Door Ali Salim. Vertaling en inkorting: Likoed Nederland, 21 augustus 2013.
De stemming in het Midden-Oosten is sterk in beweging. De opgetogenheid over de Arabische Lente, die zou leiden tot welvaart en een sprong voorwaarts voor miljoenen Arabieren, is nu verworden tot een gevoel dat grote gevaren de Arabisch-islamitische wereld bedreigen.
Op de Arabische televisie – met name Al-Jazeera – worden programma’s uitgezonden met de vraag of bloedvergieten de enige missie van de islam is, en of jihad gelovigen nog steeds inspireert tot wereldwijde slachtpartijen.
Gezien de huidige situatie wordt het Midden-Oosten geobsedeerd door deze vragen: Wie is verantwoordelijk voor deze catastrofe voor moslims? Wat houdt ons achter, terwijl de rest van de wereld een versnelling realiseert in sociale, economische en technologische vooruitgang? Onnodig om te zeggen dat de imams zichzelf niet de schuld geven. Zij beweren dat om deze situatie te veranderen er slechts meer en intensievere studie en praktijk van het islamitische geloof nodig is.
Zoals altijd in onze islamitische samenleving beschuldigen wij liever iedereen voor onze tegenslagen. In de dagen van de Profeet gaven wij al de schuld aan de Joden in het Arabisch schiereiland voor onze problemen. Nu vertellen de imams aan het hoofd van de militante islamitische organisaties ons dat de Joden nog steeds verantwoordelijk zijn voor al onze problemen en mislukkingen.
Islamitische radicalen heten echter niet alleen de Joden, maar ook de christenen. Dat zijn – zo wordt ons verteld – onze gezworen vijanden geworden. De geschiedenis van onze haat tegen de christenen begon met de kruistochten, en nu zijn die gehate kruisvaarders de gehate Europese imperialisten en kolonialisten geworden.
De haat voor het christelijke Westen is gebaseerd op een gevoel van lijden, van vernederingen en van minderwaardigheid, van bedreiging en uitbuiting. Dat roept twijfel op over de eeuwige boodschap van de islam als de enige moderne religie, voorbestemd om de wereld te regeren en in de plaats te treden van de andere godsdiensten. De islamitische geleerden die de wil van Allah interpreteren zeggen die nog slechts tijdelijk kunnen blijven bestaan. Uiteindelijk zullen zij overschaduwd worden door de islam en zullen alle christenen en joden zich bekeren tot de islam.
Dit openlijk beleden verlangen om de wereld te beheersen is op dit moment lichtjaren verwijderd van de huidige verschrikkelijke situatie.
Het lage zelfbeeld van moslims leidt niet alleen tot zelfdestructie, maar leidt tevens tot de wens om iedereen die wel succes heeft te vernietigen, zelfs als dat betekent dat wij onszelf mee vernietigen. De unieke welvaart en kracht van de Joden in Palestina – in vergelijking met de slachtpartijen, armoede en onderontwikkeldheid van hun Arabische buren – creëren weerzin, jaloezie, woede en een steeds moorddadiger verlangen naar “wraak” onder moslims, die worden opgehitst door de sjeiks van de Moslim Broederschap.
De imams in de moskeeën hersenspoelen van de massa’s met hun bewering dat de echte vijanden van de islam de christenen zijn, “de kruisvaarders,” gemanipuleerd door de Joden die hen controleren. Zij proberen de leiders van de christelijke Westen voor de gek te houden en Israël te verzwakken, door de christenen te vertellen dat ze alleen maar het Palestijnse probleem hoeven op te lossen. Zodra dat is gebeurd, als het kunstmatige joodse bestaan in Palestina tot een einde zou komen, zou het hele Midden-Oosten opbloeien en veranderen in het paradijs, waar iedereen voor altijd in harmonie zou leven.
Helaas hebben veel Europeanen dit verhaal voor zoete koek geslikt.
