Operatie Protective Edge – vragen en antwoorden

Publicatie van het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken. Vertaling: Likoed Nederland, 19 augustus 2014.

De belangrijkste doelstelling van de operatie Protective Edge is het herstel van stabiliteit en rust voor de burgers van Israël.
Israël kan niet geen realiteit accepteren waarin miljoenen van zijn burgers zijn onderworpen aan de grillen van radicale islamitische terroristische organisaties.

Hoe is het allemaal begonnen?

Hamas is een terroristische organisatie (door de EU, de VS en andere democratieën als zodanig aangemerkt) met het vastgelegde doel om Israël te vernietigen. In 2007 heeft Hamas met geweld de controle over de Gazastrook overgenomen en veranderde Gaza in een fort van terreur.

Tussen 12 juni en 7 juli hebben Hamas en andere terroristische organisaties in de Gazastrook ongeveer 300 raketten afgevuurd op Israëlische burgers. Hoewel Israël grote terughoudendheid toonde en opriep tot de beëindiging van de raketaanvallen, bleef Hamas lukraak schieten op Israëlische dorpen en steden. Geen land ter wereld zou zo’n realiteit accepteren.
Israël is daarop geen uitzondering.

Na drie weken van terughoudendheid ondanks de onophoudelijke raketaanvallen, had Israël geen andere keuze dan te reageren om zijn burgerbevolking te beschermen en om de rust terug te krijgen voor het zuiden van Israël.

Heeft Israël het wettelijk recht om te reageren op Hamas-aanvallen?

Israël heeft gehandeld uit zelfverdediging als reactie op de vijandelijkheden die waren gestart én verlengd door Hamas. Het recht van Israël op zelfverdediging is keer op keer benadrukt door tal van wereldleiders, onder wie de Amerikaanse president Barack Obama, de Britse premier David Cameron, en de secretaris-generaal van de VN Ban Ki-moon.

Wat is het doel van Israël?

De belangrijkste doelstelling van de operatie Protective Edge is om te zorgen voor duurzame vrede en veiligheid, die de burgers van Israël verdienen. Israël kan niet instemmen met een realiteit waarin miljoenen van zijn burgers zijn onderworpen aan de grillen van een radicale Islamitische terroristische organisatie en te moeten leven onder constante dreiging, met slechts 15 seconden tijd om een veilige locatie te vinden tegen neerkomende raketten.

Ook kan Israël het bestaan van grensoverschrijdende aanvalstunnels niet tolereren. Tunnels die naar believen gebruikt kunnen worden door terroristen uit Gaza om Israëlisch grondgebied te infiltreren en om Israëlische burgers te vermoorden en ontvoeren.

Wat is het doel van Hamas?

Volgens de ideologie van Hamas ideologie is er geen plek in de wereld voor Israël. Het zelfverklaarde doel van Hamas is de vernietiging van de Joodse staat. Dit staat in het Handvest van de organisatie: “Hamas streeft ernaar om het vaandel van Allah over iedere centimeter van Palestina te hijsen” .
Daarnaast promoot de organisatie een antisemitische ideologie die jihad en het doden van Joden verheerlijkt.

Hamas is vergelijkbaar met andere extreme islamitische bewegingen als Al-Qaida, ISIS en Boko Haram in zijn totale intolerantie van de aanwezigheid van niet-moslims in het Midden-Oosten. Daarom is het geen verrassing dat Hamas nauwe operationele banden onderhoudt met radicale islamitische terroristen in de Sinai, met inbegrip voor wapensmokkel, en dat het wapens en steun ontvangt van Iran.

Waarom schiet Hamas raketten op Israëlische steden?

Door het afvuren van raketten op dichtbevolkte gebieden in Israël, proberen Hamas terroristen zoveel mogelijk burgerdoden te veroorzaken. Hamas willekeurige raketaanvallen zijn in overeenstemming met de Hamas ideologie die Israëlische burgerslachtoffers als militaire successen ziet.

Vanwege de doelstelling van de vernietiging van Israël, beschouwt Hamas iedere Israëlische man, vrouw en kind als een legitiem doelwit van terreuraanslagen met raketten, zelfmoordaanslagen, moorden en ontvoeringen.
De tactiek van Hamas om raketten af te vuren op Israëlische burgers eindigde niet toen Israël Gaza volledig verliet in 2005.
Sterker nog, de aanvallen namen toe.
In de afgelopen jaren heeft de terroristische organisatie Hamas zwaar geïnvesteerd in offensieve wapens, waardoor het aantal raketten gericht op Israëlische steden op ongeveer 12.000 kwam te liggen.

