Raymond Ibrahim is auteur van het nieuwe boek ”Nogmaals Gekruisigd – ‘Crucified Again: Exposing Islam’s New War on Christians’, Midden-Oosten en islam specialist, ShillmanFellow’ aan het David Horowitz Freedom Center en een ‘associate fellow’ aan het Midden-Oosten Forum.
Foxnews. Vertaling: Wachteres, 9 mei 2013.
Momenteel vindt er een massale uittocht van christenen plaats. Miljoenen christenen worden van het ene uiteinde van de islamitische wereld naar het andere verplaatst.
We herbeleven de ware geschiedenis van het tot stand komen van de islamitische wereld, waarvan een groot deel, voor de islamitische veroveringen, vrijwel geheel christelijk was. De ‘Amerikaanse Commissie voor Internationale Religieuze Vrijheid’ zei onlangs: “De vlucht van christenen uit de regio is ongekend en neemt jaarlijks toe”. Alleen al gedurende ons leven “zou het wel eens kunnen gebeuren dat de christenen helemaal verdwenen zijn uit Irak, Afghanistan en Egypte”.
Aanhoudende berichten uit de islamitische wereld steunen deze conclusie zonder enige twijfel: Irak was de eerste graadmeter van het lot dat christenen wacht als islamitische krachten eenmaal zijn bevrijd uit de greep van degenen die hen dicteren.
In 2003 bestond de bevolking van Irak uit ten minste een miljoen christenen. Vandaag zijn er minder dan 400.000 overgebleven – het resultaat van een antichristelijke campagne die is begonnen met de Amerikaanse bezetting van Irak, toen talloze christelijke kerken werden opgeblazen en talloze christenen gedood, onder meer door kruisiging en onthoofding.
De aanval op de kerk in Bagdad van 2010, waarbij bijna 60 christelijke gelovigen werden afgeslacht, is het topje van een ijsberg die al decennia bestaat.
Nu, terwijl de VS de jihad tegen de seculiere president Assad van Syrië steunt, zet hetzelfde patroon zich in Syrië voort: hele regio’s en steden waar christenen eeuwenlang hebben gewoond, al voordat de islam ontstond, zijn nu schoongeveegd, omdat de oppositie zich richt op christenen, met het doel hen te ontvoeren, te plunderen en om ze te onthoofden, volkomen in overeenstemming met oproepen vanuit de moskeeën, die de bevolking voorhouden dat het een ‘heilige plicht’ is om christenen te verdrijven.
In oktober 2012 werd de laatste christen vermoord in de stad Homs – die, voordat de jihadisten er kwamen, een christelijke bevolking van ongeveer 80.000 zielen had. Een Syrisch tienermeisje zei: ”We vertrokken, omdat zij probeerden ons te doden … omdat we christenen zijn …. Degenen die onze buren waren, hebben zich tegen ons gekeerd. Op het eind, toen we wegrenden, vluchtten we over balkons. We durfden niet eens voor ons huis de straat op te gaan”.
In Egypte zijn zo’n 100.000 christelijke Kopten vlak na de ‘Arabische Lente’ uit hun vaderland gevlucht. Reuters heeft gemeld dat in september 2012 de kleine christelijke gemeenschap van Sinaï werd aangevallen en verdreven door moslims die met Al Qaida verbonden waren. Maar zelfs daarvoor had de Koptisch Orthodoxe Kerk herhaaldelijke incidenten van verdrijving van Kopten uit hun huizen, hetzij door geweld of vanwege bedreiging, te betreuren.
Verdrijvingen begonnen in Ameriya [62 christelijke gezinnen werden verdreven], daarna strekten die zich uit naar Dahshur [120 christelijke gezinnen werden verdreven] en momenteel hebben terreur en bedreigingen de harten en zielen van onze Koptische kinderen in de Sinaï bereikt”.
Irak, Syrië en Egypte zijn een deel van de Arabische wereld. Maar zelfs in ‘zwarte’ Afrikaanse en ‘blanke’ Europese naties met moslimmeerderheden zijn christenen op de vlucht.
In Mali zijn, na een islamitische staatsgreep in 2012, maar liefst 200.000 christenen gevlucht. Volgens rapporten moet “de kerk in Mali uitroeiing onder ogen zien“, vooral in het noorden “waar rebellen een onafhankelijke islamitische staat willen vestigen en christenen willen verjagen … er zijn huis- aan huiszoekingen geweest, naar christenen die misschien ondergedoken waren, kerken en andere christelijke eigendommen zijn geplunderd of vernietigd, en de mensen zijn gemarteld om hen te dwingen te vertellen waar christelijke familieleden zich verborgen hielden”. Tenminste een geestelijke leider werd onthoofd.
Zelfs uit het Europese Bosnië vertrekken christenen massaal, “nadat discriminatie en islamisering zijn toegenomen”. Slechts 440.000 katholieken blijven in het Balkanland, de helft van het vooroorlogse aantal.
De aangehaalde problemen zijn typerend: ”Terwijl er in de Bosnische hoofdstad Sarajevo tientallen moskeeën werden gebouwd, werden er geen bouwvergunningen afgegeven voor christelijke kerken”. ”Er rest ons niet veel tijd, omdat er een onrustbarende stijging van radicalisme is”, zei een autoriteit, die er nog aan toevoegde dat de bevolking van Bosnië-Herzegovina “eeuwenlang is vervolgd” nadat Europese machten ”gefaald hadden hen te ondersteunen in hun strijd tegen het Ottomaanse Rijk”.
En dus herhaalt de geschiedenis zich.
We kunnen nog steeds doorgaan:
- Nadat in Ethiopië een christen werd beschuldigd van het ontheiligen van een koran, werden duizenden christenen gedwongen hun huizen te ontvluchten, toen “moslimextremisten ongeveer 50 kerken en tientallen huizen van christenen in brand staken”.
- In Ivoorkust – waar christenen letterlijk zijn gekruisigd – hebben islamitische rebellen “honderden christenen afgeslacht en tienduizenden ontheemd”.
- In Libië hebben islamitische rebellen verschillende christelijke religieuze orden, die zich sinds 192 in dienst hebben gesteld van de zieken en behoeftigen in het land, gedwongen te vluchten.
Voor iedereen die zich op de hoogte heeft gesteld van de benarde situatie van de christenen onder islamitische vervolging, komt niets van dit alles als een verrassing. Zoals ik in mijn nieuwe boek ‘Crucified Again: Exposing Islam’s New War on Christians’ documenteer, worden in de hele islamitische wereld – in landen die niet eenzelfde ras, taal, cultuur of economie delen, in naties die slechts de islam gemeenschappelijk hebben – christenen vervolgd tot uitsterving erop volgt.
Dat is het ware gezicht van de extremistische islamitische heropleving.