Aan Jodenmoord gaat altijd een Grote Leugen vooraf

0 Shares

Door dr. Michael Goldblatt, landelijk voorzitter van de Zionistische Organisatie van Amerika en medisch hoogleraar, pionier in de cognitieve gedragstherapie. Vertaling: Likoed Nederland, 19 juni 2014.

Als mensen met een geschiedenis waarin zich vele tragedies afspeelden, dienen Joden zich bewust te zijn van de rol die de Grote Leugen daarin heeft gespeeld, net als van de Grote Leugen die nu weer op ons neerdaalt.

Historisch gezien is de Grote Leugen – fictieve joodse wandaden – altijd de voorbode van moorddadige aanvallen op Joden.

Wat is een grote leugen? Zoals de nazi-minister van Propaganda Joseph Goebbels zei, is het een leugen die vreemd en groot is maar als die maar vaak genoeg herhaald wordt, toch voor waar wordt aangenomen. Als mensen moeilijk kunnen geloven dat iemand zo een merkwaardig verhaal heeft verzonnen, worden zelfs absurditeiten geloofwaardig geworden.
Dat is hoe dingen die volkomen absurd en ongegrond zijn, toch geloofd kunnen worden. Zo werd ook eeuwenlang en wijdverbreid de leugen geloofd dat Joden niet-Joodse kinderen doden voor het paasfeest, om hun bloed in de matzes te mengen.

In de Middeleeuwen dienden leugens over satanische Joodse rituelen, over hoe Joden putten zouden vergiftigen, over het regelen van de Zwarte Dood enzovoort, als voorwendsel voor massale aanvallen op de Joodse gemeenschappen in Europa. De bevolking kreeg deze verhalen te horen van koningen, edellieden of priesters en ‘nam dan wraak’ door een aanval op Joden. Joden werden zo vaak afgeslacht, beroofd en verdreven.

Hetzelfde geldt voor ‘de Protocollen van de Wijzen van Zion’. Dit door de tsaristische geheime politie verzonnen document uit de late negentiende eeuw zouden de notulen zijn van een geheime ontmoeting van de leiders van alle stammen van Israël. Daarin smeden zij een complot om de christelijke landen te ruinieren, hun samenlevingen te ontregelen en hun economieën te vernietigen, zodat een geheime kliek van Joden de wereld zou kunnen domineren.

Terugkijkend beweert niemand tegenwoordig – met uitzondering van de meest extreme antisemieten – dat een van deze belachelijke aantijgingen die tot veel moord en wreedheden hebben geleid, waar zouden zijn.
De uitzondering is de Arabische en islamitische wereld, waar het bloedsprookje en de Protocollen nog breed worden geloofd.

Men hoeft alleen maar te kijken naar het Handvest van Hamas, dat in artikel 7 pleit voor de wereldwijde moord op Joden en dat het geweld tegen Joden rechtvaardigt door expliciete verwijzing naar de Protocollen.
In artikel 32 van het Handvest van Hamas staat dat: “Na Palestina streven de zionisten snaar uitbreiding tot de Nijl en de Eufraat.Als dat hen is gelukt, zullen zij streven naar nog verdere uitbreiding, en ga zo maar door. Hun plan is vastgelegd in de Protocollen van de Wijzen van Zion, en hun huidige gedrag is het beste bewijs van wat wij beweren.”

Tegenwoordig is er een nieuwe Grote Leugen, die breed wordt geloofd en zelfs het officiële standpunt is van veel regeringen in de wereld.
Het is dat Israël – door huizen en dorpen te bouwen in Judea en Samaria, onrechtmatig handelt waardoor het een oorlogsmisdaad pleegt.

Deze Grote Leugen is gebaseerd op een bedrieglijke uitleg van artikel 49 van de Vierde Conventie van Genève. Die verbiedt:

“individuele of groepsgewijze gedwongen verplaatsingen en deportaties van beschermde personen uit bezet gebied naar het grondgebied van de bezettende macht of naar die van enig ander land, al dan niet bezet … De bezettende macht zal geen delen van haar eigen burgerbevolking deporteren of verplaatsen naar het door haar bezette gebied.”

Het idee dat Israël schendt artikel 49 slaat nergens op:

Het Verdrag van Genève geldt alleen voor gebieden die behoren tot een soevereine staat, maar Judea en Samaria zijn aan niemand toegewezen grondgebied volgens het internationaal recht.
Er is geen juridische status bepaald door een internationaal bindend akkoord.
Evenmin worden er Palestijnen gedeporteerd uit Judea en Samaria naar een ander gebied.
Verder kiezen Joden ervoor om in Judea en Samaria te wonen – Israël deporteert hen er niet naar toe.

De veronderstelling van een Israëlische ‘bezetting’, op basis waarvan joodse vestiging ten onrechte als illegaal of onrechtmatig wordt beschouwd, is ontkracht door vele juristen.
Hieronder was recent een juridische commissie, onder leiding van de voormalige Israëlische rechter van het Hooggerechtshof Edmond Levy.

Israël heeft juridisch de beste aanspraken op het gebied. Stephen Schwebel, de voormalige voorzitter van het Internationaal Hof van Justitie, stelde dat een land dat handelt uit zelfverdediging, het juridisch recht krijgt op het grondgebied van waaruit het werd aangevallen.

Ondanks de ongegrondheid van illegale vestiging, dient de Grote Leugen als voorwendsel voor anti-Israël bewegingen zoals de boycotbeweging.
Die heeft als doel om Israël economisch af te knijpen en om Israël en Joden die haar steunen in paria’s te veranderen.

Kortom, de Grote Leugen bevordert Jodenhaat en maakt het mensen mogelijk om Palestijnse terroristische bewegingen te ondersteunen. Het zet ook Palestijnen in brand, door het te laten denken dat de strijd om Israël te vernietigen, internationaal populair genoeg is om hun voortdurende geweld tegen Israël te rechtvaardigen.

Het is dus niet zomaar iets dat Israël valselijk wordt gebrandmerkt als oorlogsmisdadiger – het is onderdeel van een schaamteloze en schadelijke lastercampagne die tot doel heeft om haat tegen Israël en Joden aan te wakkeren.
Het ontmaskeren en weerleggen van deze Grote Leugen heeft dus de hoogste prioriteit.

Hieronder een film over de dubbele standaard van Europa: