Door Yoni Dayan. Deze versie uit het Duits vertaald door E.J. Bron, 2 juni 2013.

Het is tijd om de waarheid te zeggen: de wereld is meer bezorgd om het leven van een Palestijn dan om dat van een Syriër, Soedanees, Keniaan, Colombiaan of Kongolees.
Dit is exact het principe waarnaar gehandeld wordt, zoals sinds 1949 iedere dag opnieuw werd bewezen.
Destijds deelden de Verenigde Naties de bestaande globale vluchtelingenorganisaties en vormden een speciale organisatie, die tot taak heeft om zich alleen maar met de Palestijnse vluchtelingen bezig te houden. Tot op de dag van vandaag heeft de internationale gemeenschap twee actieve vluchtelingenorganisaties: de vluchtelingenorganisatie van de Verenigde Naties (United Nations High Commissioner for Refugees – UNHCR) en de vluchtelingenorganisatie voor Palestijnse vluchtelingen in het Midden-Oosten (United Nations Relief and Works Agency for Palestine Refugees – UNRWA)
Een nauwkeuriger blik op deze beide organisaties openbaart de omvang van de internationale voorkeursbehandeling van de Palestijnse vluchtelingen tegenover andere vluchtelingen in de hele wereld.
De UNHCR, die zich wereldwijd bezighoudt met ongeveer 33,9 miljoen vluchtelingen en binnenlandse verdrevenen in meer dan 125 landen, heeft een budget van slechts 3 miljoen dollar ter beschikking. De UNRWA, die zich bezighoudt met de ongeveer 5 miljoen nakomelingen van de Palestijnse vluchtelingen, heeft een budget van meer dan 1 miljard dollar. Dat betekent: per vluchteling in de wereld zijn dat 88,50 dollar, maar per Palestijnse vluchteling 200 dollar.
En het wordt nog erger.
De UNHCR heeft 7685 medewerkers, wat betekent dat er voor 4411 vluchtelingen één enkele medewerker ter beschikking is. De hulporganisatie voor de Palestijnen UNRWA heeft bijna viermaal zoveel medewerkers. Met 29.602 medewerkers kan de organisatie één medewerker op 168 vluchtelingen inzetten.
Of anders geformuleerd: voor de nakomelingen van de Palestijnse vluchtelingen staan 26 maal zoveel medewerkers voor één enkele persoon ter beschikking dan voor alle vluchtelingen en binnenlandse verdrevenen in de hele wereld bij elkaar.
Wereldwijd hebben de mensen besloten de zaak van de Palestijnen boven alles tot hun favoriet te maken. Dat is hun goed recht. Maar daarvoor moet een prijs betaald worden. Want iedere dollar voor de Palestijnen in de Gazastrook komt niet ten goede aan de overlevenden van de genocide in Soedan, die bijna 300.000 van hun broeders door de handen van de moorddadige islamitische Janjaweed-milities zijn kwijtgeraakt.
En iedere universiteit, die een bijeenkomst voor de “mensenrechten van de Palestijnen” organiseert, houdt geen bijeenkomst voor de slachtoffers van het geweld in Kongo, in de Democratische Republiek Kongo en Rwanda. Iedere vloot die richting Gaza vaart, vaart niet naar Syrië, waar de afgelopen twee jaar massamoorden en gewelddadigheden tegen de burgerbevolking plaatsvonden.
Volgens rapporten van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken werden er tot nu toe meer dan 90.000 Syriërs door de gewelddadigheden gedood en dit aantal blijft stijgen. Maar bovenop de aantallen van de doden bestaat er nog een statistiek: meer dan 1,5 miljoen Syriërs staan officieel als vluchtelingen geregistreerd bij de UNHCR; terwijl het daadwerkelijk aantal Syrische vluchtelingen veel en veel groter is. Een hoge VN-ambtenaar deed onlangs een schatting, volgens welke 8,3 miljoen Syriërs inmiddels hulp nodig hebben, inclusief de binnenlandse vluchtelingen in Syrië.
De UNHCR heeft nu al een noodoproep voor hulpgelden gedaan en zal een “herziene oproep tot schenkingen” starten, opdat de toenemende kosten voor de Syrische bevolking gedekt kunnen worden. Tot nu toe heeft de organisatie nog maar 50% van de benodigde financiële middelen voor haar uitgaven in Syrië ter beschikking en ze heeft ervoor gewaarschuwd dat “het gebrek aan voldoende gelden voor Syrië.. het gevaar in zich bergt dat het huidige conflict zich ontwikkelt tot een catastrofe, die te groot zou kunnen zijn voor het internationale vermogen om erop te reageren, wat politieke, veiligheidspolitieke en humanitaire consequenties zou kunnen hebben.”
