Woordvoerder Ahmad Taha Al-Naqr van de seculiere ‘Egyptische Beweging voor Verandering’ op ON televisie (Egypte), uitgezonden op 14 augustus 2013.

In het Midden-Oosten wijten velen alles wat fout gaat aan Joodse complotten. Hoe valt het anders te verklaren dat moslims – die er van overtuigd zijn een superieure godsdienst te hebben – het toch niet goed gaat?

Ayaan Hirsi Ali beschrijft treffend in haar autobiografie hoe haar islamitische godsdienstlerares op de middelbare school in Nairobi dat onderwees aan haar leerlingen:

“Zuster Aziza vertelde ons ook over de joden. Door de manier waarop ze die beschreef, dacht ik dat het monsters waren. Ze hadden hoorns en hun neus was zo groot dat hij als een enorme snavel uit hun gezicht naar voren stak. Duivels en djins vlogen letterlijk uit hun hoofd om moslims te misleiden en het kwaad te verspreiden.
Alles wat verkeerd ging, was de schuld van de joden. De Iraakse tiran Saddam Hussein, die de islamitische revolutie in Iran had veroordeeld, was een jood. De Amerikanen, die Saddam geld gaven, stonden onder invloed van de joden.

De joden waren de baas over de hele wereld en wij moesten rein zijn om hun duivelse invloed te weerstaan. De islam werd aangevallen en wij moesten in actie komen.
Pas als alle joden waren vernietigd, zouden de moslims in vrede kunnen leven.”

Het was dan ook niet verbazingwekkend dat de Moslim Broederschap haar tegenstanders voor ‘Joden’ uitmaakt. Dit overkwam de Egyptische leiders Moebarak, El-Baradei en nu uiteraard ook generaal Sisi.

Maar dat volgens de seculiere oppositie ook de Moslim Broederschap marionetten zijn van de Joden, is toch nog best wel verrassend.

Ahmad Taha Al-Naqr in bovenstaande uitzending:

“Ik zou mij graag willen focussen op de connectie tussen de Joden en de Moslim Broederschap.

De Moslim Broederschap heeft het beleid van de Joden overgenomen en zij voeren dat exact zo uit.

Voor de toegestroomde invasie van de media presenteren zij zichzelf als eeuwige slachtoffers…

Zij maken gebruik van geweld en zien anderen als ongelovigen. De joden zeggen altijd dat niet-Joden ongelovigen zijn en dat het toegestaan is om hen te doden; ongelovigen kunnen worden gedood of verbannen, zoals zij dat doen met de Palestijnen.

Het bloedbad van [14 augustus in] Rabaa werd georganiseerd op dezelfde manier als de historische massamoord op de Joden in Massada. Zo kan de Moslim Broederschap daar op blijven hameren, om zo een buitenlandse interventie in de binnenlandse politiek van Egypte gerechtvaardigd te laten worden.

Ze eisen in feite een dergelijke buitenlandse interventie. Iedereen die een interventie eist in de aangelegenheden van zijn land pleegt in feite hoogverraad. Ze kopiëren en implementeren gewoonweg de tactiek van de Joden.”

NB De Joodse gemeenschap in Egypte is als gevolg van pogroms sinds 1942 geslonken van 100.000 tot minder dan 100 personen.