Officiële televisie van de Palestijnse Autoriteit, uitgezonden op 14 februari 2005.
Een al wat ouder filmpje, maar o zo belangrijk om ons te blijven realiseren.
Palestijnse president Mahmoud Abbas:
“Ik eis de vrijlating van de gevangenen, omdat het mensen zijn, die deed wat wij – wij – hen bevalen te doen. Wij – de Autoriteit. Zij zouden niet moeten worden gestraft, terwijl wij aan tafel zitten te onderhandelen.
Trouwens, ze zitten al vele jaren in de gevangenis. Hoe lang nog? Moeten ze soms hun hele leven in de gevangenis doorbrengen, en daar ook sterven?”
Interviewer: “Hoe kunnen we omgaan met hun criterium ‘bebloede handen’?”
Abbas:
“Dat soort praat is onlogisch en ik accepteer dat niet. Wat wordt met een bebloede hand bedoeld? We vochten tegen elkaar. Zij doden en vermoorden. Ze jagen op mensen met vliegtuigen en tanks en doodden. De soldaat die doodt 50 of 20 personen hier of daar – zijn zijn handen soms gekleurd met talkpoeder? Ze zijn bevlekt met bloed. Dit is oorlog.
Eén partij gaf een soldaat opdracht te doden, en ik gaf opdracht aan mijn zoon, broer, of iemand anders om de plicht van verzet op zich te nemen .
Deze persoon doodde en de andere persoon doodde. Waarom dan zeggen dat de handen van deze persoon zijn bevlekt met bloed, die moet in de gevangenis blijven?Hij is een strijder, net als andere strijders. We waren aan het strijden. Wanneer er een wapenstilstand is, in elk land in de wereld, wordt het verleden vergeten.
Welke betekenis heeft vrede met de Israëli’s als de gezochte blijft gezocht, de gevangene blijft opgesloten en de gedeporteerde blijft gedeporteerd?Wat ben ik waard in de ogen van de gewone burger? De gewone burger zal mij vragen: ‘Wat heb je voor me gedaan?
Je hebt mij opdracht gegeven – dan ben je verantwoordelijk voor mij’.”
NB De vergelijking die Abbas maakt met Israëlische soldaten gaat volkomen mank. Die soldaten vochten tegen strijders – terroristen, ter verdediging van de eigen burgerbevolking. Dat is gelegitimeerde zelfverdediging volgens het internationaal recht. De terroristen van de PLO daarentegen waren er op uit om zo veel mogelijk Israëlische burgers – en Joden wereldwijd – te vermoorden. Dat is een oorlogsmisdaad volgens het internationaal recht.
Bijvoorbeeld de aanslag op de Israëlische sporters bij de Olympische spelen van München, die door Abbas gefinancierd werd.
