Keesjemaduraatje van het gelijknamige weblog las het nieuwste boek van Anja Meulenbelt en valt van de ene verbazing in de andere, 2 april 2013.
Jarenlang geloofden we dat het huwelijk van Anja Meulenbelt in Gaza, met de directeur van de NCCR, Khaled Abu Zaid, een schijnhuwelijk was en slechts tot doel had de voormalige veroordeelde Fatah-terrorist, samen met zijn twee zoons een veilige heenkomen in Nederland te bezorgen.
Na het lezen van het nieuwste boek , “Het Jawoord” van de ex-SP-senator, moeten we tot de conclusie komen dat we ons vergist hebben en dat het toch wel echte liefde was en dat Anja er opnieuw ingestonken is.
Weer misbruikt door een man. Anja Meulenbelt blijkt een abonnement op het door een man misbruikt en voor de gek gehouden worden te hebben. Vreemd is dat.
‘Er vallen veel gaten in mijn leven. Er is een gevoel dat ik van al die relaties weinig heb overgehouden, al mijn contacten lopen via seks en dat gaat altijd mis na een tijdje.’
We schrijven 1976 en het bovenstaande citaat is van Anja Meulenbelt uit het feministische prachtboek “De Schaamte Voorbij”. Het is inderdaad een wonder dat dit boek van Anja Meulenbelt na 1976 een cultboek van de feministische beweging geworden is. Of het moet de bedoeling zijn geweest, dat alle mislukkingen, vernederingen en falen van een vrouw tentoongesteld worden. En het is natuurlijk allemaal de schuld van mannen.
Anja wordt achteréénvolgens op jonge leeftijd bezwangerd door een vakantieliefde, door haar ouders tot een huwelijk gedwongen, van school gegooid, en met kind de boze buitenwereld in gekatapulteerd. Na de scheiding wordt ze de minnares van een hele reeks creeps en gefrustreerde mannen, inclusief de beroemde uitgever Rob van Gennep, die dat pas vlak voor de publicatie van het boek aan zijn vrouw opbiecht, omdat hij bang is voor herkenning. Anja doet het inderdaad met de vrouw van één van haar scharrels en wordt na enkele maanden door zowel de man als de vrouw gedumpt. Daarna gaat ze met een sadist op een woonboot wonen, waar voor haar zoontje alleen nog plaats is in een tot kinderhok omgebouwde klerenkast. De woonbootbewoner kan alleen een erectie krijgen als Anja pijn heeft of huilt, wat voor hem gelukkig, vaak het geval is. Kortom een vruchteloos en vernederend leven, als er geen goedlopend boek over was geschreven.
Het is te hopen dat het nieuwe boek van Anja Meulenbelt, “Het Jawoord” net zo goed verkoopt en een cultboek voor de Palestijnenbeweging in Nederland wordt, want Anja kan inmiddels wel weer een steuntje in de rug gebruiken. Bovendien is het boek symptomatisch voor niet alleen het mislukte leven van Anja Meulenbelt, maar ook voor de hypocrisie die er onder de Palestinos heerst. Het boek gaat over het huwelijk dat Anja Meulenbelt met de Palestijnse ex-terrorist en tevens directeur van de NCCR Khaled Abu Zaid heeft gehad en dat in 2010 na een grote catastrofe mislukt en ontbonden wordt.
Eindelijk geeft ex-feministe en pro-Palestina-activiste Anja Meulenbelt opening van zaken over haar huwelijk met de voormalige terrorist en huidige directeur van de gehandicaptenorganisatie NCCR Khaled Abu Zaid. Dachten we aanvankelijk dat het om een schijnhuwelijk ging, dat slechts ten doel had de bedreigde Khaled Abu Zaid een visum tot Nederland te verschaffen, blijkt door dit boek dat we het helemaal mis hebben. Anja had al tien jaar een verhouding met de getrouwde Palestijnse man, voordat ze in Nederland met hem in het huwelijk trad.
Waarom zou je zo’n boek lezen, als je weet dat het alleen maar anti-Israel propaganda bevat en als je weet dat Anja Meulenbelt er immorele standpunten over huwelijk en relaties op na houdt? Veel mensen zouden zo’n boek niet eens met droge ogen kunnen lezen als ze weten dat Anja Meulenbelt door haar affaire en latere huwelijk een Palestijns gezin kapot heeft gemaakt en bovendien haar huidige en vroegere medewerkers jarenlang voor de gek heeft gehouden. Dachten de meeste mensen dat Anja echt vanwege het Palestijnse leed voortdurend naar Gaza ging, blijkt nu dat ze daar heen ging vanwege de heimelijke affaire.
