Helaas is de video niet meer beschikbaar.
Video David Bedein, tekst Brabosh, 5 april 2013.
Wat wordt de Palestijnse kinderen geleerd in de scholen van de UNRWA (VN hulporganisatie speciaal voor Palestijnen) ?
Haat, niets dan Jodenhaat en haat jegens de Jodenstaat.
Onthullende video over het onderwijssysteem dat door de UNRWA wordt verzorgd en betaald. UNRWA is de vluchtelingenorganisatie van de Verenigde Naties alléén voor Palestijnen. Jaarlijks gaat ruim de helft van het budget van de UNRWA, zo’n slordige vijfhonderd miljoen dollar!, naar de Palestijnse scholen in Gaza en op de West Bank. De UNRWA betaald onder meer de lonen van ca. 10.000 onderwijzers. Volgens hun eigen statuten klinkt het aldus: “… to enable them to be confident, innovative, questioning, thoughtful, tolerant and open minded, upholding human values and religious tolerance, proud of their Palestine identity and contributing positively to the development of their society and the global community.” Niets van dat alles!
Zoals iedereen weet (of niet weet) maakt de Verenigde Naties onderscheid tussen twee soorten vluchtelingen en voor beide groepen werd een aparte hulporganisatie opgezet. Enerzijds bestaat er het Hoge Commissariaat voor Vluchtelingen van de Verenigde Naties (Engelse afkorting: de UNHCR) met als doelstelling: “[..] vluchtelingen te helpen om terug naar huis te gaan dan wel zich te vestigen in een ander land. De UNHCR wil duurzame oplossingen voor de benarde situatie van vluchtelingen.” De status van deze categorie vluchtelingen is beperkt in de tijd en niet erfbaar. Dit geldt voor alle vluchtelingen van alle origines, met één grote uitzondering: de Palestijnen.
Voor de Palestijnen werd een aparte vluchtelingenorganisatie opgericht: de UNRWA. Aanvankelijk werd die groep aangeduid als ‘Arabische vluchtelingen’ maar sinds het einde van de Zesdaagse Oorlog van 1967 werd voor hen een nieuwe benaming ‘bedacht’ en worden zij sindsdien ‘Palestijnse vluchtelingen’ genoemd. In tegenstelling tot alle andere vluchtelingen van de wereld, is de status van Palestijns vluchteling wèl erfbaar, en wordt al generaties lang doorgegeven van vader op zoon en van moeder op dochter.
Met het gevolg dat van een paar honderdduizend Pal-Arabische vluchtelingen in 1947-1949, deze bijzondere groep vluchtelingen is aangegroeid tot ca. 4,7 miljoen (volgens de UNRWA) en, al naargelang de bronnen, zouden er thans in de wereld ca. 16 miljoen ‘Palestijnen’ zijn die met z’n allen het recht op terugkeer eisen naar hun ‘thuisland’ Israël, waarvan de meesten nooit een voet in het land hebben gezet.
Eén groep ‘vluchtelingen’ heeft dus duidelijk veel meer privileges dan eender welke groep vluchtelingen: de Palestijnse vluchtelingen zijn als het ware The Golden Girls and Boys onder de vluchtelingen van de wereld. Bovendien is de UNRWA met zijn ca. 35.000 werknemers, nagenoeg allemaal Palestijnen, de grootste werkgever in de Palestijnse gebieden.
Op zich al een bijkomende reden waarom het bestaansrecht van de UNRWA zo fanatiek wordt verdedigd door de Palestijnen en de VN hulporganisatie zèlf. Aldus gelden onder Arabische druk voor de Palestijnen als enige bevolkingsgroep ter wereld compleet andere regels.
In complete tegenstelling tot de UNHCR, is de taak van de UNRWA niét om het Palestijnse vluchtelingenprobleem op te lossen maar blijkt het in de praktijk als doel te hebben het specifieke Palestijnse vluchtelingenprobleem te bestendigen en in te zetten als politiek wapen tegen de staat Israël.
NB Zie uitgebreider over de discriminatie van de VN: de twee soorten vluchtelingen van de VN, Palestijnse en gewone.
