noord Ierland? De Canadezen in de Helmand provincie?
‘Vaag’ en ‘hoog’ zijn relatieve termen. We zullen moeten weten wat de vergelijking is wanneer Israël wordt vergeleken met andere landen in vergelijkbare situaties. Zo niet, dan heeft de brede kritiek geen betekenis.”
De boodschap van deze journalist is duidelijk: verslaggevers die op zorgvuldige en betrouwbare wijze willen verslag geven over de situatie in Israël zouden zich moeten onthouden van het gebruik van de rapporten van Breaking the Silence.
Er is echter nog iets anders op te merken over de vloed van media berichten die naar aanleiding van het Breaking the Silence rapport werd gepubliceerd. Eind orige week maakte een Syrische mensenrechten organisatie bekend dat tijdens een luchtaanval door Amerikaanse vliegtuigen op de Islamitische Staat 64 burgers waaronder 31 kinderen werden gedood.
Het bericht werd vrijwel genegeerd door de Nederlandse media en andere media vermeldden uitdrukkelijk dat het bericht niet onafhankelijk kon worden geverifieerd.
Klaarblijkelijk is er een verschil in nieuwswaarde in berichten over acties van het Israëlische leger en die van andere Westerse legers in hun strijd tegen radicale moslim terreurgroepen in het Midden-Oosten.