Tussen de regels door krijgen we erg veel informatie over de werkwijze van de pro-Palestijnse propagandamachine en over dagelijkse feitjes en weetjes. Bovendien is het hilarische boek een aanrader voor mensen die de feministische retoriek nog eens willen bestuderen. (Waarom je dat zou willen weet ik nu even niet)
De feiten en weetjes:
- Gaza wordt vaak in de propaganda voorgesteld als een gevangenis waar niemand in- of uit kan. De schoonmoeder van Anja kon echter gewoon in Duitsland haar knieën laten opereren. Khaled Au Zaid kon ieder jaar wel een keer naar Nederland reizen en nam zelfs zijn zonen mee.
- Het wordt ook vaak zo voorgesteld alsof de Arabieren hun huis in het voormalige mandaatsgebied moesten verlaten en nooit meer terug mochten en hun huis nooit meer hebben gezien. In het boek wordt echter beschreven dat Khaled met zijn zonen naar Jaffa reist om hen zijn vroegere huis te laten zien. Een medewerkers van de NCCR kan gewoon in Bethlehem een conferentie bezoeken. Na de Tweede Intifada, dus pas na het tekenen van de Oslo-accoorden, zijn dit soort bezoeken echter onmogelijk geworden. De zelfmoordaanslagen en de terreur van de Palestijnen heben dus de situatie verslechterd.
- Meerdere malen is het gebeurd, dat Anja Meulenbelt met veel moeite naar Gaza kwam en dat haar lover net even naar Egypte was gegaan, daarmede de ’totale blokkade, waar niemand in of uitkan’ relativerende.
- In de linkse Westerse media wordt Israel vaak afgeschilderd als een discriminerend land dat de inheemse bevolking onderdrukt. In de gastlanden waar de Palestijnse Arabieren in 1948 heengevlucht zijn, worden ze echter ook nog eens gediscrimineerd en uitgesloten. Khaled Abu Zaid is een vluchteling in Gaza en gaat nooit bij een oorspronkelijk Gaza-gezin op bezoek. Hij wordt gewoon niet uitgenodigd. Hij heeft er zelf moeite voor moeten doen om in zijn gehandicaptenorganisatie zowel vluchtelingen als Gazanen onder te brengen. Er gaan de laatste tijd zoveel Cultureel Antropologen en andere wetenschappers naar Gaza en de Westelijke Jordaanoever, maar toch hebben we Anja weer nodig om deze feiten te onthullen.
- Vlak voor het huwelijk, dat door PvdA Kamerlid (destijds stadsdeelvoorzitter) Ahmed Marcouch werd voltrokken, gingen Anja en haar Khaled naar de notaris om een huwelijkscontract op te stellen. Alle bezittingen werden op tafel gelegd. Anja dacht dat zij, met haar Senatorsinkomen en een eigen huis in de Jordaan, de rijkste van de twee zou zijn. Niets bleek minder waar. Khaled Abu Zaid bezit onroerend goed in Gaza en is de welgesteldere.
In het begin van het boek denk je nog dat Anja weer eens aan het zeuren is. Khaled brengt nooit bloemen mee. Khaled kan niet over zijn gevoelens praten. Khaled verdwijnt plotseling midden op de dag en niemand weet waar hij is. Het meest hilarisch is voor mij, dat Anja erover begint, dat Khaled helemaal geen vrienden heeft en dat hij eigenlijk voor zichzelf leeft. Interessant omdat de krakersters van het pand Madurastraat 11 in Amsterdam dat ook over mij zeiden. Dus ik voel me best wel een beetje verwant met Khaled de Palestijn.
Pas veel later op de laatste bladzijdes van het boek kom je erachter dat Anja voor de gek gehouden is. Khaled Abu Zaid heeft in Gaza nooit verteld dat hij in Nederland met Anja getrouwd is. Ook na hun huwelijk heeft zij geen enkele nacht bij hem in huis geslapen en bleef ze in een gehuurde flat wonen, waar hij haar heimelijk bezocht. Zijn twee zoons, die in Amsterdam zijn geweest en die Anja goed kennen, weten tot op de dag van vandaag niets van het huwelijk. Google-vertalen doet het niet in Palestina.
Vlak voor de Gaza-oorlog van 2008 doet Anja iets onverwachts. Ze reist als enige Kifaia medewerker naar Gaza en zit in haar flat als de bommen om haar heen inslaan. Khaled laat haar alleen in de flat zitten en komt haar niet opzoeken. “Ik dacht dat de Israelis je wel zouden tegenhouden”, is zijn eenvoudige verklaring. De Israelis zijn overal goed voor. Ook om lastige Nederlandse echtgenotes uit je gebied weg te houden. Eind relatie.
Pas eind 2009 komt Anja er door toeval achter wat er werkelijk aan de hand is. Khaled vertelt tegen verpleegkundige Joes Meens dat hij opnieuw vader geworden is. Reeds begin 2009 is hij islamitisch getrouwd met een veel jongere vrouw en krijgt met haar opnieuw een kind. Het stelt de verhoudingen in de gehandicapten organisatie en de Nederlandse geldschieter Kifaia enorm op de proef.
Maar de liefde voor de Palestijnen en de haat tegen Israel is groter dan een akkevietje met een bedrogen echtgenote.