Als ik een Syrische vluchteling zou zijn, dan zou ik kijken naar de VN-organisatie voor Palestijnse vluchtelingen, UNRWA, met haar opgeblazen medewerkersstaf en aanzienlijke financiële budget – en ik zou heel boos zijn. De UNRWA verslindt gelden, die beter en rechtvaardiger ergens anders ingezet zouden kunnen worden. Maar zelfs dat is nog niet het ergst.
In werkelijkheid houdt de UNRWA de kringloop van de teloorgang in de Palestijnse gebieden draaiende.
Een van de belangrijkste taken van de UNCHR is om duurzame oplossingen voor vluchtelingen te vinden, of door nieuwe vestiging, integratie in het desbetreffende land of door een verhuizing naar een derde, niet betrokken landen. Het agentschap is enorme taken de baas geworden. Het heeft oplossingen gevonden voor meer dan een miljoen thuisloze mensen. Het heeft het voor 300.000 Vietnamezen mogelijk gemaakt om naar China te verhuizen, 140.000 mensen uit Bosnië-Herzegovina en Kroatië werden overgebracht naar Servië en meer dan 27.000 Colombianen werden naar Ecuador overgebracht. En de lijst is nog langer.
Wat moet er gebeuren?
Intussen heeft de UNRWA niet alleen gefaald om de aan de organisatie toevertrouwde mensen te verhuizen, maar hij vindt daadwerkelijk nieuwe manieren om hun aantal te vermeerderen. Het agentschap volgt daarbij vooral twee strategieën, die onvermijdelijk tot het grote aantal vluchtelingen geleid hebben.
- Anders dan iedere andere vluchtelingengroepering in de hele wereld erven de Palestijnen hun vluchtelingenstatus van generatie op generatie.
- Anders dan iedere andere vluchtelingengroepering in de hele wereld houden de Palestijnen hun vluchtelingenstatus zelfs als ze het staatsburgerschap van een ander land krijgen.
Het is moeilijk om de onverstandige absurditeit van deze situatie nog te overtreffen.
Maar toch, het wordt nog erger.
De instellingen van de UNRWA werden door de Palestijnen bij vele gelegenheden als afvuurinstallaties voor terroristische aanslagen gebruikt. De ambulances van de UNRWA werden door de Palestijnen gebruikt om vergeldingsacties van de Israëli´s voor terroristische activiteiten te verhinderen. De scholen van de UNRWA werden ervoor gebruikt om kinderen te leren het martelaarschap te verheerlijken. De politiek van de UNRWA leidt ertoe dat schoolboeken en landkaarten de Jihad als deugd voorstellen.
Er is een serie stappen, die de VN onmiddellijk zou moeten nemen om voor de vluchtelingen in de hele wereld een rechtvaardiger zorg gereed te stellen en om de verwoestende kringloop van de armoede, die de UNRWA op gang houdt, te beëindigen. Dr. Einat Wilf, een voormalig afgevaardigde in de Knesset voor de Arbeiderspartij en voor de Onafhankelijke Partij, heeft een driestappenplan voorgesteld, waarmee het kapotte systeem gerepareerd zou kunnen worden. hieronder is van het plan een begrijpelijke versie te lezen:
- De ontbinding van de UNRWA en de integratie van haar activiteiten in de UNHCR. Zoiets als een vluchteling, hoewel er sprake is van een staatsburgerschap, zou niet meer mogelijk moeten zijn; evenmin zou er sprake moeten zijn van zoiets als “vluchtelingen” in de derde generatie. De UNHCR zou met haar gebruikelijke politiek van de verhuizing van de vluchtelingen naar derde landen of met lokale integratie moeten beginnen.
- De Palestijnen in de Gazastrook zouden behandeld moeten worden op basis van hun individuele situatie, niet op basis van een algemene vluchtelingenstatus.
- De financiën van de UNRWA voor de “West Bank” moeten ter beschikking worden gesteld aan de Palestijnse Autoriteit om de scholen en ziekenhuizen mee te besturen.
Maar de hervorming van het internationale humanitaire hulpsysteem is slechts één stap van velen die genomen moeten worden om een systeem, dat zoveel jaar zo onrechtvaardig was, te corrigeren. De mensen in de hele wereld zouden over hun eigen persoonlijke voorkeur voor de Palestijnen moeten nadenken, die ten koste is gegaan van al die andere vluchtelingen in de hele wereld.
Het moment is gekomen waarop de wereld ermee zou moeten ophouden de Palestijnen boven alles te plaatsen.
NB Het verhaal wordt nog onzinniger als je bedenkt dat veel ‘Palestijnen’ afstammen van de grote immigratie van Arabieren, aangetrokken door de economische en medische vooruitgang van de Joodse immigratie. Zie bijvoorbeeld onderstaande passage uit ‘The survey of western Palestine’, een officieel Brits onderzoek in 1878:
In de woorden van de Hamas minister van Binnenlandse Zaken: