Deze tekst publiceerde Likoed eerder als onderdeel van een drieluik over de nazi achtergrond van het moslimfundamentalisme.
Gezien de actualiteit publiceren wij deze nu tevens als los artikel.
Historicus Jeffrey Herf beschrijft in zijn recente boek ‘Nazi Propaganda for the Arab World’ de oorzaak: dat Nazi Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog de steun van de Arabische wereld probeerde te krijgen door in te spelen op het daar al heersende antisemitisme.
Na bestudering van duizenden Nazi-radio uitzendingen in het Arabisch in de periode 1939-1945 blijkt dat de Duitsers daarbij vooral teksten gebruikten uit de Koran, waarin wordt opgeroepen om de Joden uit te roeien.
Hoewel Jodenhatende boeken zoals Mein Kampf en Protocollen van de Oudsten van Zion al in de jaren ’30 in het Arabisch waren vertaald, kozen de Nazi’s er volgens Herf voor het reeds bestaande religieuze Islamitische antisemitisme te versterken, in plaats van het proberen te verspreiden van hun eigen redenen om de Joden te willen uitroeien.
“Jullie enige hoop om gered te worden is de vernietiging van de Joden, voordat zij jullie vernietigen,” werd er tijdens deze uitzendingen gewaarschuwd.
De Nazi’s wezen de Moslims voortdurend op het feit dat ze vanwege hun Islamitische geloof verplicht waren om alle Joden te elimineren.
Herf schrijft dat de Nazi-propaganda een rol heeft gespeeld bij de ontwikkeling van de huidige Islamitische Jodenhaat:
“Het Islamitische fundamentalisme was en is, net als het Europese totalitarisme in de 20e eeuw, een mix van zeer oude en geheel nieuwe elementen. De door Berlijn in Arabische taal geproduceerde propaganda was een belangrijk hoofdstuk in de langere geschiedenis van het radicale Arabische nationalisme en de militante Islam.”
De Nazi’s probeerden de Arabieren hun woede te laten richten op het Britse mandaat over Palestina, waarbij ze beweerden dat de pogingen om daar een Joodse staat op te richten een onderdeel waren van het Joodse plan om “over de hele wereld te heersen”.
De radio-uitzendingen vertegenwoordigen volgens Herf “één van de belangrijkste culturele uitwisselingen van de 20e eeuw.”
De Nazi’s ontdekten dat ze politieke invloed in de Arabische wereld konden te krijgen door zich te concentreren op het bestrijden van het Zionisme.
Hierbij werd de Arabische bevolking geïndoctrineerd met allerlei complexe antisemitische samenzweringstheorieën, die tot op de dag van vandaag door de meeste Moslims voor waar worden gehouden.
Een voorbeeld hiervan is wat Ayaan Hirsi Ali schrijft in ‘Mijn vrijheid’, over haar jeugd in Saoedi-Arabië (een land waar Joden geen voet mogen zetten):
“In Saoedi-Arabië werd alles wat slecht was, veroorzaakt door joden.
Als de airconditioning kapotging of er geen water meer uit de kraan kwam, gaven de Saoedische buurvrouwen daar de joden de schuld van.
Hun kinderen moesten bidden voor de gezondheid van hun ouders en de vernietiging van de joden.
Toen we na verloop van tijd naar school gingen, klaagden onze leraren eindeloos over alle duivelse dingen die de joden al jegens moslims hadden gedaan en nog van plan waren te doen.”
Herf zegt verder over die antisemitische samenzweringstheorieën dat deze “zelfs met succes worden ge(her)exporteerd naar grote delen van de bevolking van met name Europa, maar ook de VS en de rest van de wereld.”
Een voorbeeld van deze export was in Nederland te zien bij de moord op Theo van Gogh. Theo van Gogh was niet Joods. Hij was zelfs bepaald niet geliefd in Joodse kring, vanwege zijn grappen over de holocaust. Toch zag zijn moordenaar Mohammed B. hem als onderdeel van een Joodse samenzwering.
Daarom prikte hij na zijn moord een antisemitisch pamflet in de borst van Theo van Gogh, met zinnen als: “Wat vindt u van het feit dat er een burgemeester in Amsterdam aan het roer staat , die een ideologie aanhangt waarin Joden tegen niet-Joden mogen liegen?”
Via het moslimfundamentalisme komt dus een variatie op het nazisme terug naar Europa.