Waarom vallen er burgerslachtoffers in Gaza?

De burgerslachtoffers in Gaza zijn een direct gevolg van de tactiek (oorlogsmisdaad) van Hamas om de Palestijnse burgerbevolking als menselijk schild te gebruiken voor terroristische activiteiten. De plaatsing van raketten, raketlanceerinrichtingen, wapenopslagplaatsen en tunnelopeningen in woningen, VN-scholen, ziekenhuizen en moskeeën is uitgebreid vastgelegd, ook door buitenlandse correspondenten die verslag deden vanuit Gaza.
Aanvallen op Israëlische soldaten zijn ook bewust gelanceerd vanuit of naast civiele gebouwen in de hoop dat een tegenaanval zich zou richten op die locatie.

Om het aantal Palestijnse slachtoffers te verhogen heeft het ministerie van Binnenlandse Zaken van Hamas de inwoners van Gaza geïnstrueerd niet te luisteren naar de waarschuwingen voor aanvallen van Israël. Hamas dringt er ook op aan bij de bewoners om bewust menselijke schilden te vormen waardoor de bewoners dus opzettelijk bloot worden gesteld aan groot gevaar.

Hamas pleegt in feite een dubbele oorlogsmisdaad door enerzijds opzettelijk Israëlische burgers aan te vallen en anderzijds wapens, leiders, agenten en de infrastructuur van Hamas opzettelijk te nestelen tussen de Palestijnse burgers. Hamas draagt daardoor de volledige verantwoordelijkheid voor de burgerslachtoffers in de Gazastrook.

Bovendien worden de gegevens betreffende de slachtoffers meestal gebaseerd op informatie geleverd door het door Hamas geleide ministerie van volksgezondheid in Gaza.
Die informatie moet dus met meer dan een korreltje zout genomen worden. Onafhankelijke deskundigen, waaronder een senior BBC statisticus, die de gegevens hebben geanalyseerd, zetten vraagtekens bij het onwaarschijnlijk hoge percentage van mannen in gevechtsleeftijd onder de gerapporteerde burgerslachtoffers. Hetgeen er op duidt dat het in feite actieve terroristen waren.

Welke maatregelen heeft Israël genomen om burgerslachtoffers in Gaza zo veel mogelijk te voorkomen?

Israël heeft haar uiterste best gedaan om de schade toegebracht aan burgers in Gaza tot een minimum te beperken. Dat doet het door het gebruik van strenge procedures voor het selecteren van doelwitten en door bewoners van te voren te waarschuwen voor geplande aanvallen met telefoontjes, sms-berichten, uitgestrooide folders en door het afvuren van waarschuwingsschoten.

Israël is overgegaan tot deze – vergeleken met andere oorlogen – ongekende inspanningen. Dit ondanks de aanzienlijke (tactische) kosten, het mislopen van operationele voordelen. Israël heeft zich onthouden van het aanvallen van wel bekende schuilplaatsen van terroristen en wapens, als die zich bevonden in gevaarlijke nabijheid van burgers.

In dit type asymmetrische confrontatie waarin een democratisch land als Israël zich tegen een moorddadige terroristische organisatie als Hamas moet verdedigen, die zich nestelt onder de burgerbevolking, zijn er vele operationele dilemma’s die zich voordoen.
Dit is de reden waarom Israël uiterst voorzichtig heeft gehandeld binnen de grenzen van het internationale recht en de democratische waarden waaraan het gebonden is.

Waarom zijn er minder Israëlische burgerslachtoffers?

64 Israëlische soldaten verloren hun leven sinds 8 juli in een militaire operatie gericht op het redden van Israëlische burgers uit de raketbedreiging. Toch werden drie burgers gedood in raket- en mortieraanvallen.

