Persbericht van Likoed Nederland, 20 maart 2013.
De Nederlandse regering stoort zich aan Israëlische producten uit ‘nederzettingen’ en wil die daarom apart gaan labelen. Dat is bijzonder.
In de eerste plaats weet iedereen dat de grotere Joodse woonwijken bij Israël zullen blijven bij een definitief vredesverdrag. Dat is door de bemiddelaar de VS toegezegd en door de Palestijnen zelf als realiteit onderkend, zo bleek uit de gelekte ‘Palestine Papers’.
Dat is ook niet gek, want Israël heeft een sterke juridische claim op de Westelijke Jordaanoever; het is in 1922 unaniem aan het Joodse volk toegezegd door de Volkerenbond – dus ook door Nederland. Artikel 6 van dat besluit bepaalt dat “Joodse nederzettingen aangemoedigd dienen te worden.” Dat besluit is nog steeds rechtsgeldig. Het gaat dan ook niet om ‘bezet gebied’ maar om ‘betwist gebied’.
En het is met twee maten meten – dus discriminerend – om alleen Israëlisch betwist gebied als zodanig te gaan labelen. Er zijn in de wereld nog ruim honderd betwiste gebieden, blijkt uit een lijst op Wikipedia. Dus waar blijft het labelen van producten de door Marokko bezette Westelijke Sahara en het door China bezette Tibet?
Maar toch stoort het de Nederlandse regering als Israel sinaasappels verbouwt in ‘nederzettingen’.
Dat is helemaal bijzonder, in het licht van het feit dat de Nederlandse regering zich niet stoort aan de Palestijnse oproepen tot geweld tegen Joden, onder meer op de Palestijnse staatstelevisie, of aan het betalen van salarissen door de Palestijnse staat aan Jodenmoordenaars.
Daar staat de Nederlandse regering zelfs volledig achter, want dat wordt betaald met Nederlandse ontwikkelingshulp.
Gerelateerd:
- De warboel rond de Israël etikettering.
- Opnieuw Nederlandse financiering van Palestijnse Jodenhaat.
- U betaalt de Jodenhaat op de Palestijnse televisie.
NB Teken hier de actie ‘Stop discriminatie Israël’ van de ChristenUnie.