Intussen herinneren de moslimfundamentalisten elkaar onderling aan het oude gezegde: “We zullen beginnen op zaterdag en het karwei afmaken op zondag”.
Dat betekent: wij zullen ons eerst ontdoen van de Joden en dan van de christenen [rustdag zaterdag respectievelijk zondag] – wat wij nu zien gebeuren in Nigeria, Irak en vooral Egypte.
De radicale sjeiks rouwen nog steeds om het verlies van Spanje en andere delen van het oude islamitische rijk die verloren zijn gegaan. Zij willen de islamitische heerschappij herstellen, niet alleen naar die verloren gebieden, maar wereldwijd. Daarom worden islamitische terroristen geïnspireerd met preken om vliegtuigen, treinen en wolkenkrabbers op te blazen en zo onnoemelijk veel slachtoffers te veroorzaken.
De politieke correctheid van het Westen en de weigering om te luisteren te geloven wat de politieke islamistische leiders openlijk zeggen gaat leiden tot een catastrofe. Voor ons Arabieren is het geen wijze van spreken: wanneer iemand je vertelt dat hij je wilt doden, bedoelt hij bedoelt dat ook.
Een compleet gebrek aan begrip van zowel de Arabische als islamitische mentaliteit hebben het Westen de verkeerde kant op geleid. Elke Amerikaanse poging om westerse waarden als democratie naar de Arabisch-islamitische wereld te brengen, heeft hopeloos gefaald en leidde slechts tot radicale islamitische regimes als bijvoorbeeld in Iran en Egypte. Hetzelfde geldt voor de Europese verklaringen tegen de ‘ondemocratische’ betrokkenheid van het leger in Turkije.
Terwijl de erfenis van de islam en zijn profeet ingeprent liggen in het bewustzijn van activist, die zegt dat alle middelen – terrorisme, geweld, bedrog – gerechtvaardigd zijn om de vijand te overwinnen, lijken de Amerikanen lijken nog steeds het niet te kunnen bevatten dat de radicale islam meent wat het zegt.
Amerika moet zijn droom opgeven van een democratisch happy end voor het Midden-Oosten en de realiteit in het gezicht gaan kijken. Amerikanen moeten de feiten onder ogen zien dat westerse belangen in gevaar zijn om te worden aangevallen en vernietigd door zowel buitenlandse als binnenlandse vijanden.
Als de politieke islam nu niet wordt gestopt in het Midden-Oosten, zal het in de toekomst exploderen in het Westen.
De moslimfundamentalisten zijn al begonnen met de zondag: ze hebben de christenen in hun vizier. Als ze met hen klaar zijn, zullen zij terug keren naar de zaterdag en de Joden vernietigen. De zionisten in Israël begrijpen die dreiging van de radicale islam veel beter dan de Amerikaanse regering. Onwerkelijk zijn de dictaten die Amerika oplegt aan Israël, waaronder de eis om veroordeelde moordenaars vrij te laten uit de gevangenis en om tot een overeenkomst te komen met Mahmoud Abbas, die niet eens de steun van het Palestijnse volk om dat te doen. Dat kan slechts leiden tot een overname door Hamas van de Westbank en dan waarschijnlijk ook van Jordanië, en daarmee van de vernietiging van de christenen in die gebieden.
Hetzelfde geldt voor Syrië als Assad omver wordt geworpen. Het Westen zou daarom haar beleid moeten heroverwegen rond Syrië, de Russische inmenging, een nucleair Iran en haar bondgenoot Hezbollah.
Dit geldt ook voor Egypte. Als de Moslimbroederschap slaagt om het bewind omver te werpen, is dat niet alleen het einde van westerse waarden, maar ook van de Kopten – de oorspronkelijke bewoners van Egypte.
Echter, als de vrijdag wel juist wordt aangepakt, kan de zon gaan schijnen, ook op zaterdag en zondag.
