Door Guido Joris, Joods Actueel (België), 17 september 2013.
Een bezoek aan de website van herinneringseducatie leert dat de herdenking over de Holocaust in Vlaanderen doordrongen is van haat tegen Israël.
Lesmateriaal met een virulent anti-Israëlisch karakter, volgens sommigen zelfs antisemitisch, wordt ter beschikking gesteld en veelvuldig gebruikt in de Vlaamse lespraktijk.
Het verwondert niet dat in een verschenen onderzoek van Jan Swerts en Kurt Monten, bij studenten aan de lerarenopleiding, uit de ontluisterende resultaten bleek dat een groot aantal aspirant-leraren op geen honderd jaar na wisten wanneer WOII plaats vond, laat staan dat ze er voor de rest iets van afwisten.
Ze konden ook in grote getale de grote stromingen zoals socialisme, liberalisme en communisme niet duiden. Wel bleek dat maar liefst tien procent van hen zionisme met fascisme verwarden. Niet verrassend als we het aanbod herinneringseducatie onder de loep leggen.
Belangrijk om te weten
Naar eigen zeggen werd het Bijzondere Comité voor Herinneringseducatie (BCH) opgericht omdat veel leraren door het bos de bomen niet meer blijken te zien. Er is zo’n ruim aanbod aan herinneringseducatie, maar het is niet eenvoudig om dat in de klas te krijgen. Daarom besliste de minister van Onderwijs een projectsubsidie uit te trekken om de leerkrachten een helpende hand toe te steken. Dankzij deze subsidie ontstond het ‘BCH’, het ‘Bijzonder Comité voor Herinneringseducatie’.
Op de website van het BCH hoeft de onderwijzer of leraar geen tijd te verliezen om lesmateriaal te vinden en krijgt hij op de homepagina met-een waar voor zijn geld met de verwijzing: “Ben je op zoek naar lesmateriaal? Wil je een uitstap plannen rond herinneringseducatie? Of wil je meer te weten komen over lesmethodes? Dan kan je terecht op onze databank via ‘Klascement’. ”
Klascement is de grootste educatieve website in Vlaanderen waar leerkrachten en studenten lerarenopleiding allerhande zelf aangemaakte educatieve objecten kunnen delen (cursussen, lesbladen, presentaties, video’s, foto’s, oefeningen, software, sites,…).
Maar in de afdeling herinneringsopleiding zijn vooral ook ‘derden’ uit vredesorganisaties actief. Sinds 2012 heeft Klascement een juridisch akkoord afgesloten met minister van Onderwijs Pascal Smet (sp.a) en maakt officieel deel uit van het Agentschap voor Onderwijscommunicatie.
Voorbeeld van een les herinneringseducatie zoals aangeboden op Klascement
De studenten in de lerarenopleiding worden gevraagd om een cartoon-analyse te maken van een vluchtende Palestijn en van een Jood met davidster. Ze mogen van de auteur, Martien Remans, werkzaam aan de lerarenopleiding (PHL), kiezen uit onder meer de volgende statements voor de vluchtende Palestijn: “het is een Palestijn op de vlucht voor de Joden”, “Joden willen volledig gebied Palestina terug”, “Joden noemen Palestina Israël”.
Voor de ‘Joodse’ figuur mogen leerlingen hun analyse maken met een keuze uit de volgende oneliners: “hij is een vluchteling van het jodenkamp, open mond, veel geleden, Hitler aan de macht”. Over de termen bij de cartoon Never Again en Over Again krijgen de aspirant leraren geen keuze want die interpretatie wordt door Remans zelf aangereikt: “Never again betekent wat er gebeurde onder Hitler zou nooit meer voorvallen en Over Again betekent dat wat er nu gebeurt hetzelfde is als destijds met Hitler.”
Ook over de prikkeldraad krijgen de studenten de mening van deze dame voorgeschoteld en die luidt als volgt: vroeger waren de kampen (concentratiekampen) afgezet met prikkeldraad nu is de grens ook afgezet tussen Israël en Palestina met prikkeldraad en een muur.
