Artikel van Likoed Nederland, gepubliceerd op De Dagelijkse Standaard, 9 februari 2013.

In Nederland bestaat een aantal extreem-linkse groeperingen, die Israëlische producten willen boycotten.

Er zijn twee kanttekeningen te plaatsen bij die boycotacties.

Ten eerste dat deze boycot-organisaties zich vooral richten vooral op agrarische producten uit Israel, zoals dadels. Dat is ontzettend achterhaald, want agrarische producten beslaan nog maar enkele procenten van de Israëlische export. De Israëlische economie is tegenwoordig vooral gebaseerd op medische en informatie-technologie. De technologie-giganten van de wereld als Apple, Microsoft, Intel en Cisco (internet) hebben dan ook allemaal research- en productiefaciliteiten in Israel, vaak als enige locatie buiten de Verenigde Staten.

Je vraagt je af waarom de boycotteers hun aandacht daar dan niet op richten. Dat kan zijn omdat zij het domweg niet weten. Of zij weten het wel, maar zijn niet bereid om hun nieuwste geneesmiddelen, tablets en iphones op te geven.

Ten tweede zeggen deze organisaties dat zij naar gelijke rechten streven. Waardoor een boycot van Israëlische producten nog vreemder wordt, omdat Israel het land in het Midden-Oosten is waar de burgers, ongeacht afkomst, ras, geloof of seksuele voorkeur, het meest over burgerrechten beschikken, volgens een wereldwijd onderzoek van de internationale mensenrechtenorganisatie Freedom House.

Ongeveer 20% van de bevolking in Israel is van Arabische afkomst, wat betekent dat zij de Arabieren  in het Midden-Oosten zijn met de meeste burgerrechten en vrijheid. Zij beschikken over zaken die zeldzaam zijn in het Midden-Oosten: persvrijheid, vrijheid van vereniging, kiesrecht voor iedereen, rechtszekerheid, bescherming van minderheden, homorechten, bescherming  tegen eerwraak, tegen kindhuwelijken en tegen vrouwenbesnijdenis enzovoort.

Hoe anders vergaat het de Arabieren in de buurlanden van Israël:

• Arabische burgers in Syrië: worden bij tienduizenden afgeslacht of slaan massaal op de vlucht.
• Arabische Bahai in Egypte: uitgesloten van onderwijs.
• Palestijnse Arabieren in Libanon: uitgesloten van medische zorg.
• Arabische vrouwen in Saoedi-Arabië: mogen vrijwel niets, zelfs niet auto rijden.
• Arabische sjiieten in Bahrein: worden onderdrukt en systematisch gemarteld, ondanks dat zij de meerderheid van de bevolking vormen.
• Arabische christenen in Gaza: wegens de moslim-agressie en -discriminatie is in vijf jaar tijd de helft gevlucht.
• Verkrachte Arabische vrouwen in Iran: worden gestenigd.
• Zwarten en christenen in Arabisch Soedan: 2 miljoen vermoord.
• Arabische Joden in Jordanië: mogen er niet (meer) wonen.
• Homo’s in Saoedi-Arabië: worden opgehangen.

De boycot van Israëlische producten door extreem-linkse Nederlandse organisaties is dus buitengewoon hypocriet. En draagt zeker niet bij aan de bevordering van vrijheid en democratie in het Midden-Oosten.

Gelukkig blijkt de boycot tot nu toe een totale mislukking, want de Israëlische economie draait als een trein en de Nederlandse import uit Israël groeide in 2012 met meer dan 20%.

Laten wij hopen dat deze handel de komende jaren nog fors toeneemt en dus ten goede komt aan alle Israëli’s, de 80% Joodse en ook aan de 20% Arabische inwoners.

NB Dit is het eerste deel in een drieluik over de hypocrisie van de Israël boycotters. De andere artikelen zijn:

• Dilemma voor Israël-boycottende diabetici.
• Meest vrije Arabieren leven in Israël.