Palestijnse kinderen leren vernietiging van Israël

Drie recente afleveringen van kinderprogramma’s op de officiële Palestijnse televisie.

In de Oslo-vredesakkoorden hebben de Palestijnen zich internationaal verplicht om de bevolking ‘vredeseducatie’ te geven, dus het bevorderen van het vreedzaam samenleven en het recht van beide groepen op zelfbeschikking.

Recent liet de officiële Palestijnse televisie in een aantal uitzendingen weer zien dat de Palestijnse leiding precies met het tegenovergestelde bezig is, zelfs bij jonge kinderen.
Een volgende generatie wordt opgevoed met het idee dat Israël vernietigd moet worden.

En dat in de periode dat de onderhandelingen over een ’tweestatenoplossing’ nog liepen.

Wederom een bewijs dat de Palestijnse president Abbas daar niet serieus mee bezig was. Want tegelijkertijd liet hij dus op de onder zijn controle staande televisiezender juist het vernietigen van Israël aanprijzen bij zijn bevolking.

Hieronder de vertalingen van de uitzendingen:

Sabrin, zingend meisje: “We gaan een bericht sturen naar iedereen, dat er Palestijnse kinderen bestaan, dat we nog leven.
Sommige mensen in het buitenland denken: ‘Nee, die zijn dood. Er bestaan alleen maar Israël, er is niet zoiets als Palestina.’
Nee, wij zeggen dat Palestina bestaat, en dat Palestina weer van ons zal worden, en dat zoiets als Israël niet bestaat.

Presentator: “Bravo!”

Meisje: “Er bestaat alleen iets dat bezet gebied heet.”

Presentator: “Bravo, bravo, bravo!

Presentator: “Alma heeft tekeningen meegebracht: een kaart van Palestina – zie je de kaart van Palestina? Het wordt allemaal weer van ons, als Allah het wil. Alles op deze kaart wordt weer van ons. De sleutel. Het staat op zijn kop.
Alles op deze kaart, vrienden, wordt weer van ons. Klopt dat, Alma?”

Meisje: “Klopt.”

Presentator: “Het is allemaal van ons, toch?”

Meisje: “Ja.”

Presentator: “Zelfs als zij het van ons afgenomen hebben, krijgen wij het op een keer terug, toch?”

Meisje: “Klopt.”

Presentator heeft een kaart van ‘Palestina’ dat heel Israël omvat.

Jongen zegt een gedicht op: “Ik zweer, mijn vaderland,
dat ik Beit Shean, Akko en Tiberias niet zal vergeten.
Hoe kan ik Lod en Ramla vergeten? Hoe kan ik het gouden Jaffa vergeten?
Hoe kan Jenin vergeten, van Al-Qassam ?
Hoe kan ik het Arabische Jeruzalem vergeten?”

Presentator: “Fantastisch, fantastisch, fantastisch! Bravo, bravo, bravo, bravo!
Wie heeft je verteld dat we Haifa, Jaffa, Akko en Jeruzalem zullen vergeten?
We zullen ze nooit vergeten – we zullen nooit onze mooie steden die bezet zijn door de bezetters vergeten.
We zullen op een dag naar hen terugkeren.
Zij worden op een dag weer van ons, mijn kindervrienden.
Ik wil deze gelegenheid aangrijpen om een groet te sturen aan al onze vrienden in het gebied van 1948 , ons bezette gebied.”

Een meisje leest een gedicht: “Veel polytheïsten hebben Jeruzalem veroverd …
En nu kunnen haar oorspronkelijke bewoners er niet komen.
Wat zielig voor de vluchtelingen die werden verbannen uit de steden en dorpen van Palestina, dat nu Israël wordt genoemd.”

Presentator: “Bravo , bravo , bravo … Ik wil jullie, mijn kindervrienden vertellen, dat het land, dat van ons is gestolen ons – het bezette land – op een dag weer van ons zal worden.
We zullen doorgaan met het trotseren van de bezetting.
Wij blijven standvastig tegen de bezetting, totdat ons land weer van ons wordt en Jeruzalem weer van ons is …
Weet iemand waar onze vriend Yahya vandaan komt? Vertel het ons.”

Jongen: “Vanuit de provincie Ramla.”

Presentator: “Vanuit de provincie Ramla – ons gestolen land, ons bezette gebied waar we op een dag terug naar zullen keren. We zullen daarnaar terugkeren, toch?”

Meisje: “Natuurlijk.”