De voornaamste reden voor het lagere aantal Israëlische slachtoffers, ondanks de ongeveer 3.500 raketaanvallen, zijn de defensieve maatregelen van Israël. Israël heeft enorme bedragen geïnvesteerd in de oprichting van een tweeledig systeem om haar burgers te beschermen tegen raketaanvallen:

Israël ontwikkelde het Iron Dome raketafweersysteem, dat in deze confrontatie een uitstekende bescherming heeft geboden aan Israëlische burgers en de levens van talloze Israëlische burgers heeft gered.
Israël bouwde een enorme infrastructuur van schuilkelders en heeft een systeem voor vroegtijdige waarschuwing opgezet. Hierdoor kunnen burgers snel dekking zoeken wanneer terroristen hun raketten lanceren.

Zonder de effectieve inzet van Iron Dome en de schuilkelders zou het aantal Israëlische burgerslachtoffers in dit conflict zeer hoog zijn geweest.

Waarom zijn er burgerslachtoffers in Gaza?

De burgerslachtoffers in Gaza zijn een direct gevolg van de tactiek van Hamas om de Palestijnse burgerbevolking als menselijk schild te gebruiken voor terroristische activiteiten.
Hamas pleegt in feite een dubbele oorlogsmisdaad door enerzijds opzettelijk Israëlische burgers aan te vallen en anderzijds wapens, leiders, agenten en de infrastructuur van Hamas opzettelijk te nestelen tussen de niet-betrokken Palestijnse burgers. Hamas draagt daarmee de volledige verantwoordelijkheid voor de burgerslachtoffers in de Gazastrook.

Bovendien investeert Hamas al haar middelen in het verwerven en het produceren van wapens en raketten om Israel aan te vallen, in plaats van zich te bekommeren om te zorgen voor het welzijn van de bevolking van Gaza.

Als blijk van volslagen minachting voor de veiligheid van haar eigen burgerbevolking, heeft het ministerie van Binnenlandse Zaken van Hamas de bewoners in Gaza geïnstrueerd om niet te luisteren naar de aanvalswaarschuwingen van Israël. Hamas dringt er ook op aan bij de bewoners om bewust menselijke schilden te vormen waardoor de bewoners dus opzettelijk bloot worden gesteld aan groot gevaar.

Is er een blokkade van Gaza?

Er is geen Israëlische blokkade van de Gazastrook. Al vier jaar worden alle producten toegelaten tot de Gazastrook, uitgezonderd wapens en dubbelgebruik goederen, die kunnen worden gebruikt door terroristen. Niet alleen voedsel, medicijnen, brandstof en andere hulp kan vrij ingevoerd worden, maar ook allerlei consumentengoederen worden dagelijks vervoerd vanuit Israël naar Gaza via de grenzen.

Bovendien deelt Gaza een grens met Egypte in aanvulling op de grenzen met Israël. Het is Egypte, niet Israël, die de grensovergang Rafah in het zuiden van de Gazastrook controleert.

Wat heeft Israël gedaan om de burgerbevolking van Gaza te helpen?

Israël heeft enorme inspanningen verricht om de doorgang van (hulp)goederen ongehinderd te laten voortgaan naar de Gazastrook, ondanks de gevechten. Het verzorgde de invoer van ongeveer 2.000 vrachtwagenladingen met zo’n 40.000 ton voedsel, medische benodigdheden en essentiële goederen gedurende de maand van de gevechten.

Israël hield de grensposten met Gaza open, zelfs toen de terroristische organisaties die continu aanvielen. Er werden onder andere meer dan honderd raketten afgevuurd op de primaire grenspost voor goederen Kerem Shalom.

Israël verklaarde ook tal van humanitaire pauzes gedurende de strijd om de burgerbevolking in Gaza de mogelijkheid te geven om te winkelen voor benodigdheden, humanitaire hulp te ontvangen en om zich te verplaatsen naar veiliger gebieden.
Hoewel deze humanitaire wapenstilstanden tot stand kwamen ten behoeve van de inwoners van Gaza, werden ze keer op keer geschonden door Hamas.

Waarom is het zo moeilijk om een wapenstilstand te bereiken?

De belangrijkste reden waarom het zo moeilijk is om een einde te maken aan de vijandelijkheden is het gebrek aan motivatie van Hamas om dat te doen. Tot op heden heeft Hamas gezien dat een groot deel van de internationale gemeenschap Hamas toch niet verantwoordelijk houdt voor de schendingen van de fundamentele moraal en van het internationaal recht.

Hamas heeft een lijst ingediend met onrealistische eisen en gebruikt deze als een excuus om de aanvallen op Israël te verlengen. Ondertussen worden de burgers aan beide zijden de dupe van Hamas onverzettelijkheid.

Keer op keer heeft Hamas aanbiedingen voor een wapenstilstand afgewezen. Elke keer dat Israël een humanitaire wapenstilstand aankondigde ten behoeve van de burgers in Gaza, brak Hamas de wapenstilstand en hervatte zijn raketaanvallen en deed een poging tot ontvoering van de soldaten.

Tijdens de pogingen om de situatie te de-escaleren, herhaalden de Hamas leiders en woordvoerders hun bedreigingen om Israëlische steden aan te vallen. Het gebrek aan goodwill van Hamas werd aangetoond toen een minuut vóór de inwerkingtreding van de 72 uur durende wapenstilstand van 10 augustus een lange-afstands raket richting Tel-Aviv werd afgevuurd (waar Hamas vervolgens ook nog eens over opschepte).

Waarom is de demilitarisering van de Gazastrook belangrijk?

Hoewel Hamas al jaren raketten afvuurt tegen Israëlische burgers, werd de volle omvang van de terroristische infrastructuur in de Gazastrook zichtbaar tijdens de recente confrontatie. Hamas heeft een enorm arsenaal aan raketten met verschillend bereik, raket-aangedreven granaten (RPG’s), grote hoeveelheden explosieven, terreur tunnels en een groot aantal lichte wapens aangeschaft of geproduceerd.

Om te voorkomen dat de terroristische organisaties in Gaza zich herbewapenen met nog dodelijker wapens, wat onvermijdelijk zal leiden tot nieuwe vijandelijkheden, dient de Gazastrook te worden gedemilitariseerd.

Dit kreeg veel steun van zowel de Verenigde Staten en de Europese Unie. In hun besluit van 22 juli, stelde de ministers van Buitenlandse Zaken van de EU duidelijk dat “alle terroristische groeperingen in Gaza moeten ontwapenen.” Overigens is dit een Palestijnse verplichting die al dateert van de Oslo-akkoorden van 1993.

Waarom is het van cruciaal belang om goederen die naar Gaza gaan te controleren?

De enorme terreurinfrastructuur die de afgelopen jaren ontwikkeld is in Gaza, werd alleen mogelijk door het misbruik van middelen en grondstoffen bedoeld voor civiel gebruik, die de Gazastrook binnen kwamen. Dit maakt het overduidelijk dat er behoefte is aan inzicht in het juiste gebruik van de middelen die naar de Gazastrook worden gebracht, zodat ze niet zullen worden ingezet voor militaire doeleinden.

De omvang van de terreurinfrastructuur van Gaza bevestigen de informatie van de Israëlische inlichtingendiensten. Het bewijst het gelijk van de oproepen van Israël om strengere controles op de invoer van goederen voor tweeërlei gebruik, zoals beton en andere bouwmaterialen, omdat die werden gebruikt om terreur tunnels en terreur infrastructuur te bouwen.

Dit is de reden waarom, paradoxaal genoeg, de aangescherpte controle over wat er naar binnen gaat de enige manier is om de invoer van goederen in Gaza te verhogen. Betere mechanismen dienen ingezet te worden om ervoor te zorgen dat het vermogen van de terroristische organisaties in Gaza om zich te herbewapenen beperkt worden en dat bouwmaterialen die Gaza ingaan niet uiteindelijk gebruikt worden voor de bouw van de aanvalstunnels en raketbunkers.

Zijn de huidige vijandelijkheden onderdeel van een cyclus van geweld?

Men zou in de verleiding kunnen komen om deze confrontatie te zien als de laatste ronde in een ingebeelde “cyclus van geweld”. Echter, niets is verder van de waarheid, omdat er geen symmetrie is tussen Israël en Hamas.

Israël verliet de Gazastrook volledig in 2005 en maakt geen aanspraken op het grondgebied, los van de wens om Gaza te zien ontwikkelen als een vreedzaam en welvarend buurgebied. Als Hamas en andere terroristische organisaties zouden ontwapenen en hun aanvallen zouden stoppen, zou Israël geen reden meer hebben om te reageren.

Echter, in plaats van het ontwikkelen van de Gazastrook, heeft het Hamas-regime er een terreurfort van gemaakt en vestigde het er een fundamentalistische dictatuur met het vastgelegde doel om Israël te vernietigen.