Door Frank Berkemeier, Israned, 13 maart 2015.
Niets zo veranderlijk als het Midden-Oosten.
Je vijanden van gisteren, zijn je vrienden van nu en zijn vervolgens weer de vijanden in een nabije toekomst.
Moed, beleid en trouw heeft onder de Arabische stammen een geheel andere betekenis dan die wij in het Westen aanmeten en aangezien Israël een semi-westerse Staat is, begrijpen de Israëliërs de Arabieren wel, maar ook weer niet.
Neem het akkefietje met Iran. Iran wil dolgraag op grote schaal Joden vermoorden, veel Arabieren willen dat ook, echter die Arabieren zijn banger voor Iran dan voor de Joden, dus vinden zij dat de Joden eerst Iran maar eens een lesje moet leren om vervolgens weer Joden te willen vermoorden.
Dat is in het kort en gechargeerd de geestelijke gesteldheid van veel Arabische broeders en zusters.
Zo ook de invloedrijkste columnisten in het Arabische taalgebied. Doctor Ahmad Al-Faraj schrijft in het Saoedische dagblad Al-Jazirah stelt:
“Omdat Obama de peetvader is van de prefab-revoluties in de Arabische wereld, en aangezien hij de bondgenoot is van de politieke islam, de zorgzame moeder van de terroristische organisaties, en omdat hij werkt aan een overeenkomst met Iran die ten koste zal gaan van langdurige bondgenoten van de VS in de Golf, ben ik erg blij van standvastige houding van Netanyahu en zijn opstelling om zich uit te spreken tegen de nucleaire overeenkomst in het Amerikaanse Congres, ondanks de boosheid en woede van de regering Obama.
Ik geloof dat de houding van Netanyahu onze belangen, de mensen in de Golf, veel beter dient dat het dwaze gedrag van een van de slechtste Amerikaanse presidenten.”
Duidelijke taal. Al-Faraj geeft Netanyahu onomstotelijk gelijk en maakt in zijn schrijven de Amerikaanse president zwart. Obama is met Jimmy Carter de slechtste Amerikaanse president ooit, met een minister van buitenlandse zaken die door kenners wordt gezien als de meest ineffectieve MinBuZa van de VS.
De invloedrijke hoofdredacteur van Al Arabiya, Faisal J. Abbas schrijft:
“De Israëlische premier sloeg de spijker op de kop toen hij zei dat het Midden-Oosten op instorten staat en dat ’terreur organisaties, veelal gesteund door Iran, het vacuüm aan het vullen zijn’ tijdens een recente ceremonie in Tel Aviv aan de scheidende stafchef luitenant-generaal van het Israëlische leger Benny Gantz te bedanken voor zijn rol tijdens moeilijke tijden.
In slechts een paar woorden is de heer Netanyahu erin geslaagd om nauwkeurig het duidelijke gevaar te benoemen, niet alleen voor Israël (wat uiteraard zijn zorg is), maar ook van andere Amerikaanse bondgenoten in de regio.
Wat echter absurd is, is dat ondanks het feit dat dit misschien wel het enige is dat Arabieren en Israëli’s samenbrengt (omdat dit hen allemaal bedreigt), de enige betrokkene die zich het gevaar van de situatie niet lijkt te realiseren president Obama is.
Die is inmiddels berucht door de laatste correspondentievriend te zijn van de Opperste Leider van het grootste terroristische regime van de wereld: ayatollah Ali Khamenei.”
Deze woorden zouden bellen moeten doen rinkelen in Washington, niets is echter minder waar.
Obama en Kerry blijven het pad der destructie stoïcijns bewandelen alsof er geen vuiltje aan de lucht is. Het pact met de duivel moet hoe dan ook en koste wat het kost gesloten worden. De nalatenschap op lemen voeten is voor Obama belangrijker dan de realiteit van het Midden-Oosten waarbij zelfs een blinde kan zien dat deze deal een Chamberlain deal is.
Obama heeft op het buitenlands beleid een enorme rotzooi gemaakt. Door zijn zwalkende, slappe houding vervreemdt hij niet alleen Israël, maar ook zijn Arabische bondgenoten.
Egypte dat toenadering tot Rusland zoekt. Egypte dat weer appelleert aan pan-Arabische gevoelens door een legermacht te willen formeren van meerdere Arabische landen om zelf de strijd tegen terreur op te pakken. Met een krachtig Amerika was bovengenoemde nooit plaatsgevonden.
Wat echter een graadje erger is, is het feit dat nu Iran, met dank aan Obama nucleair gaat, de Arabische landen ook nucleaire ambities hebben:
“In de afgelopen decennia zijn er verhalen en studies geweest met betrekking tot de nucleaire capaciteiten van de Arabieren en hun toekomstige kansen in het licht van de huidige regionale en internationale situatie.
Ik behoor tot degenen die geloven dat nucleaire capaciteiten niet alleen een afschrikmiddel zijn, maar ook een uiting van vaderlandsliefde en van het internationaal prestige van het vaderland.”
Aldus doctor Mustafa Al-Fiqi. Met alleen, waarschijnlijke, Israëlische kernwapens hadden de Arabische landen niet zoveel moeite, echter een nucleair Iran wordt, terecht, beschouwd als een regionale nachtmerrie, daar de Arabische landen weten dat Iran niet zal schromen deze landen te chanteren als het zijn zin niet krijgt in bijvoorbeeld de heilige islamitische plaatsen. Het is Iran een doorn in het oog dat Saoedi-Arabië alleen zeggenschap heeft over deze belangrijke plekken.
Obama heeft er dus een onvoorstelbaar zooitje van gemaakt, zo erg zelfs dat Arabische landen nu hoopvol naar Israël kijken een en ander op te lossen, iets wat ze dan vervolgens luid zullen veroordelen om over te gaan op de orde van de dag en dat is de aloude Arabische Jodenhaat.
Meer over het Iraanse atoomprogramma:
- Washington Post: Obama moet Netanyahu eens echt antwoord geven.
- Toespraak PM Netanyahu tot het Congres.
- Waarom Netanyahu, de Churchill van onze tijd, het Congres moet toespreken.
- Iran: dood aan Amerika, Engeland en Israël.
- Iran vernietigt Israël met atoombommen – alvast op video.
- Iran kan nog steeds een atoombom krijgen.
- Iran mag kernmacht worden.
- Tien redenen waarom Iraanse atoomwapens levensgevaarlijk zijn.
- De gaten in het Iraanse charmeoffensief.
- Iraanse president trots op hoe hij het Westen bedriegt.
- Het Iraanse bedrog.
- Iraanse diplomaat: Als Iran de atoombom heeft, wordt die op jullie afgevuurd.
- Iraanse: “mijn man werkte aan de vernietiging van Israël”.
- De ene atoombom is de andere niet.
