Video: Israëlische leger. Nederlandse tekst: Israel Today.
Terwijl de Palestijnen obsessief klagen over de zogenaamde ‘wreedheden ondergaan bij de controleposten’, vertelt kapitein Joshua Lazarus, de Messiaans-Joodse officier belast met de training van bewakers voor de controleposten, het echte verhaal in een korte videoclip, geproduceerd door het Israëlische leger.
Kapitein Lazarus houdt toezicht op de opleiding van alle soldaten die verantwoordelijk zijn voor het bewaken van de grensovergangen en wegversperringen bij de Arabische steden en dorpen rond Jeruzalem.
Elke dag passeren tienduizenden mannen, vrouwen en kinderen de checkpoints en wegversperringen die worden bewaakt door de soldaten van Lazarus. ‘De meesten van hen zijn op weg naar hun werk, of bezoeken vrienden of familie, of doen hun boodschappen’, zegt hij in een gesprek met Israel Today. ‘Er zijn zwangere vrouwen die zich naar het ziekenhuis in Jeruzalem haasten, en boze taxichauffeurs die proberen om wat geld te verdienen. We hebben te maken met ambtenaren van de Palestijnse Autoriteit, VN-diplomaten, internationale media, ezels, boeren, zo ongeveer van alles en nog wat komt hier langs’.
Deze kruisingen vormen een microkosmos van alles wat goed, slecht, en ondoorgrondelijk is in het leven van de Arabieren in Oost-Jeruzalem, en het komt allemaal dagelijks voorbij onder de waakzame en geduchte blikken van de soldaten van kapitein Lazarus.
‘We proberen om eventuele terroristen te stoppen’, legt Lazarus uit. ‘Omdat Israël het veiligheidshek bouwde, zijn deze controleposten nu de belangrijkste doelen voor potentiële terroristen die proberen onopgemerkt te passeren tussen de honderden mensen die elke dag passeren. We moeten alles en iedereen controleren. Velen van hen zijn boos en proberen er doorheen te slippen zonder dat ze worden gecontroleerd. Het is een zware baan’.
[Toevoeging Likoed: Omdat de controles nu plaatsvinden bij doorgang van het veiligheidshek, zijn alle losse controleposten op de Westbank normaliter niet meer in gebruik, dus daar is nu geen beperking van bewegingsvrijheid meer.]
Sommigen geloven dat de constante wrijving tussen de soldaten en de Palestijnen bij deze wegversperringen meer irritatie, haat en op de lange termijn zelfs terrorisme veroorzaakt. ‘Zeker, de mensen zijn boos op ons, en soms gaat het vrij ruw’, erkent Lazarus. ‘Maar welke alternatieven hebben we? Hoe kunnen we anders de bommen en terroristen tegenhouden? Soms moeten we gewoon een slechte situatie tolereren want het had erger kunnen zijn. Dat is onze taak’.
‘Het is een spannende en gecompliceerde situatie voor deze jonge soldaten. Met name daarom wilde ik officier zijn’, zegt de jonge kapitein. ‘Veel van mijn vrienden werden parachutisten of luchtmachtpiloten’, vervolgt Lazarus. ‘Voor mij is dit een heel belangrijke taak. We hebben hier te maken met een groot probleem, en niemand weet hoe je het moet oplossen’.
‘Er zijn niet veel soldaten die dit werk willen doen. Dagelijks moet ik hen er aan herinneren, hoe belangrijk hun werk is. Ik ben gaan beseffen dat we niet in een wereld leven waarin alles gaat zoals wij dat willen’, zegt hij. ‘Het dienst doen op deze plaats maakt me wakker voor de harde realiteit van het leven in Israël en hoe ingewikkeld het kan zijn’.
