Artikel van Likoed Nederland, gebaseerd op informatie van Cifwatch. Gepubliceerd op De Dagelijkse Standaard, 6 maart 2013.
Op 15 mei 1974 kwamen drie Arabische terroristen de grens over uit Libanon naar het dorpje Ma’alot in Noord-Israël. In de vroege ochtend beschoten zij eerst een busje, waarbij ze twee Arabisch-Israëlische vrouwen doodden.
Daarna belden ze bij een aantal appartementen aan. Bij het eerste appartement waar vriendelijk werd geopend doodden zij eerst de vader, en daarna het zoontje van vier jaar oud. De vijf jaar oude dochter werd verwond. De zeven maanden zwangere moeder probeerde te vluchten, maar werd ook doodgeschoten. Vervolgens bestormden de terroristen de basisschool van het dorpje Ma’alot, waar een groep middelbare scholieren op schoolreisje logeerden. Zij gijzelden 105 kinderen en 10 begeleiders. De terroristen dreigden die te vermoorden. Bij de daarop volgende reddingsoperatie door het Israëlische leger openden de terroristen het vuur op de kinderen en wierpen handgranaten. Daardoor werden 22 kinderen en 3 volwassenen gedood, en vielen er 68 gewonden.
De berichtgeving destijds
Het bijgaand afgebeelde krantenartikel komt uit het linkse Britse dagblad The Guardian van 1974. Het doet verslag van deze terreuraanslag in Israël op een manier die nu ondenkbaar zou zijn in die krant en de meeste Nederlandse kranten. De verschillen laten goed zijn hoe het linkse politiek-correcte denken de berichtgeving totaal heeft veranderd, zodat negatieve zaken over niet-Westerlingen nu zo veel mogelijk worden vermeden.
De grote verschillen tussen de berichtgeving toen en nu:
- In 1974 werden terroristen daadwerkelijk aangeduid als terroristen – de juiste benaming voor mensen die bewust geweld plegen tegen burgers – en niet, zoals nu, als ‘activisten’ of ‘militanten’.
- De nadruk uit het artikel van 1974 ligt op de Israëlische slachtoffers, door een hartverscheurende foto van een bebloed Israëlische kind. Vergelijk dat bijvoorbeeld met non-aandacht in de media voor de één miljoen Israëli’s die tien jaar lang dagelijks onder raketvuur uit Gaza moesten leven.
- De terroristen heten nog Arabieren, geen Palestijnen. Deze term – bedacht door de Russische geheime dienst KGB eind jaren zestig – werd pas later gemeengoed.
Rolmodellen
De wrede daders van bovenstaande aanslag uit 1974 worden door de Palestijnse Autoriteit tot op de dag van vandaag geprezen als rolmodellen voor de Palestijnse maatschappij. In het kader van de ‘week van de DFLP’ – de terroristische groep die de aanslag uitvoerde – werd in de laatste week van februari herhaaldelijk onderstaande affiche getoond op de Palestijnse staatstelevisie. Het toont de drie terroristen met hun wapens in de hand, waarbij zij worden aangeduid als ‘martelaren’.
Deze promotie van geweld en moord is een flagrante schending van de gesloten vredesverdragen, waarin de Palestijnse Autoriteit zich juist heeft verplicht tot ‘vredeseducatie’.
Maar zoiets houden de politiek-correcte kranten tegenwoordig consequent uit hun berichtgeving.
