Artikel van Likoed Nederland, gepubliceerd op De Dagelijkse Standaard, 16 april 2013.
Steeds meer Europese landen beginnen zich af te vragen wat zij nu eigenlijk financieren met hun ‘ontwikkelingshulp’ aan de Palestijnen.
In Noorwegen woedt op dit moment een discussie over het betalen van salarissen door de Palestijnse regering aan Palestijnse terroristen, betaald met Noors ontwikkelingsgeld. Uiterst pijnlijk was het dat vorige maand bleek dat de Noorse regering het Noorse parlement daarover heeft voorgelogen, door herhaaldelijk te beweren dat er geen salarissen aan Palestijnse terroristen werden betaald. De Noorse regering heeft nu moeten erkennen dat dit niet klopt, omdat zij zelf was bedrogen door de Palestijnse regering van Abbas.
In Groot-Brittannië zijn onthullingen naar buiten gekomen over het martelen van Palestijnse gevangenen met Brits ontwikkelingshulpgeld. Afgelopen december rapporteerde de in Londen gevestigde Arabische mensenrechtenorganisatie (The Arab Organization for Human Rights) dat 96% van de gevangenen van de Palestijnse Autoriteit op de Westbank gemarteld zou zijn. Het ging daarbij om 13.271 gevangenen in de periode 2007-2011.
Het Britse dagblad The Daily Mail ging op onderzoek uit en kwam eveneens met schokkende onthullingen.
Een voormalige Palestijnse gevangenisfunctionaris verklaarde dat marteling gemeengoed is: “Ondervraging is een oorlog tussen twee personen. In de jaren negentig werd er daarom keihard op los geslagen. Nu is de meest gebruikte methode ‘shabeh’: de gevangene krijgt een masker op en wordt urenlang in een pijnlijke positie vastgebonden.”
De Britse belastingbetaler betaalt jaarlijks 86 miljoen pond (ongeveer 100 miljoen euro) aan de Palestijnse Autoriteit. Zelfs zonder de bedragen die nog via de EU en de VN verstrekt worden, is dat meer per hoofd van de bevolking dan aan wie dan ook.
Eenderde van al deze internationale hulpgelden besteedt de Palestijnse Autoriteit aan de politie en veiligheidsdiensten – meer dan van onderwijs en zorg samen – waarmee dus een repressieve politiestaat in stand wordt gehouden. De Engelsen helpen zelfs ook nog in de praktijk, doordat de Britse veiligheidsdiensten agenten hebben in Jeruzalem, om de Palestijnse veiligheidsdiensten technisch te ondersteunen.
De Palestijnse rechter Ahmad Toubasi verklaarde aan The Daily Mail: “Ja, wij weten dat de Britten geïnteresseerd zijn in mensenrechten en dat Britse belastingbetalers niet willen dat die geschonden worden. Maar dat gebeurt toch.”
Een recent vrijgelaten gevangene bevestigt dat: “Mijn hele gevangenschap [van ruim een maand] kreeg ik vrijwel dagelijks ‘shabeh’. Ik kreeg een doek over mijn hoofd en werd aan een muur gehangen, met slechts mijn tenen op de vloer. Je spieren zwellen op en alles gaat pijn doen. Vaak hoorde ik medegevangen schreeuwen.” De journalist van The Daily Mail zag dat zijn armen en handen nog steeds opgezwollen waren.
De Palestijnse mensenrechtenorganisatie ‘Independent Commission on Human Rights’ meldt dat bij bezoeken de ophanghaken gewoon zichtbaar zijn aan de gevangenismuren, maar dat op hun rapportages niet gereageerd wordt.
De Palestijnse gevangenen zijn vaak studenten, die van misdaden worden beschuldigd als ‘het in gevaar brengen van de balans in de Palestijnse samenleving’. Professor Raed Neirat van de universiteit van Nabloes verklaarde: “Alleen ik al heb elk jaar minstens tien studenten die hun studiejaar niet halen omdat ze tentamens hebben gemist vanwege gevangenschap.“
De Britse consul sir Vincent Fean heeft nu zijn zorgen overgebracht aan de Palestijnse Autoriteit. Maar net als Noorwegen is Engeland merkwaardig genoeg nog niet zo ver om eindelijk te stoppen met het geven van ontwikkelingshulpgeld aan de repressieve Palestijnse regering. Die regering verheerlijkt terreur tegen Israel en martelt de eigen Palestijnse bevolking, en dit alles betaald met overvloedig Europees belastinggeld.
