Door Brabosh, 14 april 2015.

Het lijkt er sterk op dat de “wittebroodsweken” van het eenheidskabinet Fatah/Hamas thans wel voltooid verleden tijd zijn.
Stilaan beginnen de aloude interne vetes tussen West-Palestina (Gaza) en Oost-Palestina (West Bank) weer op te laaien en verbale verwijten vliegen over en weer.

Op 23 april aanstaande zal het precies een jaar geleden zijn dat de rivalen in de terreur tegen Israël, met name aan de ene kant Al Fatah geleid door PA-president Mahmoud Abbas vanuit Oost-Palestina (West Bank) en aan de andere kant de terreurgroepen Hamas en Islamitische Jihad in West-Palestina (Gaza) de handen in elkaar sloegen en een verzoeningsakkoord ondertekenden.

Hiermee zou een einde worden gemaakt aan de onderlinge broedertwist die sinds de laatste Palestijnse verkiezingen van januari 2006 woedde en in de zomer van 2007 een climax bereikte met als resultaat de verbanning voor onbepaalde tijd van Mahmoud Abbas en zijn aanhangers uit de Gazastrook.

Enkele dagen terug berichtte ik hier hoe de Palestijnse Autoriteit (PA) de Arabische landen oproept om een militaire operatie tegen de Gazastrook uit te voeren, “gelijk aan de door de Saoedi’s geleidde aanval tegen de door Iran gesteunde Houthi’s in Jemen.”

Die oproep tot een Arabische militaire operatie tegen de Gazastrook werd gedaan door Mahmoud Habbash, een vooraanstaande adviseur van de Palestijnse president Mahmoud Abbas.

Een reactie uit West-Palestina (Gaza) kon niet lang uitblijven. Mahmoud al-Zahar, mede-oprichter van Hamas in 1988 en lid van het politbureau dat vanuit Qatar geleid wordt door Khaled Meshaal, zei in een interview met het Palestijnse persagentschap Al-Aqsa News op vrijdag 3 april 2015 dat “Mahmoud Abbas zijn legitimiteit om te regeren heeft verloren.“

Op 23 april 2014 waren de Palestijnse facties overeengekomen dat PA-president Abbas binnen de vijf weken een nieuwe regering zou vormen en nog voor het einde van dat jaar (2014) nieuwe verkiezingen zou uitschrijven in al de Palestijnse gebieden, de eerste verkiezingen sinds januari 2006, die overigens zowel in Gaza als op de Westbank werden gewonnen door Hamas.
Abbas vreest wellicht dat die verkiezingsuitslag zich zou kunnen herhalen en Hamas andermaal op legale wijze aan de macht zou komen net zoals destijds in 1933 zijn icoon Adolf Hitler.

Op 2 juni 2014 werd inderdaad dat nieuwe eenheidskabinet gevormd met 4 of 5 ministers van Hamas erbij geleid door premier Rami Hamdallah.

Tot verbijstering van Israël kreeg dat kabinet meteen erkenning (èn financiële hulp) door zowel de VS, de EU als de Verenigde Naties.

Echter van de verkiezingsbelofte is nog steeds niets in huis gekomen en met de feitelijke implementatie van dat akkoord wil het maar niet vlotten.

Al-Zahar zei dat Abbas, als de president van de Palestijnse Autoriteit, nog steeds geen verkiezingen heeft georganiseerd in de Palestijnse gebieden, ondanks de beloftes die werden gemaakt in april 2014 toen het verzoeningsakkoord werd betekend. Zahar pleitte tegelijk dat Hamas de Palestijnse Autoriteit moet overnemen van Abbas als de enige “oplossing” tegen de “bezetting”.

Hij voegde eraan toe dat het gebied van de Palestijnse Autoriteit (de Westbank) het potentieel van een ‘gewapende strijd’ herbergt, dat wil zeggen raketten geschut zoals vanuit de Gazastrook.