De correcte informatie dat Palestijnen in Gaza en de Westbank een levensverwachting van meer dan 72 jaar hebben en vrijwel alle gedeporteerde Joden in Auschwitz enkele uren of dagen te leven hadden, blijft doelbewust achterwege in deze schandalige anti-Israëlpropaganda.
Deze les werd voor plaatsing goedgekeurd door een medewerker van Klascement. Afgezien van het inhoudelijke blijkt dit lesdocument ook nog eens boordevol taalfouten te staan.
Een ander voorbeeld van geperverteerde herinneringseducatie is een rollenspel op Klascement waarbij zeven rollen worden aangeboden. De Palestijnen zijn zonder uitzondering schatjes met een goede inborst die het moeten opnemen tegen de stoute Israëli’s.
Behalve een Joodse dokter die veel Palestijnse vrienden heeft in tegenstelling met de andere Israëli’s en die duidelijk moet dienen om in de verf te zetten dat Israëli’s geen pacifisten zijn. (zie kadertekst onderaan)
Doelbewuste misleiding en desinformatie schering en inslag
De anti-Israëlische hetze wordt niet alleen onder de eindterm van herinneringseducatie gevoerd maar ook voor de eindtermen vredeseducatie (sic.), mensenrechten en soortgelijke eindtermen. Er is één constante: het lesmateriaal wordt in vrijwel alle gevallen aangeboden door derden.
Uit een rapport dat Joods Actueel van het Vlaams Vredesinstituut – een organisatie die verbonden is met het Vlaams Parlement – inkeek, bleek dat die derden bekende anti-Israël fanaten zijn waaronder 11.11.11, Oxfam wereldwinkels, het Kinderrechtenhuis (virulent anti-Israëlische standpunten) en natuurlijk ontbreken de linksextremisten van Vrede vzw en Amnesty International niet in de lijst.
De geïnfiltreerde katholieke organisatie Pax Christi is vanzelfsprekend onder die naam bijzonder actief in de Vlaamse onderwijswereld maar ook onder de naam U move for Peace, haar jongerenorganisatie. Het aangeboden lesmateriaal is niet alleen eenzijdig maar ook feitelijk incorrect. Zo keken we een lesbrochures in van Oxfam waarbij het ontbreken van alle integriteit in de weergave van de feiten onrustwekkend is.
Uit een bevraging van het Vlaams Vredesinstituut blijkt dat zowel in het basisonderwijs als in het secundair onderwijs leerkrachten in honderd procent van de gevallen hun lesvoorbereiding baseren op de aangeboden informatie. Een groot aantal onder hen doet dat zelfs – naar wij aannemen te goeder trouw – zonder ook maar iets aan het didactische materiaal te wijzigen.
Het hoeft geen betoog dat de geesten van Vlaamse jongeren al decennialang vergiftigd worden door een linkse propagandamachine. Dat een onderwijsminister dit toelaat onder de noemer herinneringseducatie, krijgt wellicht nog een staartje.
Uit het rollenspel (letterlijk)
“De leerling die de zevende rol krijgt toebedeeld in de les herinneringseducatie mag aan de slag met dit gegeven: “Je hebt sympathie voor de radicale groepering Hamas. Je woont in Gaza en je gaat iedere dag werken in Israël. Daarvoor ben je vier uur onderweg want je moet de grenscontrole tussen Gaza en Israël passeren (om vier uur ’s nachts ben je al onderweg).
Je hebt twee lagere schoolkinderen. Vandaar dat de dood van een Palestijns meisje door Israëlische soldaten op het plein van een VN-schooltje je sterk beroerde. Ze kreeg een kogel in het hoofd en was op slag dood. Een ander meisje werd gewond aan de hand.
Israël zegt dat zijn soldaten tot twee maal toe gevuurd hebben, maar niet in het gebied waar het meisje gedood werd. Volgens de afgevaardigden van de Verenigde Naties in Gaza wijst alles erop dat ze door het Israëlische leger werd gedood. Hamas heeft al zes raketten op Israël afgevuurd. Israël moet stoppen met de aanvallen…”
