De video is helaas niet meer beschikbaar.
Dr. Yousouf Al-Qaradawi in zijn vrijdagse preek op Katar televisie, 15 april 2005.
Dr. Yousouf Al-Qaradawi is Deken van de Faculteit voor Sjaria en Islamitische Studies aan de Universiteit van Qatar. Hij is tevens president van de Internationale Bond van Islamitische Geleerden en van de Europese Raad voor Fatwa en Onderzoek. Zijn televisieprogramma op Al-Jazeera heeft 60 miljoen kijkers wereldwijd.
Deze uitzending is actueel vanwege het bezoek van Al-Qaradawi deze maand aan Gaza, waar hij opriep tot Jihad om Palestina te bevrijden “tot de laatste centimeter”. Bij dat bezoek riep hij op tot een heilige oorlog om de Israël te vernietigen.
Al eerder bleek dat het bepaald geen Jodenvriend is, gezien zijn uitspraak dat hij zich niet wil bevuilen door een Jood aan te raken en dat hij een fan van Hitler en de Holocaust is.
Des te opmerkelijker dat deze Jodenhater in deze preek wel toegeeft dat het die Joden waren die het woestijnachtige Palestina tot bloei brachten, iets waartoe moslims niet in staat zijn gebleken.
Yousouf Al-Qaradawi:
“Wij gebruiken treinen en vliegtuigen, maar het zijn niet onze treinen en vliegtuigen. Zij (Westerlingen) maken die en exporteren die naar ons. Het is waar dat wij de meest schitterende dingen van de wereld kunnen kopen voor onze huizen en voor ons. Onze mensen kunnen de meest luxueuze auto’s kopen, Rolls-Royce en Mercedes 500 of 700, modellen S, M. en L met alle luxe accessoires.
We bezitten ze, maar maken ze niet. We maken zelfs geen enkele spijker van deze auto’s. Anderen doen dit voor ons.
Het inkomen van de totale Arabische wereld, inclusief de olielanden, haalt het niet bij een Europees land, zoals bijvoorbeeld Spanje. Spanje niet, laat staan Duitsland, Frankrijk, Engeland of Italië. Zelfs het niveau van Spanje, dat onderaan de lijst van geïndustrialiseerde landen staat, wordt niet gehaald door de totale Arabische wereld.
Hoe is dat mogelijk?
Omdat wij niet werken.
En als wij werken, is het onprofessioneel.
Er was een onderzoek naar de gemiddelde tijd dat een ambtenaar werkt, in een bepaald Arabisch land. Het gemiddelde was 27 minuten.
27 minuten! De rest van de tijd drinkt hij koffie, leest de krant en doet boodschapjes.
Maar een klein aantal mensen werkt. De rest niet.
Midden jaren zeventig bezocht ik Duitsland. We arriveerden ’s ochtends. Ik vroeg aan de chauffeur die mij ophaalde van het vliegveld richting de conferentiezaal, terwijl wij door lege straten reden, ik vroeg hem: ‘Hoe komt het dat het niet druk is op straat, zoals bij ons?’
Hij zei: ‘De mensen zijn op hun werk.
Na zevenen bracht hij mij naar mijn hotel. Ik vroeg hem: ‘Wat gebeurt er, de straten zijn weer leeg?
Hij zei: ‘De mensen zijn thuis van hun werk en ze zijn uitgeput. Ze willen alleen nog maar hun avondeten eten, het nieuws kijken en dan naar bed gaan, want ze moeten morgen weer vroeg op om weer hard te werken. Ze moeten meer dan een uur naar hun werk reizen en lunchen een uur. Verder werken ze non-stop.’
Wij zijn een gemeenschap die niet werkt.
Hoe kunnen wij ons ontwikkelen, wanneer wij niet werken?
En als wij werken, doen wij dat onprofessioneel. We zeggen steeds: ‘Maak je niet druk, dat komt later wel, later….’
De islam zegt ons dat we dingen professioneel moeten doen. Het is een religieuze plicht om taken professioneel uit te voeren. De Profeet heeft ons geleerd dat Allah ons bevolen heeft in alles uit te blinken. Hij verordonneerde topprestaties en professionaliteit. Professionaliteit moet in alles nagestreefd worden. ‘Als je moordt, doe het goed. Als je slacht, doe het goed.’ Zelfs doden moet je op de goede manier doen.
Helaas presteren wij niet in het produceren van militaire of burgerlijke goederen. Wij importeren alles, van naalden tot raketten. Dat is onze gemeenschap. We hebben nog nooit een motor geproduceerd in onze Arabische landen. Wij zetten wel in elkaar, maar wij produceren niet. India heeft een auto gemaakt, en zelfs een vliegtuig. Terwijl wij nog steeds in rondjes draaien, zoals een stier die een graanmolen of een waterrad ronddraait, tot hij weer precies op de plek komt waar hij begon.
Hoe is het mogelijk dat die Zionistische bende superieur aan ons is, terwijl ze met zo weinig zijn?
Zij zijn superieur geworden door kennis, door technologie en door kracht. Zij zijn superieur aan ons geworden door hard te werken.
Wij hadden een woestijn voor onszelf, maar wij deden er niets mee.
Toen zij het overnamen, hebben zij het veranderd in een groene oase.
Hoe kan een gemeenschap die niet werkt iets bereiken? Hoe kunnen wij ons ontwikkelen?”
