Opinie-artikel van Likoed Nederland, geplaatst in het Katholiek Nieuwsblad, 3 maart 2013.
Nederland kent behoorlijk wat actiegroepen en personen die zeggen zich in te zetten voor de Palestijnen.
Het bekendst daarvan zijn Dries van Agt (CDA), Anja Meulenbelt (SP), Bertus Hendriks (oud-voorzitter Palestina Komitee) en Gretta Duisenberg. Bekende organisaties zijn Oxfam-Novib, ICCO en Cordaid.
De vraag is nu of bovenstaande personen en organisaties zich wel echt oprecht het lot aantrekken van de Palestijnen, want daar lijkt het niet altijd op. Een paar voorbeelden.
Leven en voedsel
In Syrië zijn tijdens de burgeroorlog die ruim 3 jaar terug begon al ruim 2.000 Arabieren van Palestijnse afkomst vermoord. Daar zijn de genoemde organisaties en personen doodstil over.
In datzelfde Syrië worden al een jaar lang tienduizenden Arabieren van Palestijnse afkomst in hun wijk belegerd door het Syrische leger. Al circa 100 mensen zijn omgekomen van de honger. Desondanks hoor je ook daar bovengenoemde personen en organisaties niet of nauwelijks over.
Water en milieu
Israël had het Nederlandse bedrijf Haskoning gecontracteerd om een waterzuiveringsinstallatie te bouwen ten oosten van Jeruzalem, een stadsgedeelte waar ook veel Arabieren wonen. Het bedrijf trok zich echter terug, mede door de campagne van bovenstaande personen en organisaties. Waardoor de Palestijnen het vervuilde water houden, met stank en vele risico’s voor de volksgezondheid.
Het Israëlische bedrijf Sodastream geeft werk aan circa 500 Palestijnen. Palestijnen en Israëli’s werken er naar alle tevredenheid samen. Het bedrijf betaalt ongeveer het dubbele aan salaris als Arabische werkgevers. Hetzelfde geldt voor nog 100.000 andere Palestijnen die voor Israëlische werkgevers werken, die daardoor goed zijn voor ongeveer 30% van het inkomen van Palestijnen op de Westbank.
Desondanks vindt Oxfam-Novib dat de fabriek van Sodastream moet sluiten, want deze staat op de Westbank. Dat daardoor 500 Palestijnse werknemers en hun families in ellende worden gestort, kan ze blijkbaar niets schelen.
En alleen omdat de fabriek Israëlisch is. Want als eenzelfde Nederlandse, Zweedse of Oostenrijkse fabriek goedbetalende banen op de Westbank zou creëren, zou er geen probleem van gemaakt worden.
En ICCO en Cordaid besteedden hun voor ontwikkelingshulp bedoelde geld om Nederlandse supermarkten te bewerken om geen Israëlische producten meer te verkopen. Wat eveneens zeer nadelige effecten zou hebben voor de Palestijnse werkgelegenheid.
Rechtszekerheid
Vrijwel alle Palestijnen (Gaza 100%, Westbank 96%) wonen in gebied met Palestijns zelfbestuur. Die Palestijnen hebben dus weinig met Israël te maken – als ze er niet werken – maar des te meer met hun eigen Palestijnse regeringen. De Palestijnen in Gaza onder Hamas zuchten onder vriendjespolitiek, vrouwenonderdrukking, eerwraak, executies en christenvervolging. Ze moeten islamitische studies volgen, ‘westers’ onderwijs is verboden. Schoolkinderen in Gaza krijgen militaire training.
De Palestijnen op de Westbank hebben het niet veel beter: daar is sprake massale corruptie, homovervolging, eerwraak en het doodmartelen van politieke tegenstanders.
Echter, ook over dit lijden van de Palestijnen hoor je bovengenoemde personen en organisaties niet of nauwelijks.
Conclusie
De zogenaamde pro-Palestijnse organisaties en personen in Nederland blijken vooral oog te hebben voor het in een kwaad daglicht stellen van Israël, niet voor het verbeteren van het dagelijks leven van Palestijnen. Integendeel, hun acties hebben vaak zeer negatieve effecten voor diezelfde Palestijnen.
Er spelen dus hele andere motieven mee, zoals een anti-Westerse extreem-linkse politieke agenda. Het laat zien naar wat voor bedroevend niveau deze extreem-linkse groeperingen en ‘goede doelen’ anno 2014 zijn gezakt.
Met Gretta Duisenberg zijn er zo veel antisemitische incidenten geweest, dat haar motivatie allang duidelijk is. Haar forum biedt een platform voor het spuien van Jodenhaat (bijvoorbeeld: “De enige plek, waar joden zich thuis voelen is in een concentratiekamp.”) Gretta ziet de term antisemiet dan ook “als een eerbetoon”.
Ondanks dat blijft iemand als oud PvdA-minister Marcel van Dam toch in haar Comité van Aanbeveling zitten. Bij een peiling op Standpunt.nl vond 22% van de ongeveer duizend stemmers daar zelfs niets mis mee. Een al net zo droevig stemmende indicatie, over een kwart van de Nederlandse maatschappij.
