Persbericht van Likoed Nederland, naar aanleiding van een Hamas-televisie uitzending van 2 mei 2014.
In een kindertelevisie programma vorige week op de Hamas televisie in Gaza werd de Palestijnse kijkertjes voorgehouden dat als zij later groot zijn, zij ook Joden moeten doodschieten.
Net zolang tot alle Joden zijn uitgeroeid!
De kleuterjuf die het programma presenteert, legt de Palestijnse kleuters uit hoe fantastisch dat zou zijn: dat als zij groot zijn, zij echt alle Joden zullen doodschieten.
Dit is de indoctrinatie waarmee de kinderen in Gaza opgroeien.
Keiharde, onvervalste Jodenhaat, geïnspireerd door de nazi-ideologie – zoals iedereen weet die het Hamas Handvest heeft gelezen.
Op de Westbank is het overigens niet veel beter. Ook daar worden – op de officiële televisie van de Palestijnse Autoriteit (Fatah) – kleuters opgevoed met de wens tot geweld en oorlog.
Het is daarom niet zo verwonderlijk dat Hamas en Fatah vorige maand een nieuw bondgenootschap hebben gesloten. Volkomen terecht stelt het internationale Kwartet – de VS, EU, VN en Rusland – dat daarmee pas zaken kunnen worden gedaan als aan de eerder vastgestelde voorwaarden is voldaan: het erkennen van Israël, het nakomen van de eerdere vredesverdragen en het afwijzen van terreur.
Maar gezien deze uitgedragen antisemitische ideologie is daar duidelijk geen kans op.
Helaas mist deze indoctrinatie met Jodenhaat en geweldsverheerlijking van jongs af aan haar uitwerking niet. Mede hierdoor is slechts 32% van de Palestijnen voor erkenning van het bestaansrecht van een Joodse staat.
Het is triest dat over deze haatzaaierij van de Palestijnse leiding – als belangrijkste oorzaak van de geringe kans op vrede tussen de Arabieren en Joden – zo zelden in de Nederlandse media wordt bericht.
Hieronder de vertaling van de uitzending van 2 mei 2014:
Telefoongesprek tussen Nahul de knuffelbij en een jongetje, Qais in Jenin op de Westbank:
Knuffelbij: “Luister, mijn vriend. Zijn er Joden waar jij woont?”
Jongetje: “Nee. Niet nu.”
Knuffelbij: “Ik heb gehoord dat ze elke dag bij jou komen.”
Jongetje: “Ja, maar niet nu.”
Knuffelbij: “Luister, vriend; doe dit met je handen , en wanneer ze bij jou komen, sla hen dan tot hun gezicht zo rood als een tomaat is.”
Jongetje: “Als Allah het wil, zodat we Palestina kunnen bevrijden.”
Knuffelbij: “Als Allah het wil.”
De knuffelbij spreekt daarna verder in de studio met kleuterjuf Rawan en twee kleuters:
Knuffelbij: “Mijn vriend Qais – dus, Rawan, ik heb hem gezegd een steen te pakken en wanneer de Joden komen, die te nemen en naar hen te gooien.”
Kleuterjuf: “Ja, natuurlijk, de Joodse buren.”
Knuffelbij: “Om hen te verpletteren.”
Kleuterjuf: “Als zijn buren Joden of Zionisten zijn? Ja.”
Kleuterjuf Rawan spreekt met Tulin, een van de meisjes in de studio:
Kleuterjuf: “Tulin, waarom wil jij later een politieagent worden? Net als wie?”
Kleuter: “Net als mijn oom.”
Kleuterjuf: “Welke oom?”
Kleuter: “Achmed.”
Kleuterjuf: “Is hij een politieagent?”
Kleuterjuf: “Ok. Wat doet een politieagent allemaal?”
Kleuter: “Hij pakt dieven, en mensen die voor problemen zorgen.”
Kleuterjuf: “En hij schiet Joden dood. Ja toch?”
Kleuter: “Ja.”
Kleuterjuf: “Wil jij net als hem worden?”
Kleuterjuf: “Als Allah het wil, wanneer jij groot zal zijn.”
Kleuter: “Zodat ik de Joden kan doodschieten.”
Kleuterjuf: “Alle Joden? Allemaal?”
Kleuter: “Ja.”
Kleuterjuf: “Goed zo.”
